De laatste dag begon met The Van Jets. Aardige Britse garagerock, maar dan uit België. Dat klonk prima, maar het is nog vroeg om echt los te gaan. Maar de ogen werden geopend. (Setlist hier).
The Black Keys zorgden met hun tweetjes dan voor wat vuigere bluesrock, hoewel ze later met z’n viertjes wat meer finesse probeerden aan te brengen. De set eindigden ze dan weer met z’n tweetjes. Prima bluesrock. (Setlist hier).
Alice in Chains is nostalgie uit het grunge tijdperk en wist op Werchter te overtuigen met een prima optreden. De zang van DuVall en de rest is zuiver en de oudere jongeren voor het podium vermaken zich prima, net zoals Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters, Them Crooked Vultures) die een paar nummers langs de kant meekeek én (helaas alleen langs de kant) soms een beetje meezong. (Setlist hier).
Gomez een stukje in de tent leek ook in het rijtje “prima, niks aan de hand” te passen, en klonk soms wat beter dan op voorhand gedacht. Maar we hebben het niet met volle aandacht bekeken. (Setlist hier)
Vampire Weekend was ook het slachtoffer van rondloop gedrag en het opzoeken van de schaduw en drank- en eettenten. De vrolijke zomerse muziek klonk prima als achtergrondmuziek maar heel intensief hebben we het niet gevolgd, en daar leek ons ook niet direct een noodzaak toe. (Setlist hier)
Dirty Projectors tussendoor in de tent. Het was heel rustig daar, en terecht. De bij vlagen vreselijk slechte muziek klonk echt alsof een beginnend muzikant doelloos op zijn gitaar ramt en de band onder de douche staat tijdens het zingen en er maar wat bij verzint. Vast hip maar verschrikkelijk niet ons kopje thee. Gauw wegwezen.
Them Crooked Vultures speelde een prima hardrock / stonerrock zoals we dat kenden van Lowlands vorig jaar. Niet veel anders en dus lang niet alles gezien om andere bands niet te missen. (Setlist hier)
Absynthe Minded was een verrassing van de dag, en ook wel van het festival. Ook al wisten we wel dat de band op de plaat ook al van die fijne nummers had, in de tent op Werchter was de band in topvorm voor eigen publiek. De Belgen grossierden in mooi in elkaar gestoken songs en heerlijke afwisseling – hoewel hier en daar ook een wat zoetig nummer langskwam. Ook hier was de viool niet altijd te horen wat erg jammer was, maar wat niets afdeed aan de prima gespeelde set. Een blijvertje deze Belgen. Kan niet missen. (Setlist hier)
Het was de dag om veel rond te lopen. Zoals we een deel Arcade Fire zagen, maar ook veel misten van deze band. Het beklijft (mij) nog steeds niet helemaal dit wat bombastische folky indiepop/rock. De vele instrumenten wisten zo op het eerste gehoor niet direct finesse te geven aan het geheel, maar alleen wat meer bombast. Veel meer dan een aardige band kan ik het nog steeds niet noemen, en dat is kwestie van persoonlijke smaak denk ik.
The Black Box Revelation bracht een hoop volk op de been bij de tent, misschien was het wel het drukste daar gedurende het hele weekend bij deze band. Uit België dus, dat verklaarde een hoop, maar ook de vette, smerige gitaar wist te overtuigen. Strak gespeelde rauwe garage/buesrock van het duo op drum en gitaar. Het wist dus zeker te boeien maar misschien niet het hele optreden lang. (Setlist hier).
Pearl Jam als afsluiter wist eigenlijk nog prima te boeien ondanks dat ze al zo lang meegaan. Dat hebben ze te danken aan de vele herkenbare songs en degelijk gespeelde setlist. De stem van Vedder is er nog steeds één uit duizenden en de band weet het publiek te onderhouden zonder vuur, vuurwerk en grote lichtshow. Dat hebben de heren niet nodig. Voor de rest was het bij vlagen een show van wat meer van dezelfde nummers en het deed mij in elk geval nog af en toe wat inkakken. Mag het na vier dagen afzien op de hete weide van Werchter? Ik dacht het wel. Dave Gohl speelde het laatste nummer nog even mee op de tamboerijn en dat deed de weide nog even flink opveren. Net zoals Rammstein hield Pearl Jam er binnen 1 uur 40 er weer mee op, flink korter dan de beloofde 2 uur. Beetje jammer. Dan maar naar huis….
Eindconclusie?
Pluspunten Rock Werchter: Volle pintjes met echt bier. En Belgen zijn best vriendelijk, ook al vinden ze ons soms stomme Ollanders.
Minpuntjes: Het is dan wel Jupiler bier. En de mayonaise is zurig. En ze hebben er geen kroketten… (wat een schande!)
Foto’s en filmpjes: allemaal van tbeest himself.
t-beest 
3 Reacties op “Gezien: Rock Werchter 2010”