Het was een bijzonder moment, Primus stond vorig weekend na een afwezigheid van een jaartje of twaalf weer eens een keer op een Europees podium. De band van de geniale basfluisteraar Les Claypool is in die tussenliggende jaren nauwelijks actief geweest, en trad sporadisch op in Amerika. De opzwepende funkmetal van de heren trekt blijkbaar nog genoeg liefhebbers want de shows in Paradiso en Effenaar waren snel en strak uitverkocht. En terecht natuurlijk, Primus is toch vrij uniek in zijn soort. Grensverleggend, geniaal, en een beetje maf.
Dat kun je zeker ook wel zeggen van het voorprogramma Hot Head Show. Mijn broer had me overgehaald om beide shows in Nederland te gaan bekijken en dan heb je ook kans om het voorprogramma eens goed te beoordelen. Dat de heren dan beide keren iets te vroeg beginnen is ook logisch. De zanger spreekt en zingt sneller dan zijn schaduw en ragt er een heel boekwerk aan teksten doorheen. Dan kun je maar beter op tijd beginnen. Soms nauwelijks te verstaan maar vreselijk grappig. Het deed mij wel wat denken aan Liam Lynch met “United States of Whatever“. Maar dan 3 keer zo snel. Bij vlagen deed de zang en de muziek ook wel aan Primus zelf denken, al gaan ze nog meer kanten op met soms een flinke vleug jazz en ska. Noem het maar math-jazz-avant-garde-rock met geniale breaks, maffe ritmepatronen, magistraal strakke drums, aanstekelijke funky loopjes, onmogelijke overgangen van hard naar zacht en omgekeerd, en hier en daar treffend geplaatste metal riffs en subtiel baswerk. Hier staat een band die neurotisch en onnavolgbaar lijkt maar alles superieur strak aan elkaar speelt. Een groot deel van het publiek is enthousiast en de rest zal het misschien niet helemaal trekken. Ik geloof toch dat dit een geniale band is waar we hopelijk nog wat meer van horen, al is het alleen maar in het alternatieve circuit. Filmpjes: hier, hier en hier. Spotify album: hier.
Goed, dat is fijn, maar we komen uiteraard voor Primus. De band treedt vanavond aan met – uiteraard – Les Claypool op zang en bas, Larry “Ler” LaLonde op gitaar (dat doet ie al sinds 1989) en Jay Lane op drums. Deze drummer speelde in de band rond ’88-’89 – zo vlak voor het uitbrengen van de eerste albums. Volgens mij heb ik ergens gelezen dat Tim Alexander (op de drums van ’89-’96 en ’03-’10) er geen zin in had of zo, maar daar kan ik fout zitten (van ’96-’01 was dit Bryan Mantia). Hoe ik dat weet? Wikipedia hè, dat doet wonderen. Zo vond ik ook ergens het verhaal dat Les Claypool himself lang geleden auditie heeft gedaan bij Metallica. Hij was het uiteindelijk niet geworden, waarschijnlijk omdat hij geen zwarte kleren droeg en vanwege zijn twee gekleurde sokken. Te beperkte “metal uitstraling”. Ha!
De hoofdact begint in Paradiso ook iets te vroeg, maar wat geeft dat. Het eerste nummer live op Europese grond is het fijne “To Defy The Laws Of Tradition” (youtube). Gelijk kippenvel, want dit is ook een van mijn favoriete nummers (album: Frizzle Fry). “Hennepin Crawler” (ook wel “Pie in the Sky” genoemd) is een nieuw nummer van het aankomende album dat op 13 september moet uitkomen: Green Naugahyde (album cover: hier). Een aardig nummer dat langzaam begint en daarna vervolgt met lekker blopperig baswerk en de bekende typische weirdo zang. De nieuwe nummers zijn wat minder neurotisch en rustiger vergeleken met (veel) vroeger, maar zijn bij vlagen best aanstekelijk en zitten goed in elkaar. De nieuwe nummers zijn dus niet van die hard stoempende metal-funk van vroeger, maar toch zal dat nieuwe album best wel weer aardig smaken denk ik. In Paradiso komen daarnaast nog nieuwe nummers voorbij als: “The Last Salmon Man (Fisherman’s Chronicles Part IV)” (youtube), “Tragedy’s A Comin'” (youtube), “The Green Ranger” (youtube, met Claypool in varkensmasker) en “Jilly’s on Smack” (zie een youtube van het Bonnaroo festival dit jaar). In de Effenaar komt “Lee Van Cleef” (youtube) dan ook nog voorbij, en er zit een nieuw nummer aan het einde van de set (volgens comments hier), maar ik weet niet meer welk nummer dat is geweest (misschien “The Last Salmon Man” weer, of “Eyes of the Squirrel”).
