Paaspop is zo’n beetje de officiële opening van het festivalseizoen in Nederland. In Schijndel bij Den Bosch staan een hoop circustenten bij elkaar om muziek- én feestliefhebbers van het nodige vermaak te voorzien tijdens de paasdagen. Beter dan een familiebezoekje of woonboulevard nietwaar? Paaspop begon zaterdag, maar ik was er zondag pas bij om een aantal fijne bands te zien op het Monsters of Rock podium. Hell yeah!
Op zaterdag hadden de bezoekers het niet makkelijk. Regen, modder, en rijen dik bij het parkeren en de ingang. Voor wie de auto op de parkeerplaats had gezet in het weiland was het moeilijk wegkomen zaterdagavond (zie bericht Omroep Brabant). Maar dat leken dan ook gelijk alle minpuntjes rondom dit festival.
Op zondag parkeerde ik de auto maar in het dorpje Schijndel. Dit was gelukkig niet al te ver weg, en er was genoeg parkeerplek te vinden. Een minuutje of 10 lopen naar de entree, een kleine vertraging voor het polsbandje, en hop de festivalsfeer induiken. Paaspop heeft een mooi compact terrein met veel vertier per vierkante meter. Het terrein was nog moddernat van de zaterdag, maar de vele grote warme circustenten overdekten alle optredens. Via de vele houten vlonders die op het terrein lagen was het makkelijk en snel heen en weer lopen tussen de verschillende podia.
Veel podia met werkelijk vermaak voor iedereen. De Loco Loco discoshow; een grote theatertent met – uiteraard – theater maar ook comedy en coverbands; kleine talentvolle bands op de Jack Daniels stage; een danstent; de Monsters of Rock stage met internationale rock acts; de Main Stage met de grote festivalnamen (die je overal wel ziet trouwens); een grote overdekte vreettent mét live muziek en vertier. Nou ja noem maar op. De aankleding was aangenaam en het geheel deed daardoor direct aan Lowlands denken. De sfeer was over het algemeen Brabants gezellig, gemoedelijk, beschonken, vriendelijk. Naast een aantal muziekliefhebbers leek het voornamelijk een feest voor de lokale bevolking…, en omstreken. Met bier. Veel bier.
Het Monsters of Rock podium was vandaag mijn hoofddoel. De Nederlandse rockers van DeWolff waren al bezig. De seventies rock van deze jonge gasten mag gerust volwassen genoemd worden. Invloeden? Cream, Pink Floyd, Led Zeppelin, Deep Purple… Toe maar. Vaders platenkast gepunderd? Het rockt behoorlijk de pan uit en dat is gewoon knap gedaan. Hoezo Wolfmother? Nederland heeft DeWolff! Fijne opening van de dag. Wakker worden!
Het is een kleine muzikale stap naar het Jack Daniel’s podium waar Shaking Godspeed de trommelvliezen van de bezoekers aan het geselen waren. De rauwe blues- en stonerrock van de band was nog een tikkie venijniger dan DeWolff en de heren stonden er scherp en vakkundig de gitaren en drums af te raggen. Ze komen voort uit The Bloody Honkies en de eerste EP is geproduceerd door Torre Florim (De Staat). Klinkt goed.
Op het Monsters of Rock podium staat vervolgens Entombed klaar. De Zweedse landgenoten & vrienden van Opeth staan backstage gezellig mee te kijken naar deze inmiddels ietwat bejaarde maar bekende metal band van weleer. De Death ‘n’ Roll van de band is bij vlagen nog best aanstekelijk en klinkt als Motörhead op een wat zwaardere brommer. Zanger Lars Göran Petrov is gewoon een grappig mannetje. Kijk eens wat een lelijk haar ik heb – en jawel dat heeft ie. Sluik en dun haar. Als een zwerver. En al snuifend schiet hij zijn snot over het podium. Vies! De gitarist geeft het publiek vooraan na afloop enthousiast een handje. Sympathieke jongens. Grappig is ook het Satan liedje na afloop – wat mij direct doet beseffen dat dit soort bands vaak een parodie op zichzelf zijn. Maar wat geeft het.
De laatste tonen van Moss doet beseffen dat ze een lekker nummer aan het spelen waren. Helaas is de tent aardig vol, een probleem wat zich een dag eerder, en ook op zondag vaker zou voordoen. Klinkt niet slecht en ze verdienen een nominatie om nog eens live te gaan bekijken. De pakkende poppy indierock van Moss is bijvoorbeeld ook te zien op Oranjepop, 30 april in Nijmegen.
In het theater is inmiddels de Night of the Comedy. Stand up comedians zijn vaak pijnlijk flauw maar wat ik zag was best grappig. Geen idee wie ik daar gezien heb, maar even de sfeer proeven was best aangenaam.
Dan is het Monsters of Rock podium klaar voor Infectious Grooves. Cultuurbarbaar als ik soms ben kende ik de band niet, maar we hebben te maken met een klassieker. De band ook met de zanger van Suicidal Tendencies – Mike Muir (hij stond een dag eerder nog met die band op Paaspop). De band waar ooit bassist Robert Trujillo speelde die later bij een ander bekend bandje ging spelen…. Metallica. Infectious Grooves speelde enorm lekkere groovy en swingende rock/metal. De kwaliteit zat ‘m niet zo zeer in de zang van Muir alswel in de geweldige drums (van een enorme reus van een vent in lengte maar vooral breedte) en de funky gitaren met duizelingwekkende solo’s (vooral ook van de basgitarist).
De Jack Daniel’s tent was bij Drive Like Maria gewoon echt te vol (zoals later ook Bob Wayne) dus die heb ik even van buiten gezien. K’s Choice, Kane, Acda en de Munnik en Ilse de Lange waren vandaag te zien op de Main Stage. Langer dan even een paar minuutjes kijken kon ik niet volhouden. Het is mij te mainstream, maar de massa genoot vast met volle teugen. Met een beker bier in de hand is alles goed.
