Other Lives was wel een van de betere ontdekkingen op Lowlands dit jaar. De band stond daar schuin tegenover de grote almachtige Alpha (het hoofdpodium), maar zoals wel vaker zijn de interessantere artiesten juist te vinden op zo’n klein podium. Vind ik dan. Nieuwe namen aan het front dus. Destijds kon de band voor mijn gevoel wel eens door gaan groeien naar een wat groter publiek en ze zijn eigenlijk ook goed op weg. Recent werd bekend dat ze de support mogen verzorgen tijdens de Amerikaanse tour van Radiohead, en in ons eigen land staat de band deze periode op London Calling, Crossing Border en Le Guess Who. Niet misselijk dus. Op donderdagavond waren ze te horen en te zien in mijn geliefde Doornroosje in Nijmegen.
Er is geen voorprogramma vandaag en de zaal staat een half uur voordat de band begint al aardig vol. Het is uitverkocht vanavond, de band zelf is daar zeer verheugd over want het zou het eerste uitverkochte concert zijn in Europa volgens de zanger. Achteraf gezien klopt dit niet helemaal volgens een twitter berichtje van de band zelf, in Berlijn was het immers ook al uitverkocht. Maakt verder voor het verhaal weinig uit. Het podium staat vol instrumenten en de bandleden zitten in een dichte mist door een overdreven rookgordijn, waardoor ik bijna geen fatsoenlijke foto’s kan maken, maar het geeft wel weer een lekker sfeertje natuurlijk. De bandleden achter op het podium zijn echter ook vaak niet te zien en dat is wel weer jammer. Maar het gaat uiteraard om de muziek van Other Lives dat zich misschien laat omschrijven als melancholische prairiefolk, of “Morricone-folk” volgens Bas Krijn op twitter, dat is ook een mooie omschrijving. De band is opgericht in Stillwater (Oklahoma) in Amerika. Wat ik eigenlijk niet wist is dat de band van 2004 tot 2008 actief was als de instrumentale band Kunek, In 2009 brachten ze het gelijknamige debuutalbum uit, een album dat ik nog niet ken overigens. Dit jaar verscheen het wonderschone Tamer Animals waarmee ze op dit moment door (b)lijken te breken. Voor het mooie, volle, weidse geluid gebruiken de vijf bandleden pak ‘m beet zo’n 30 instrumenten, maar dan overdrijf ik wellicht een beetje. Niet alleen wisselen de bandleden regelmatig hun instrumenten tussen de verschillende nummers, maar ze doen dit ook graag tijdens een song, zodat het kan gebeuren dat je iemand de trompet ziet spelen met een gitaar om zijn nek, en even later hangt hij gewillig aan de toetsen.
Het eerste nummer (“As I Lay My Head Down”) en een deel van het tweede nummer (“Dark Horse”) luister ik nog zonder oordoppen, maar ik vind het wat schel. Mét oordoppen is het toch een stukje evenwichtiger en kan ik de instrumenten wat beter horen, al is de piano hier en daar wat zachtjes. En ook de trompet is niet altijd goed te horen, maar ik vind het altijd prachtig in dit soort muziek. Zo’n trompetje, maar ook het melancholische geluid, doet me dan altijd denken aan een band als Get Well Soon, hoewel Other Lives meer folk is. Zanger Jesse Tabish heeft ook zo’n lekker karakteristiek stemgeluid trouwens en raakt vanavond een enkele noot niet helemaal in de juiste toonhoogte, maar volgens mij is dat alleen mij opgevallen. Hij wordt trouwens af en toe mooi aangevuld met de fluweelzachte stem van Jenny Hsu. “For 12” is de bekende en bloedmooie single van de band, maar ik vind het wat jammer dat de drums/percussie er wat te prominent doorheen zitten te rammen. Dat had voor mij niet gehoeven (subtiel is hier juiste woord) en ook de piano is wat minder goed te horen. Maar goed, dan ben ik een beetje een zeurkous. Met “Tamer Animals” gaan we gewoon weer verder in alle pracht en zo komen een hoop nummers van het Tamer Animals album voorbij. In de toegift speelt Jesse Tabish het eerste nummer alleen op piano: “Black Tables”, de eerste single van de band die in september 2008 werd gebruikt in een aflevering van de televisieserie Grey’s Anatomy. “The Partisan” is een aardige cover van Leonard Cohen en als tweede toegift het voor mij onbekende “Gates of Eden”, een cover van Bob Dylan blijkbaar. En zo gaat de avond in Doornroosje snel voorbij. In een uur en een klein kwartiertje is dit mooie concert ten einde. Other Lives heeft een goed leven voor de boeg. Me dunkt.
Pingback: Gezien: Kvelertak, Doornroosje, Nijmegen « Tbeest's Blog
Pingback: De 50 beste albums van 2011 « Tbeest's Blog
Pingback: De 50 beste concerten van 2011 « Tbeest's Blog
Pingback: Play: album van de week (19, 2015): Other Lives – Rituals | t-beest's blog
Pingback: Gezien: Other Lives, Doornroosje, Nijmegen | t-beest's blog
Pingback: Gezien: Other Lives, Doornroosje, Nijmegen- | t-beest's blog