Naast deze nieuwe nummers gelukkig ook een aantal oude kleppers. Op beide avonden speelt Primus het nodige van die bekende en misschien wel meest favoriete oude albums als Suck on This (live album uit 1989) / Frizzle Fry (1990, het eerste studio album) en Sailing The Seas of Cheese (1991) maar er worden ook wel nummers gespeeld van Pork Soda (1993), Tales from the Punchbowl (1995) en Brown Album (1997). De oudere nummers worden in beide zalen regelmatig onthaald met veel vreugde, heel hard dansen, en flink springen. Zo werd er toch nog af en toe een poging gedaan om het record van de zwaarste Pinkpop aardbeving uit 1998 dunnetjes over te doen. Paradiso krijgt het heerlijke (lang uitgesponnen met veel gejam) “American Life”, het eerder genoemde “To Defy The Laws Of Tradition”, “Harold of the Rocks”, “John The Fisherman” en het ultravette (en strak gespeelde) “My Name Is Mud”. De Effenaar wordt dan apart getrakteerd op kaskrakers als “Groundhog’s Day”, “Mr. Knowitall”, “Jerry was a Race Car Driver”, “Tommy the Cat” en als uitsmijter in de toegift “Frizzle Fry”. Al staan er dan nog wat mensen beteuterd te kijken omdat de set met 1.45 uur een kwartiertje korter is dan Paradiso. In Paradiso werd er dan ook iets meer gejamd in de nummers. Daar werd afgesloten met het relatief rustige “Southbound Pachyderm”. In de Effenaar komt er dan nog een verrassende cover van Pink Floyd voorbij: “Into The Flesh” (van het album “The Wall”). Op de toetsen (als gast) zou het Harry Waters zijn geweest (juist ja, de zoon van Roger Waters). Het past heel aardig in de set. Helaas moeten we dan in beide zalen mijn favoriet “Too Many Puppies” missen, maar goed, je kan niet alles hebben. Behoorlijk verschillende en gevarieerde setlists dus (zie hieronder) en dat maakt twee optredens in twee dagen tijd extra aantrekkelijk om naar toe te gaan (ja ik zal het er nog even extra inwrijven).
Hoewel het om de muziek gaat is de aankleding ook mooi verzorgd van de optredens, met twee joekels van opgeblazen astronauten waarbij er video in de helmen wordt geprojecteerd, al heb ik dat niet echt veel gevolgd. In de Effenaar praat Claypool nog net iets meer dan in Amsterdam (zie deze video bijvoorbeeld waar hij ingaat op het geschreeuw van het publiek dat allerlei songtitels roept) en dat vind ik wel een beetje nodig. Pas op dat soort momenten lijkt hij echt ontspannen en maakt contact met het publiek. Dat is soms wel zo fijn. Voor de rest staat hij er toch wat meer onverstoorbaar bij dan dat ik had verwacht, al komen zijn befaamde silly walks op de vierkante meter gelukkig nog regelmatig voorbij.
In totaal hebben we 3.45 uur Primus in twee dagen gezien. Deze inhaalslag na al die jaren was meer dan de moeite waard. Heerlijke optredens van muzikanten die wat jaartjes ouder zijn maar technisch nog steeds op top niveau spelen. De nieuwe nummers bewijzen dat ze ook nog steeds creatief hun grenzen willen en kunnen opzoeken. Gevarieerde, boeiende, fijne optredens met flinke vlagen van opwinding en bewondering. De band heeft bewezen nog steeds op het hoogste niveau een flink aantal potten te kunnen breken.
_______________
Reviews Paradiso: Alternative.blog | White Room | Nu.nl
Reviews Effenaar: Cutting Edge | Podiuminfo | Rockblog | LiveXS
_______________
Tracklist van het nieuwe album (wikipedia):
- “Prelude to a Crawl”
- “Hennepin Crawler”
- “Last Salmon Man”
- “Eternal Consumption Engine”
- “Tragedy’s a’ Comin'”
- “Eyes of the Squirrel”
- “Jilly’s on Smack”
- “Lee Van Cleef”
- “Moron TV”
- “Green Ranger
- “HOINFODAMAN”
- “Extinction Burst”
- “Salmon Men”
__________
Hot Head Show (Paradiso)
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=xRz700ZA-xs]
__________
Primus – “To Defy The Laws Of Tradition”
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=VnxIMhf9Fgk]
___________
Primus – “My Name Is Mud”
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=PUBNdoI9LA0]
__________
Primus – “Tragedy’s A Comin'”
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=_Jf77EeR4vo]
__________
Primus – “Tommy the Cat”
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=fqClsWaJQfw]
Pingback: De 50 beste concerten van 2011 « Tbeest's Blog
Pingback: Gezien: Primus, Klokgebouw, Eindhoven « Tbeest's Blog
Pingback: Gezien: Les Claypool’s Duo de Twang, Doornroosje, Nijmegen | Tbeest's Blog
Pingback: Gezien: Primus, 013, Tilburg | t-beest's blog
Pingback: Gezien: Motorpsycho, Tilburg/Zwolle | t-beest's blog