Lowlands 2011 – tips en tricks – de zaterdag

Deel 2 van de tips en de tricks voor Lowlands 2011. Voor de tips van vrijdag klik je hier. Voor de zondag hier.

_____________________

Agnes Obel (11:30-12:30)

Goed, het is nog vroeg, maar hier sta ik graag op tijd voor op. Agnes Obel is een prachtige zangeres/pianiste uit Denemarken die zich waarschijnlijk wel weer laat begeleiden door celliste Anne Ostsee. Ik zag haar tijdens de vierdaagsefeesten in de Stevenskerk in Nijmegen: “Agnes komt op me over als een sympathieke, bescheiden, lieve vrouw, en een tikkeltje verlegen misschien. Anne Ostsee ondersteunt vandaag haar pianospel met (vooral) cello, en dat doet ze geweldig. …. Het pianospel van Agnes Obél is werkelijk subliem. Daar zit een geweldige finesse achter, de toetsen worden subtiel beroerd tot een onwaarschijnlijk prachtig spel. Ontroerend mooi. Als ze dan begint te zingen is de magie compleet. Wat een geweldig bereik heeft die vrouw, en wat een gevoel legt ze daar in. Zo zuiver, zo mooi, zo helder, zo treffend. De muziek is lieflijk, aandoenlijk, teder, oprecht, zacht en krachtig.”  Ik ben benieuwd hoe dit klinkt op een doorgaans wat rumoeriger festival als Lowlands, maar het is nog vroeg.

_____________________

Eefje de Visser (13:00-14:00)

Een lieflijke jongedame die Eefje de Visser, tevens singer-songwriter en winnares van de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter. Met haar mooie poëtische teksten in het Nederlands heeft het wel wat weg van kleinkunst en acts als Spinvis en Roosbeef. En muzikaal gezien “sprankelend, inventief en smaakvol, van sfeervol akoestisch en jazzy tot een vette discobeat” (aldus File Under).

_____________________

Young The Giant (13:50-14:40)

Zomerse pop van “vijf Californiërs met wortels die zich uitstrekken van Frans-Canada tot Iran en India” (aldus Lowlands) met aangename warme melodieën. Songs die vooral blijven hangen als je het vaker luistert. Een beetje zoet allemaal en het klinkt als de volgende grote  radiovriendelijke band, maar gek genoeg vind ik het best lekker. Het is als snoepen uit een pot drop, terwijl je weet dat het niet mag.

_____________________

Suuns (14:30-15:15)

Typisch zo’n naam die ik regelmatig tegenkom en misschien maar eens moet gaan bekijken. Suuns is een beetje een ongrijpbaar bandje. Dan weer dikke elektronica, dan weer noisy gitaren, in een vervreemdende clash met van die treiterende donkere beats. Geen idee wat ik er nu van moet vinden. Laten we dit eens live gewoon eens ondergaan.

____

Alternatief: DeWolff in de Alpha. Misschien wel de beste Nederlandse psychedelische / seventies rock van het moment. Alsof dat buurjongetje de plaatjes van zijn vader heeft ontdekt en dat perfect weet na te spelen samen met z’n vriendjes. Ik zag de band in 2009 op de-Affaire met een indrukwekkende show – zeker voor dit soort jonge gasten. En nog steeds zijn ze jong. Jong belegen zelfs. Da’s gewoon vet en lekker.

_____________________

Mona (15:40-16:40)

Rond dit tijdstip heb ik niet direct een voorkeur. Mona uit Nashville misschien dan weer? Of een broodje kroket? Ik zag ze op Werchter dit jaar: “Ook al zo’n band uit de lijst van de BBC Sound of 2011, een bekende  jaarlijst met veelbelovende nieuwe artiesten. Fijn hoor. De band maakt behoorlijk bedreven (of overdreven?) weidse stadion rock, denk aan Razorlight, Kings of Leon, Stereophonics en U2. Zoiets. Het mist wat mij betreft een eigen smoel, het lijkt op alles en niks, maar zal vast wel weer heel groot worden.” Stiekem niet heel slecht dus.

_____________________

Apparat (band) (16:35-17:35)

Het is even de vraag wat dit wordt. De youtube filmpjes hieronder geven wat meer uitsluitsel. Goed, ik ken deze Duitser vooral van het album Walls (met favoriet “Limelight”) dat vooral een elektronisch album is met fijn synthesizer werk, maar volgens de Lowlands site is dit Apparat Band, met een driepkoppige band en het nieuwste project van de elektronicaproducer uit Berlijn. “Vergeet daarom de Apparat die je uit de club kent, want op Lowlands geeft Sascha Ring zijn innerlijke singer/songwriter ruim baan. Zo hoor je ook eindelijk tracks van zijn langverwachte nieuwe album, dat volgens de eerste berichten een langzame, diep-duistere plaat is geworden.”

