Gezien: Roger Waters, The Wall, Gelredome, Arnhem

Roger Waters (zanger/bassist van Pink Floyd) was afgelopen vrijdag, zaterdag en maandag in het Gelredome met een uitvoering van het – toch wel tikkeltje legendarische – The Wall. Samen met bijvoorbeeld Dark Side of the Moon mag The Wall worden gezien als een van de meesterwerken van Pink Floyd. Doorspekt met politieke thema’s, de tweede wereldoorlog, en nog steeds relevant. En ook relevant gemaakt door Waters door ook allerlei moderne beelden en teksten te projecteren op die enorme muur, samen met origineel beeldmateriaal. Het album stamt alweer uit 1979 maar spreekt blijkbaar nog steeds tot de verbeelding.

Het Gelredome was in elk geval tot de nok toe gevuld op de eerste twee dagen (de derde dag weet ik niet precies, en ik ga het ook niet opzoeken haha). Maar goed, deze uitvoering is dan ook best spectaculair, en dat is ook wel algemeen bekend. Ik kende het album – gelukkig eigenlijk – nog niet eens zo super goed. Wat dat betreft heb ik van die rare gaten in mijn muzikale opvoeding. Op de een of andere manier had ik wel wat meer met bijvoorbeeld Dark Side of the Moon – die heb ik vorig jaar voor een paar euro nog eens uit een bak oude platen gevist in een dump zaak. Van The Wall waren “Another Brick in the Wall” en “Comfortably Numb” bijvoorbeeld wel van die bekende dijenkletsers. Het mag geen verrassing zijn dat alle nummers dan ook netjes op volgorde langskwamen op deze zaterdagavond.

Gelukkig stonden we niet al te lang in de rij bij het Gelredome. De vorige keer met Prince was het een verschrikking om het veld op te komen, een enorme rij voor de ingang. Voor de pauze stonden we eigenlijk niet helemaal ideaal. Wel richting het midden en wat verder naar achteren, maar het was wat lastig te zien. Na de pauze stonden we een stuk verder naar voren, iets meer naar de zijkant. Ik kan de hele show gaan beschrijven, maar dat lijkt me wat onzinnig. Er zijn al genoeg verslagen te vinden, dus ik ga gewoon een aantal links dumpen hieronder. Wat me in elk geval zal bijblijven is de enorme show. Het geleidelijk opbouwen van de muur, en een enorme high-tech super HD projectie van de video op die muur. Als er een steentje werd neergezet verscheen daar een halve seconde later video op. En zo werd er een een enorme bioscoop gebouwd met een gigantisch groot beeld. En loeischerp. En dan het geluid. Het is bekend dat de shows een vette surround sound hebben, maar dit was echt geweldig. Dolby surround 20.5 of zoiets. In zo’n groot stadion geluid van rechts, links, voor, achter. Heel bijzonder. Ik zag regelmatig mensen omkijken (ja duh, daar is niks). Met uitzondering van zo’n Spitfire dan, die van achteren kwam aanvliegen en een stuk muur omver vloog (natuurlijk met vuurwerk). Het geluid was dus gewoon goed, en die surround grap: dat zouden meer artiesten moeten doen. Een mooie show. En terecht dat veel mensen de moeite hebben genomen om dat nog eens een keer te gaan bekijken.

_____________

Foto’s van mijn ietwat brakke compact camera 🙂