Wageningen is een sfeervolle stad gedurende 5 mei. Overal kom je verschillende podia tegen in de kleine binnenstad – en dat doet mij dan weer denken aan de gezellige vierdaagsefeesten in Nijmegen. Ik ga er dan ook heen om de gezelligheid en de sfeer, en niet zozeer om de bands. Maar dat wil niet zeggen dat je er een paar meepikt.
En het was nog aardig weer ook, zo tussen de regenachtige dagen door. Op het 50+ plein was een koor te horen. Snel doorlopen naar Kabaal am Gemaal. Altijd een podium voor het hardere werk met veel metal. De heren van Cult Ellifex staan daar een lekkere partij metal weg te spelen. Volgens het programma “melodische metalcore gemixt met death, thrash en progressive metal invloeden”. Zou kunnen. Maar vooral lekkere riffs waarop het goed headbangen is. Verrassend goede opener op dit podium. Gewoon uit Ede.
Daarna lopen we langs het weilandje waar allerlei organisaties staan voor goede doelen, waaronder Greenpeace.
Langs het Beuningplein dan. Even zitten en luisteren naar de eerste band. Goh dat lijkt wel. Ja. Dat lijkt wel een nummer van Pearl Jam. Goh die stem lijkt ook nog op Eddie Vedder. Het is toch een plein met vooral blues? BackAlive blijkt een cover-band. Aha. Vandaar. Geining.
Uiteindelijk belanden we op het Salverdaplein, met altijd veel leuke wereldmuziek. Bandista staat daar te spelen, en dat is goed te doen. In een nummer hoor ik echt wat synthesizer geluiden die apart mooi passen in de wereldmuziek van de band uit Istanbul. Aardige band, maar het mag nog een tikkie meer uptempo.
Daarna gaan we wat zwerven. Ik geloof zelfs langs Di-rect waar het erg druk is. Ik vraag me echt af waarom. Maar goed, ik ben dan ook niet zo’n enorme fan. In een dumpzaak koop ik nog 2 LP’s – ja het is weer helemaal hip om LP’s te draaien, maar ik vind het gewoon leuke vorm van nostalgie bedrijven. Pink Floyd (Dark Side of the Moon) en Talk Talk (The Colour of Spring). Die had ik nog niet. En dat voor weinig.
Daarna is het tijd voor de beste feestband van de dag. Russkaja weet het Salverdaplein om te toveren tot één groot feest en dansende menigte. Hoewel de band uit Oostenrijk komt hebben ze een Russische zanger. En het is die uptempo polka die het feestgevoel briljant aanwakkert. Wat een klasse band is dit. Scherp en strak. Wat een feest. Iets voor Lowlands. Echt.
Carach Angren is melodische / symphonische black metal. Veel langharige metal fans voor het podium zwaaien netjes op de maat hun rondjes. Helaas kan het genre me niet heel erg boeien op dat moment. Ik weet niet aan wie dat ligt, maar het was me even teveel van het goede op dat moment.
Ik hou best wel van industrial metal. Maar Dead Cell kon me maar niet overtuigen. Veel van hetzelfde, en ik vermoed niet al te geoefende spelers. En waarom de (saaie) drums uit een laptop? Nee, dit is het niet. En dat ondanks het danseresje, de video en de mooie gelikte pakjes….
One Two Trio is het laatste optreden dat we zien bij het busstation. Die weten een aardig feestje te bouwen met het publiek. Goed, het is allemaal wat goedkoop – veel van die meezingers maar het is duidelijk dat deze drie heren prima entertainers zijn. De show zit goed in elkaar en het hele plein doet gezellig mee. Stilstaande polonaise. Leuk!
Einde Wageningen. Tot volgend jaar maar weer.