Arch Enemy uit (wederom) Zweden was de volgende grote act voor mij op het Monsters of Rock podium. Een kleine mooie blonde dame gooide daar toch een partij rottigheid uit haar strot…. daar wordt je eng van. Nee, nee, dit is echt een vrouw die je daar hoort. Persoonlijk ken ik niet heel veel bands met zo’n gruntende vrouw – ik heb ooit Otep gezien, die kon er ook wat van zeg. Arch Enemy is een goed op elkaar ingespeelde band. Snoeiharde melodische death metal en behoorlijk strak. Niet altijd even afwisselend maar wel goed voor het beoefenen van de nekspieren. En vooral bewondering voor die stem. Helaas was er iemand die continu op de knop van het rookgordijn aan het drukken was, ik heb de drummer bijna niet gezien. Dat mag wel wat minder hoor…
Killer Queen stond aan de andere kant van het terrein in het theater een verrekt knappe imitatie van Queen uit te voeren. De overvolle tent zong uit volle borst mee. Paaspop is toch vooral vermaak voor bij het bier en dit was dan ook werkelijk leuk om even te zien.
Triggerfinger, de rockgoden uit België zijn de laatste jaren regelmatig in ons land te zien. De band werd aangekondigd als de beste rockband van België maar dat is misschien wat overdreven (vergeten we b.v. dEUS dan maar even?). Maar dan toch een lekkere rock band met heerlijke stoner rock in de goede traditie van Queens of the Stone Age met een toefje Led Zeppelin. Zanger/gitarist Ruben Block is een gladjakker op het podium maar de band weet met hun energie een behoorlijke volle tent te overtuigen. Ja goede rockband. Zekers.
En dan. De band waarvoor ik echt kwam. Opeth. Voer voor de echte metal liefhebber en een fantastische afsluiter van het Monsters of Rock podium. Midden in de korte Anniversary XX tour (20 jarig jubileum) is Opeth tussendoor te vinden in Schijndel. Dat klinkt voor mij net zo onmogelijk als Opeth op de Zwarte Cross. En verdomd als het niet waar is, daar stonden ze vorig jaar ook daadwerkelijk…. Ik verwacht de heren volgend jaar dus op het TROS muziekfeest, voor minder doen we het niet meer. Bij Opeth stonden toch voornamelijk muziekliefhebbers – de feestende massa zat ondertussen op andere plekken zoals bij de BZB op de main stage. De tent was dus alles behalve vol. En met alle respect, Opeth veegt met gemak de vloer aan met alle bands op het festival dus had ik een wat vollere tent verwacht. Technische perfectie en de heersende meesters in de progressieve metal. Zowel cleane zang als prachtige grunts. Zowel harde death metal als ballads. Maar ja, hoeveel bier zuipende feestgangers zullen zich daar iets van aan trekken. Het moet je genre ook zijn natuurlijk. Helaas was er zo’n boerenpummel die tijdens het tweede nummer met bier gooide, midden op de arm en gitaar van frontman Mikael Åkerfeldt. Een middelvinger was het resultaat en even later was er een wissel van zijn gitaar nodig. Gitaar en bier gaat niet helemaal samen dus. Na het nummer sprak de zanger: “Thank you…”….. Stilte. “Except for that motherfucker that threw beer on me”…… Stilte. “When I get angry I usually stay angry for a long time…..but that’s okay when you play death metal”. Mikael’s droge humor tussen de nummers door blijft legendarisch, zelfs in dit geval. Moet gek zijn om gedurende een tour waar alleen echte fans dolenthousiast op afkomen even in half-lege dronken bierhol te spelen. Misschien beseffen ze nu dat ze beter meer eigen gigs kunnen spelen. Affijn. Gelukkig speelden ze door en brachten een fijne set nummers: een selectie uit de Anniversary XX tour:
1. The Leper Affinity (Blackwater Park, 2001)
2. Bleak (Blackwater Park, 2001)
3. April Ethereal (My Arms, Your Hearse, 1998)
4. The Moor (Still Life, 1999)
5. Advent (Morningrise, 1996)
6. Hope Leaves (Damnation, 2002)
7. Reverie/Harlequin Forest (Ghost Reveries, 2005)
8. The Lotus Eater (Watershed, 2008)
Prima setlist van anderhalf uur met een goede mix tussen oud en nieuw materiaal en tussen – eh – hard en zacht zullen we maar zeggen. Publieksfavoriet Deliverance werd niet gespeeld, maar die speelden ze dan ook al zo vaak live.
Conclusie: Paaspop is een aardige opener van het festivalseizoen met goede, veelbelovende en foute bands en acts. Op het terrein is alles goed verzorgd. De aankleding, het eten, geen rijen bij de muntjesautomaten. En op een aantal onbeholpen stomme en/of zatte boeren na was de sfeer prima. En met de vele grote tenten heeft het weer eigenlijk niet zo gek veel invloed op het festival. Op die paar auto’s na dan, die vast zaten in de modder…
Lees meer op:
- OOR
- ROAR E-zine zaterdag | zondag
- Muziek.nl zaterdag | zondag
- LiveXS
- Ed.nl
- Foto van Opeth en Arch Enemy door Blabbermouth
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=X3JhsyF_M7o]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=jIByOriUm8w]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=ifcx-Vt5bcI]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=9cZ3teSNlD0]
Pingback: De 40 beste albums van 2010 « Tbeest's Blog
Pingback: De 40 beste concerten van 2010 « Tbeest's Blog
Pingback: Gezien: Fortarock 2018, Nijmegen | t-beest's blog