Gezien: Kaiser Chiefs, Doornroosje, Nijmegen

DSC00119Afgelopen donderdag was het dan zo ver. Eindelijk ook eens die grote nieuwe zaal in Doornroosje in actie zien, en dan gelijk maar even met de echte eerste internationale topper die iedereen wel kent: Kaiser Chiefs. Kijk, dan heb je een grotere zaal er bij en dan heb je dus ook de mogelijkheid om dit soort artiesten te boeken in Doornroosje. Als Nijmegenaar vind ik dat uiteraard reuze interessant. Het past bewust in de strategie van het poppodium om zalen van diverse grootte tot de beschikking te hebben. Merleyn als dependance in de binnenstad voor de kleinere beginnende bandjes, de nieuwe kleine paarse zaal aan het Stationsplein (ongeveer even groot als de oude zaal), de grote nieuwe rode zaal dus met een mooi balkon, en als het nog groter moet kan Doornroosje de handen ineen slaan met De Vereeniging, de mooie klassieke zaal waar nog wat meer mensen in passen.

Kaiser Chiefs – uit Leeds, Engeland – stamt voor mijn gevoel nog uit de periode dat Britrock hoogtij vierde op alle festivals. Daar zaten ook beroerde dingen bij (het was ook de tijd van de opkomst van Editors, Franz Ferdinand, Maxïmo Park etc) en überhaupt werd het een beetje een overkill aan dezelfde rockbandjes (vandaar dat ik het graag heb over ‘Britruk’ in die periode – haha, heel flauw ja, zo ben ik), maar Kaiser Chiefs brak snel door naar het grote publiek. Op 30 april 2005 stond de band nog in Paradiso tijdens London Calling, daarna was al snel Pinkpop en Lowlands aan de beurt. Ik was er op Lowlands bij, net als velen anderen overigens. Kaiser Chiefs gaf een energiek optreden in de Alpha. Ondanks dat Ricky Wilson op krukken het podium opkwam als gevolg van een enkelblessure, maakte hij en de band er een energieke show van. Employment uit 2005 stond dan ook vol dikke hits en enorm aanstekelijke meezingers. Ook opvolger Yours Truly, Angry Mob uit 2007 deed het nog behoorlijk goed, met een top 10-notering in Nederland voor “Ruby”. Kaiser Chiefs hadden een prominente plek op het hoofdpodium. In de jaren daarna kwam er toch een beetje de klad in met wat mindere albums. Zo langzamerhand zakten ze een beetje weg op het affiche, net zoals Franz Ferdinand bijvoorbeeld (al haalden beide bands nog wel de Alpha-tent op Lowlands). Toch is het bijzonder om zo’n bekende band in een zaal als Doornroosje te zien. Leuk om die hits uit het verleden nog eens live te kunnen zien (ik heb de band dan ook al een tijd niet gezien) en het laatste album Education, Education, Education & War van eerder dit jaar is een stukje beter dan de albums daarvoor. Zijn de Chiefs weer terug?

Voor het zover is eerst het verplichte nummertje in de vorm van een voorprogramma. We staan lekker op het balkon. Die nieuwe ervaring wilde ik per se eens meemaken en het uitzicht op het podium is waanzinnig. Het lijkt wel iets op de huidige 013-zaal in Tilburg, maar dan kleiner en knusser. Ook op het balkon zijn er verhogingen met hekjes. Teleman is een doorstart in 2012/2013 van Pete and the Pirates met de broertjes Tommy (zang/gitaar) en Jonny (synths) Sanders en Peter Cattermoul (bas), aangevuld met een drummer. Muzikaal wordt de band wel in het hoekje gezet van Alt-J, Django Django, Beach Boys en Pete and the Pirates zelf. Zo leuk als b.v. Django Django is het niet. Het is allemaal lafjes en redelijk slaapverwekkend. De drummer is ook al zo sloom, en het geheel voelt aan het begin zelfs aan alsof hier een startend studentenbandje aan het optreden is. De instrumentale lichtelijke psychedelische tussenstukjes zijn dan nog wel aardig, maar de gezongen melodietjes en refreintjes glijden als een gladde aal langs me heen. Blijft niks van hangen. Helemaal niks. ‘Tja…. Groeiend gras fotograferen is spannender ;-)’ twittert fotograaf Marcel Krijgsman achteraf (check zijn foto’s van de Kaiser Chiefs hier), en zo denken er meer mensen over.

