Vet hoesje. Mager plaatje. Goed, dan zou ik eigenlijk al klaar zijn met het beschrijven deze release, ware het niet dat ik nog wat meer woorden mag gebruiken op deze plek. All On Black is een vijfkoppige Nederlandse band die poppunk of alt-rock maakt in de lijn van – zoals ze het zelf ook omschrijven – Jimmy Eat World, Foo Fighters en The Gaslight Anthem. Als je nagaat dat de band een steviger punk/hardcore-verleden heeft, dan is de melodieuze rock op Weightless wel wat aan de veilige kant. Hoewel veel nummers niet eens zo heel slecht zijn geschreven, ontbeert het dit album vooral aan inventiviteit en – eh – ballen.
Meer punch, groove en puntige breaks hadden het geheel een stuk naar boven kunnen tillen, nu is het allemaal ‘net niet’. Daarnaast heb je de prima zang van Ivo Jansen, maar de soms zeurderige en flauwe refreintjes die op dit album voorbij komen scoren bij ondergetekende minder punten.”Someplace Someday” doet me in dat opzicht bijvoorbeeld denken aan die laatste mispeer van Dredge. Daarnaast heb je rustige nummers als “This Heart”, “Weightless”, “Vaporized” en “September” die nauwelijks een deuk in een pakje boter slaan. Daar staat tegenover dat nummers als “Won’t Last Forever”, “Blackethic” en “I Know You Know” wel weten te overtuigen en een stuk vlotter en pakkender zijn. Maar het gevoel blijft overheersen dat het geheel een wat rechtlijnig plaatje is zonder echte opwinding of verrassingen. Sympathieke hap-slik-weg rock dus, dat nauwelijks wil blijven hangen. Mijn tip: doe eens gek, zoek de grenzen op, neem risico en laat je plaat niet plat produceren. Grijze massa is er immers al genoeg.
Dit bericht is ook verschenen op File Under.
t-beest 