Sommige muziek is niet bedoeld voor tere zieltjes die alleen houden van sfeervolle toegankelijke melodietjes en subtiele klanken. Sommige muziek is bedoeld voor het opwekken van je diepste dierlijke emoties en behoort gewoon bruut over je uitgestort te worden. Doornroosje in Nijmegen organiseerde onder de noemer Fortarock afgelopen woensdag een reis naar je primitieve gevoelens. Dead Neanderthals uit eigen land en Shining uit Noorwegen zorgden voor een avondje complexe grindore en jazzmetal met een hoofdrol voor de saxofoon. Schijnbaar onnavolgbaar. Voor de gemiddelde mens een avondje tyfustakketeringherrie. Voor de liefhebbers ultiem vermaak.
Dead Neanderthals heeft nooit zo lang nodig om hun punt te maken. De twee heren op drums en sax rammen de setlist (veel van het album The V-Shaped Positioner) in een rap tempo doorheen: een kwartiertje. De band maakt zo ongeveer het geluid van een straaljager met motorproblemen en geeft een zelfde soort opwinding als extreme metal van bands als Cannibal Corpse en Napalm Death, maar dan zonder de gitaren. Extreem korte maar heftige nummers; je voelt het publiek een beetje kijken met opgetrokken wenkbrauwen. De sax wordt met hevig piepende feedback gevoed tot een monsterlijke machine van zwaar metaal. Het lijkt onnavolgbaar en heeft daarom ook wel wat weg van Shining zelf, die gebruiken immers ook regelmatig de sax. Ik zag deze twee dooie neanderthalers eerder op de-Affaire en toen schreef ik al dat het de vuigste porno voor je oren is. Vanavond is het niet anders natuurlijk, maar het is wel jammer dat het publiek wat minder uitbundig is. Je kunt zeggen dat het met alleen drums en sax en zonder een herkenbare lijn ook wat lastig te verteren is en dat het geheel misschien een beetje als een gimmick overkomt, maar ik vind het uiterst vermakelijk. Pure, rauwe energie zoals je dat van neanderthalers mag verwachten.
Shining staat inmiddels hoog in mijn lijstje van favoriete metal-acts, hoewel de band in het verleden veel meer echte jazz maakte. Plaat na plaat kwam er echter veel meer agressie naar boven met als absoluut meesterwerk en hoogtepunt tot nu toe de knoertharde jazzmetalplaat “Blackjazz” als gevolg. In Tilburg vorig jaar vond ik de band een beetje vermoeid, vanavond lijken ze hun eeuwige jeugd weer terug te hebben gevonden. Ontspannen gooien en smijten de heren met hun energie. Doornroosje wordt vanavond niet al te fijnzinnig fileerd tot op het bot. De bassist heeft nog steeds zo’n lekker fout snorretje en de gitarist op links poseert zichzelf regelmatig op het randje van de bühne. Zanger/saxofonist/gitarist/AKAI-EWI-ist Jørgen Munkeby heeft er ook duidelijk zin in vanavond en kan hartelijk lachen om “Slayerrrrrrrr!” dat vanavond een paar keer uit de zaal wordt geroepen. Echt een goede zanger is hij natuurlijk niet, zijn brulzang is niet echt top, maar zijn spel wel. Net als de rest van de band zijn de ogenschijnlijk geïmproviseerde toonladders nauwkeurig en strak gespeeld zoals ze – volgens mij grotendeels dan – ook op de plaat staan. Al is dat toch wel lastig te horen in de dikke metalen brei die over ons wordt uitgestort. Voor een buitenstaander – die de nummers niet kent – moet het toch een totaal zooitje ongeregeld lijken. De meeste nummers komen van het Blackjazz album, een setlist die doorgaans niet heel veel veranderd volgens mij. Bij de merchendise is overigens de gloednieuwe live CD/DVD te koop waar ook de nummers van vanavond op staan: Live Blackjazz (aanrader trouwens). Volgens de zanger volgt er dan “15 seconds of jazz” waarna ze “Winterreise” inzetten van het Grindstone album, dat overigens briljant overloopt in het maniakale (welk nummer is dat niet) “Exit Sun”, met dat aan Muse refererende riffje tussendoor. Heerlijk. In de categorie “het gaat maar door” is het een uur topvermaak, waarbij het afsluitende 21st Century Schizoid Man (een cover van King Crimson) weer heerlijk de boxen uitknalt en waarbij je minstens tien keer denkt dat het is afgelopen, maar waarbij de heren dan steeds vrolijk verder spelen. Hulde. Jammer dat er geen toegift werd gespeeld (zoals wel op de setlist stond), maar Shining had er toch al voor drie uur energie opzitten. Oordopppen waren vanavond volstrekt geen overbodige luxe, maar het neurotische Shining mocht met veel genoegen mijn pijngrens opzoeken.
______________________________
Youtube filmpjes van Dead Neanderthals
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=xR5yoqHNtWs]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=95FyXErBQ4w]
Pingback: Review hell | Dead Neanderthals
Pingback: De 50 beste concerten van 2010 « Tbeest's Blog
Pingback: De 50 beste concerten van 2011 « Tbeest's Blog
Pingback: Gezien: Devin Townsend Project, TivoliVredenburg, Utrecht | Tbeest's Blog
Pingback: Gezien: Shining (NO), Doornroosje, Nijmegen | t-beest's blog