Lowlands 2013 – tips (vrijdag)

Nog een aantal nachten slapen en we slepen ons weer naar de polder om als kuddedieren de tenten op elkaar te stapelen, in de rij te staan voor de ingang, of opeengepakt een artiest te bewonderen voor een podium. Maar wat hebben we er weer zin in! Het wordt mijn dertiende Lowlands op rij en ik hoop dat dat geen ongeluk brengt. Gaan we ons vermaken? Altijd. Met goede muziek? Ehm ja, ik denk het. Hoewel ik in eerste instantie dacht dat het programma dit jaar velen malen beter was dan afgelopen jaren, moet ik toch ook dit jaar wat gaten ontdekken. Zo is de zaterdag niet heel sterk, maar daarentegen overlapt er van alles op de vrijdag. De krenten uit de pap zoeken, dat is leuke voorpret, maar soms ook best lastig. Wat is de juiste route in het blokkenschema? En hebben we nog ruimte voor spontane dingen? Ik denk het wel. De eerste post in een reeks tips voor Lowlands dus. En ik ben bescheiden: dit is mijn persoonlijke voorkeur/mening (tips/suggesties blijven welkom), dus wat je er mee doet moet je lekker zelf weten. En misschien zit ik fout, maar dit wordt ongeveer mijn route. Veel plezier in elk geval, en wees lief voor elkaar. (tips van zaterdag hier, zondag hier).

___________________________________________________________________________

Groslch The Joy Formidable / 14:00

Energieke ‘female-fronted’ indierockband uit Wales, tegenwoordig Londen. Zangeres/gitariste Ritzy Bryan en bassist Rhydian Dafydd zijn elkaars liefje. Zaten samen in Sidecar Kisses, maar sinds 2007 in deze band.

Reserve:
Traumahelikopter / 13:30 / X-Ray – Non-nonsense rammelende (garage)rocktrio uit eigen land. Twee gitaren, staande drums. Niet lullen maar rocken.
Deap Sea Arcade / 13:40 / India – Psychedelische pop. Beetje Tame Impala (ook uit Australië) maar dan nog netter, nog meer Beatles. Volgens LL: ‘betoverend melodieuze indierock, ramvol Engels echoënde beatmuziek, surf, psychedelica en new wave’.
Theme Park / 14:10 / Charlie – Zou ook nog kunnen in dit tijdslot, vrolijke feelgood indiepop, maar je moet keuzes maken…

___________________________________________________________________________

X-Ray The 1975 / 15:10

Matcht rock, elektronica, R&B, 80’s-pop volgens de beschrijving. Uit Manchester. Klonk hier en daar ‘aardig’, maar kan soms ook klinken als een indiepop/rock boyband. Is het nu echt wat of niet?

Reserve:
Seasick Steve / 14:50 / Alpha – Sympathieke zwerverblues op zelf gemaakte instrumenten uit conserveblik. Leuk, maar geen must-see. Voor mij dan.
James McCartney / 15:50 / Charlie – Zoon van inderdaad. Wel aardige poppy rocksongs wel. Niet gelijk afschrijven omdat hij letterlijk een ‘aftreksel’ is van zijn beroemde vader.

___________________________________________________________________________

Alpha

Tame Impala / 16:30

Van de Charlie in 2010 naar de main stage ertegenover. Australische hippies met fijne aanstekelijke psychedelische popnummers. Benieuwd hoe het geluid is, dat staat bij deze band niet altijd super (zeker in het begin van hun concerten). En ze zullen wel iets minder jammen dan me lief is. En ze zullen ook wel weer een aantal favorieten van me overslaan. Maar dan toch, voor de vijfde keer bekijken is geen straf.

Reserve:
Villagers / 16:45 / India – Damn! Tegelijk met Tame Impala, maar al eerder in Doornroosje gezien dit jaar. Kleine troubadour met gitaar en grootse zang maakte ook al eerder indruk op het Charlie-podium. Nu met voller bandgeluid dan ooit en enkele verrassende elektronische fratsen. Aanrader!

___________________________________________________________________________

Charlie Sir Yes Sir / 17:30

Past mooi op de route na Tame Impala. De band van de Belg Tijs Delbeke. Stonden ook op Oranjepop dit jaar: ‘Denk aan Millionaire, dEUS of het vroege Radiohead-werk… Vernuftige liedjes, kleine pareltjes, en stevig waar het moet. Zo openen veel nummers rustig om op te bouwen naar een mooie climax. Soms lijkt het een wat saai popliedje, maar even later zit je naar een indrukwekkende band te kijken die het gas er op gooit of een inventief lijntje in de muziek vlecht. De funky en jazzy saxofoon steelt de show vandaag…‘

___________________________________________________________________________

India

Band of Horses / 18:30

Gewoon omdat ik die al een paar keer heb gemist en het nu wel past. Countryrock / americana uit Seattle.

Reserve:
Als je van gladde eighties pop houdt met groot (theatraal) gebaar, kun je nog naar Hurts (Bravo, 17:50), maar al eens gezien. Datzelfde geldt voor Biffy Clyro (Alpha, 18:10): het rockende blote-bast-trio als glijmiddel voor tienermeisjes, maar niet eens slecht. Met Mike Vennart van het ter ziele gegane Oceansize op gitaar (die vierde man in het donker op rechts). Snakehips zou wellicht ook nog kunnen in de X-Ray: ‘Elektronica met een klodder hiphop en een glanzende toplaag soul’, aldus de LL-organisatie.

___________________________________________________________________________

India Mikal Cronin / 20:15

Lowlands neemt een zooi termen in de mond: ‘sixties surfpop, freakbeat, seventies glamrock, powerpop, eighties gitaarpop, garagerock, punky krachtpop‘. Overlapt met de volgende tip. Damn.

___________________________________________________________________________

Groslch Slayer / 20:50

\m/ Metal! Angel of Death! Helaas zonder Dave Lombardo (meesterdrummer) en gitarist Jeff Hanneman (R.I.P.). Overlapt met NIN. Damn.

___________________________________________________________________________

Alpha Nine Inch Nails / 21:30

Trent Reznor is dit jaar weer terug met Nine Inch Nails, in weer iets gewijzigde bezetting. De Amerikaanse band (opgericht in ’88) nam een rustpauze van een paar jaar. Adrian Belew (King Crimson) en Eric Avery (Jane’s Addiction) haakten uiteindelijk af helaas voor deze nieuwe tour. Volgens wikipedia: Industrial rock, industrial metal, alternative rock, alternative metal, dark ambient. Dus. En een vette lichtshow.