_____________________

Omar Souleyman (17:20-18:10)

Uit Syrië. Arabier met zonnebril en theedoek om z’n hoofd. Interessant feitje: Björk is fan van deze man en ze gaan ook samenwerken begreep ik. Nog een interessant feitje: hij maakte zo’n 500 albums, maar dat waren voornamelijk opnames van bruiloften die dan na afloop op een bandje aan het getrouwde stel werd gegeven. Daarna werden ze gekopieerd en in de lokale kiosken verkocht. Hij stond vorig jaar nog in Doornroosje. Volgens de site van Doornroosje: “.. een van de grootste namen van dabke, een volwaardige muziekstroming afkomstig uit de straten van Damascus. Deze hypnotiserende Arabische muziek met snelle Oosterse ritmes vormen de ingredienten spetterend feest.”

____

Alternatief: Goose in de Bravo. Deze belgen wisten de tent op Werchter aardig te laten ontploffen met hun aanstekelijke rock/dance. De houten flonders sprongen daar flink op en neer. “Goed, de Belgen houden van Goose. Zoveel is duidelijk. De aankleding van het podium mag er ook zijn met een paar strepen LED licht. Simpel, maar het geeft mooie effecten. En zo is de muziek ook wel een beetje. De beide albums van Goose vind ik goed, maar zo live valt het ook wel een beetje op dat de opbouw van veel nummers wat op elkaar lijken. Doeltreffend optreden toch.”

_____________________

Timber timbre (18:15-19:15)

De zang doet mij sterk denken aan Patrick Watson, misschien gebruikt hij ook wel een vergelijkbaar effect op z’n microfoon. Geen makkelijke muziek verder van deze Timber timbre. Een beetje experimenteel of vervreemdend. Behoorlijk donkere sfeer ook. Soms kalmerend, soms verontrustend. Typisch zo’n band waarvan ik misschien achteraf zeg dat het vreselijk was. Of heel bijzonder. Geen idee. Categorie? Experimentele folk/blues. Of indie, daar past alles onder.

____

Alternatief: Cloud Control (in de India) zag ik al eerder op de-Affaire, en is voor mij hier dus een alternatief: “De indiepop/folk van het Australische Cloud Control op het debuutalbum Bliss Release werd goed ontvangen in de pers. Op de-Affaire spelen ze op het hoofdpodium en ik moet zeggen dat ze dit bijzonder aardig doen. En dan moet ik er misschien bij zeggen dat dit soort indiepop / folk niet direct een genre voor mij is om wild enthousiast van te worden. Maar Cloud Control weet me wel te pakken met de rustige tot uitbundige en vrolijke nummers, die gewoon goed in elkaar zitten en geroutineerd worden gespeeld. … De mooie paraplu’s op het veld worden opgemerkt door de toetseniste met “It looks like a field of mushrooms!”. Kijk, daar hou ik wel van, een beetje interactie met het publiek en een positieve houding op het podium. Wat ik wel jammer vind is dat het geluid wat te hard staat zo voor het podium, zeker de distortion op de gitaar is onevenredig luid. Maar dit is ook het enige smetje op het optreden. Alhoewel, dat nieuwe witte t-shirt van zanger/gitarist Alister Wright is ook spuuglelijk. Net uit de verpakking (je kunt de vouwen nog zien), en drie maten te groot.”

_____________________

Cage The Elephant (20:10-21:20)

Jonge Amerikaanse band. Energieke punky rock – of wat Lowlands schrijft: alsof “Arctic Monkeys en de Pixies een kokendhete punkstrijd uitvechten”. Of: “in de stijl van Iggy Pop met een vleugje Frank Black” volgens Ekaya.nl. Verwacht een enthousiaste frontman die een deel van het optreden ook in of op het publiek zal doorbrengen. Overdreven? Wie weet. De band stond ook op Pinkpop trouwens.

____

Alternatief: La Boutique Fantastique op het Lima podium. Volgens Lowlands “Muziek die je meeneemt op een reis naar 1001 nacht en beyond, via kronkelpaadjes die voeren langs klassiek, klezmer, triphop, circusmuziek, soul en Franse chansons. Even melancholiek als surrealistisch, alsof David Lynch zich meester maakt van de platenverzameling van je grootmoeder. “

_____________________

Babylon Circus (21:05-22:05)

Misschien wel aardig als tussendoortje, zo’n feestje met een mix van reggae, jazz, chanson, swing en ska.

___

Alternatief: The Computers. Ik heb dit er later toch maar even bijgezet als alternatief. Screamo punk. Maar lowlands heeft leukere teksten: “En wat voor een punkband! Eentje die z’n 50’s rock & roll- en 60’s rhythm & blues-roots met huid en haar verslindt om het met 200 km per uur weer uit te spugen.”

_____________________

Elbow (22:00-23:00)

Elbow uit Manchester heeft best mooie songs, al was dat laatste album niet heel opzienbarend. En dat meezingen van het publiek tijdens de optredens…. Tsja. Maar  dan toch. Lowlands: “Dromerige, ambachtelijke indiepop, orkestraal getoonzet soms en ondanks de sonoor brommende zang van frontman Guy Garvey emotioneel tot in de vingertoppen.”