Fratsen. Da’s nog eens echte nostalgie zeg. Wat heb ik dat veel gedraaid begin jaren negentig. Het is ook een van de weinige bands die ik daadwerkelijk live heb gezien in die tijd. Dat was ergens in Zevenaar in een of ander jeugdhonk dacht ik. Samen met m’n broer poepzat geworden die avond, nog met de bandleden gekletst, en uiteindelijk zwalkend met een lekke band terug naar huis gefietst. Enfin, de tukkers hingen in 1996 de instrumenten aan de wilgen aan de vooravond van een grotere doorbraak in Nederland. Creatief gezien had de band gedaan wat het wilde doen en er zat er blijkbaar niet meer in het vat. Stoppen op je hoogtepunt na een stuk of zes officiële albums, Fratsen deed het. Bij het afscheidsconcert in het Muziekcentrum in Enschede op 6 januari 1996 kregen (de meer dan 2000) bezoekers het laatste (live)album P.U.N.T. mee, en daarmee werd ook letterlijk een punt achter de band gezet. Zoals de fans wel weten vormen de albumtitels achter elkaar een mooi zinnetje: ‘Muts – Dorst – Snachs – Niet Alleen – Naar Buiten – P.U.N.T.’
Eind 2009 en begin 2010 waren er plotseling een paar reünieconcerten (op 27 december was ik er gelukkig ook bij) in Metropool in Hengelo om geld in te zamelen voor Uli, de toenmalige manager-chauffeur-boeker-geluidstechnicus-regelneef, die MS had en graag nog eens op reis zou willen. Het was een prachtig weerzien met de band. Toen was er toch echt een laatste punt gezet zou je zeggen. Of toch een dubbele punt? Geheel uit het niets kwam er ineens het bericht dat Fratsen weer eens een keertje bij elkaar zou gaan komen. Why Don’tcha, de jeugdsoos van Diepenheim in het bekende ‘Pand van Janna’ (historie) bestaat dit jaar 40 jaar en dat mag natuurlijk gevierd worden. Hoe beter kun je dat doen door Fratsen nog eens te vragen om dat feestje op te leuken? De roots van de bandleden liggen immers in Diepenheim en de heren hebben ook goede herinneringen aan de soos; niet voor niks gaan veel teksten van Fratsen over Twente en het leven in Diepenheim.
En jawel. Zo gebeurde het onmogelijke dan toch op 6 september 2013: een nieuw optreden van deze legendarische (voor mij dan) band middenin Diepenheim zelf, op een podium pal naast het ‘Pand van Janna’. De reis er naartoe was al prachtig: ik nam een binnendoorroute dwars door het Twentsche land. Het was donker en mistig, kwam door verlaten dorpjes en nam onverwachtse afslagen naar onbekende bestemmingen. Maar uiteindelijk kwam daar uit de mist het bordje Diepenheim opduiken. Het mekka van Fratsen.
Iets na tienen. Het feest was al in volle gang en er stond al een band te spelen. Een gezellige boel daar, met oude bekenden. Zanger/gitarist Andre Manuel (Manoe) werd al gespot naast het Pand van Janna, vlakbij de dozen met merchendise. Drummer Adri Karsenberg (Muts) zag ik ook in een flits. Uli kwam aanrijden op een scootermobiel en toeterde zich een baan naar voren, gaf plotseling teveel gas en knalde tot hilariteit van de omstanders bijna tegen een paal. Johan Dollekamp liep vlak voor het podium. Enfin, veel bekende gezichten. De bands Texas Radio en Vuig Tuig (met daarin als gasttoetsenist Roeland Drost, die ook bij Fratsen speelt) zaten in het voorprogramma van de avond. Niet altijd even goed die muziek, maar het werd wel steeds gezelliger. Zo vooraan het podium werd het steeds drukker en om 23:45 was het dan zover: “Pand van Janna” schalde door de boxen. Geweldig. En dat dan ook nog eens naast het gebouw zelf. Mooi moment om die vier weer eens bij elkaar te zien op het podium, en wat hebben ze er een lol in. Heerlijk om die bekende teksten weer eens te horen, hard meegebruld door het publiek dat bestond uit oude fans / vrienden en jeugdig publiek uit Diepenheim en omgeving (gok ik zo). Klassiekers waren het. Klassiekers zijn het nog steeds. Songs als “Lente”, “Allemaal In Je Hoofd”, “Stebo”, “Blij”, “Hemelvaart”, “Hardrocker”, “Rucky” (in m’n trukkie), en natuurlijk “Ons Dorp” – nog steeds een favoriet van me, en dan is het extra bijzonder tijdens een live-uitvoering van het nummer daadwerkelijk in dat dorp te staan. Het feest werd alleen maar groter, het bier bleef vloeien, de jeugd pogoode steeds enthousiaster rond, de zatlap was steeds moeilijker van het podium te slaan en een jongedame deed een paaldansact in de steigers. Gekkenhuis. Fratsen had nog 5 minuten maar rekte het nog zeker een kwartier. Plus het bekende “Vrienden” op het einde als mooie afsluiter, gebroederlijk gezongen met z’n vieren achter de microfoon. De grote glimlach op ieders gezicht en de natte tongzoen van Andre en Adri maakten duidelijk dat de heren het ook geweldig leuk hadden gevonden. Nou wij ook. Machtig mooi zelfs.
En zo zat het er tegen kwart voor twee op. Bijna twee uur lang nostalgie. Wat een geweldige ervaring toch weer om opnieuw zo’n laatste concert mee te kunnen maken. Tijdens en na het optreden werd de DVD verkocht met opnames van het reünieconcert in Hengelo, toepasselijk genoemd “Komma”. Zo volgt er na de punt tóch nog een komma. Een puntkomma! Wie weet volgt er ooit nog wel weer een laatste concert. “Wat er verder nog gaat gebeuren weet ik niet, maar dat we nog eens 3 jaar gaan wachten op ons volgende afscheidsoptreden lijkt me een meer dan belachelijk idee.“, aldus Manuel op zijn Facebookpagina. Van mij mogen ze het een jaarlijkse traditie maken. Machtig mooi.
En het zit weer allemaal in mijn hoofd…
Fratsen webstek / Wiki / Hyves / Maneman (website Andre Manuel) / Andre Manuel Facebook / Fratsen voor Uli Hyves
Mooi artikel uit 2010 trouwens: Plattelander André Manuel en Het Pand van Janna
Al mijn foto’s / foto’s Antoine / foto’s Johan
Mijn video’s:
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=1NrwjybuW_g&w=450]
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=T-bF-TxTXaY&w=450]
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=_KnbT8PKA9k&w=450]
…
Meer video’s zien? Check b.v. looptoprolletjes
…
Dank je voor je verslag en de filmpjes. Ik baal toch wel dat ik niet kon, dus ik hoop met je mee wat betreft die jaarlijkse traditie.
Graag gedaan. Ik hoop vurig ook ooit op een vervolg 🙂
Leuke review, kon me er goed in vinden, tot de mistige heenreis aan toe 🙂
Dank!
Leuk verslag, mooie foto’s en filmpjes!…..Ik heb het hetzelfde ervaren. Mijn foto’s: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151807947776544.1073741825.547026543&type=1&l=009e01a4d5
Dank! Mooie foto’s ook!
Pingback: Gezien: Fratsen, Doornroosje, Nijmegen | Tbeest's Blog
Pingback: Gezien: Fratsen, Metropool, Hengelo | t-beest's blog
Pingback: Play: album van de week (2, 2015): Fratsen – Caspar | t-beest's blog