Teleman
Teleman
Teleman
Teleman

De Chiefs maken er veel  meer spektakel van, en dat zijn ze ook wel aan hun stand verplicht. Ricky Wilson is de energieke fitte frontman, vroeger met meer vet op zijn lichaam, en springt zijn hoge sprongetjes op de juiste momenten en heeft veel interactie met het publiek. Zo geeft hij een blauwe horloge aan een fanatieke fan op de eerste rij die haar 150e concert meemaakt, laat het publiek meeschreeuwen als Freddy Mercury in zijn beste jaren (toen hij nog leefde dus, haha), stelt zijn band humoristisch voor en gaat tijdens “I Predict A Riot” op de bar aan de zijkant staan en bestelt daar een Jack Daniels. En nog een. En hij blijft daar wel even staan. Het publiek doet enthousiast mee – mooi om dat van boven te zien – al is dat vooral bij de grotere hits uit het verleden.

DSC00101

Toch begint de band sterk na de opkomst (“War” van Edwin Starr horen we geloof ik). “The Factory Gates” is gewoon een sterk nummer van het nieuwe album dat best mee kan met de grotere hits. “Everyday I Love You Less and Less” van dat hitalbum Employment volgt daar snel na. Uiteraard doen vanavond “I Predict A Riot”, “Modern Way” en “Oh My God” (als laatste gespeeld) van datzelfde album het goed. Van Yours Truly, Angry Mob komen “Everything Is Average Nowadays”, “The Angry Mob”, “Heat Dies Down” (wat nieuwer op de setlist geloof ik) en – uiteraard – “Ruby” langs (dat nummer blijft lang in je hoofd hangen als je niet uitkijkt). Van het nieuwe album doen “Ruffians on Parade” en “My Life” het ook goed, naast “The Factory Gates”. Eigenlijk net zo aanstekelijk als het oudere werk. Alleen “Coming Home” is wat rustiger, maar er wordt vrolijk meegezwaaid door het publiek als Wilson het voordoet. “Little Shocks” is het enige nummer van The Future is Medieval (dat album uit 2010 van 20 nummers waarvan je er tien mocht selecteren voor je eigen CD) en van Off With Their Heads uit 2008 komt het nog wel aardige “Never Miss a Beat”.

DSC00052

En zo is het wel een ‘greatest hits’-show uit het verleden met de prima nummers van het laatste album als aanvulling, plus wat verdwaalde nummers van de andere albums. “Oh My God” in een iets aangepaste uitvoering is een uitsmijter zoals een grote band dat live kan brengen. De Kaiser Chiefs laten hier zien dat ze nog steeds meedoen. Misschien zijn ze niet meer die grote afsluiter van een groot festival, maar het is nog steeds wel een behoorlijk energieke show met van die lekker aanstekelijke nummers. Het voelt inmiddels bijna een guilty pleasure voor ondergetekende. En daar hielp de fijne sfeer in de zaal en de fantastische lichtshow (de zaal is lekker hoog en zoiets komt dan goed uit de verf) ook aan mee uiteraard.

Doornroosje 2.0 en de grote rode zaal zijn nu definitief goedgekeurd. Misschien kan het café nog wat verder aangekleed worden (mooie lampen hangen daar, maar het is nog wat ruim en kaal, ondanks de mooie gordijnen en geinige stoeltjes), maar ik ben blij met deze twee nieuwe zalen in mijn stad.

I’ll be back.

Compact camera pics hier.

DSC00067

DSC00089

DSC00107

DSC00113

DSC00072

Kaiser Chiefs Setlist Doornroosje, Nijmegen, Netherlands 2014

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=ZOmsnjWr4Bg&w=450]

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=Rrq7Y0y7YEw&w=450]

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=zKXrM_sfgq4&w=450]

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=1Lw-yiuxlME&w=450]

1 gedachte over “Gezien: Kaiser Chiefs, Doornroosje, Nijmegen”

  1. Pingback: Gezien: Franz Ferdinand, Doornroosje, Nijmegen | t-beest's blog

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven