Gezien: Radar Men from the Moon + Camera, EKKO, Utrecht

P1340219Ga je nog wat leuks doen dit weekend? Concertje weer of zo? Ik kreeg die vraag op vrijdagmiddag, waarna ik hem stukjes Radar Men from the Moon en Camera liet horen omdat ik daar naar toe zou gaan. Toen zei  hij nog zoiets als: ‘oh ja, dat is van die muziek met veel herhaling er in’. Klopt. Ik gaf hem gelijk. Maar dat kun je op verschillende manieren ervaren. Instrumentale en herhalende muziek kan saai worden, zelfs voor mij, maar vaak hou ik wel van die mooi en langzaam opgebouwde klanktapijten met langzaam verschuivende laagjes. Het liefst met wat extatische hoogtepunten. Afgelopen zaterdagavond in Utrecht in Ekko was het dan ook vooral te doen om gewoon lekker ’te trippen’, of het nu psych-, kraut-, spacerock, of experimentele noise heet. Maakt niet uit, zolang het je blijft boeien…

Tja, voor sommigen zal het slaapmuziek kunnen zijn. Ik weet het (niet). En dan ook nog eens zonder zang er bij, maar dat is dan ook een instrument dat je niet altijd nodig hebt. Een overschat instrument zelfs naar mijn humble opinion, maar wie zit er op mijn mening te wachten. In EKKO waren de twee bands in elk geval hard genoeg om indruk te maken (qua volume en bij momenten ook door de noise uit de gitaren). Wat dat betreft maakt muziek zoals gebruikelijk live meer impact dan op de plaat. Het is dan organischer en levendiger. Puurder en rauwer. Met echt zweet gespeeld, zo vlak voor je neus in die geweldig mooie kleine zaal, achterin dat grachtenpandje. Je kunt je mooi verliezen in beide bands, die de lange nummers niet schuwen en dus niet bang zijn om te drijven op herhaling, maar waardoor veranderingen aanvoelen als euforische twists. Uitgestelde opbouw tot orgastische hoogtepunten.

Trippen dus. Al is dat lastiger voor me vandaag, want ik ben de Bob. Familie en vrienden uit het verre Oosten waren ’s middags al uitgebreid aan het bieren geslagen tijdens het bokbierfestival in Utrecht, zelf moest ik het doen vanavond met een colaatje light en een gezond stuk nuchterheid, opdat we nog veilig thuiskomen. Toch is alcohol niet direct nodig om te genieten van het concert (de windvlagen met knoflook die in de zaal voorbij kwamen even daargelaten). Beide bands stonden voor mij überhaupt al hoog in het vaandel door eerdere ervaringen. Een ‘double bill’ dus voor ondergetekende. Een hernieuwde kennismaking met bands die ik al eerder heb gezien en beschreven dus. Niet dat dat uitmaakt, maar ik hoef niet alles te herhalen bedoel ik. Zo zag ik de Duitse ‘guerrilla krautrockers’ van Camera al eerder op het Valkhof Festival (toen nog ‘de-Affaire’, lees hier) en Radar Men from the Moon (uit ons eigen Eindhoven) als voorprogramma van Sleepy Sun in Doornroosje in Nijmegen (hier) en op het Eindhoven Psych Lab (hier). Camera stond eerder in Merleyn in Nijmegen (waarom had ik dat ook alweer gemist dan?), en op Roadburn en Eurosonic in 2013, en Le Guess Who in 2012. Maar dat terzijde.

Radar Men from the Moon was een van de smaakmakers in Eindhoven tijdens het Eindhoven Pysch Lab in een internationaal veld van pyschedelische bands in alle soorten en maten. Vandaag mogen ze in EKKO aftrappen in het donker, gelijk maar met “Surrealist Appearance”, het eerste nummer van Strange Wave Galore, dat dit jaar verscheen. Gelijke ervaring in EKKO als eerdere optredens. Radar Men from the Moon speelt zoiets als space/psych met noise, met het kenmerkende ‘blikkerig’ pingelende gitaargeluid (signatuur voor de band als je het mij vraagt) afgewisseld met meer pyschedelische effecten en de rauwe stofzuigersound om je nog even van je sokken te blazen. Drijvende kracht achter het geheel is echter ook hier weer de drummer (met Eindhoven Pysch Lab-shirt, evenals ikzelf trouwens) die samen met de bassist de raket aandrijft in een dik groovende stijl. Spacetrippin’ galore! Opvallend is de nieuwe nummer vier van het stel, de toetsenist/effectapparaatjesman, die hier ook de gitaar oppakt (was me niet eens eerder opgevallen, of ik ben het vergeten). Zijn effecten vallen wat weg in de mix, en dat vind ik wel jammer. Hoewel het geluid de hele avond helder is, misschien wat veel bas hier en daar, hoor ik hem liever wat harder in de mix staan. Nu leek het af en toe achter een muur te vallen. Maar het kwartet geeft hier weer een prima visitekaartje af.

IMG_1886

P1340192

Het trio van Camera heeft dezelfde opstelling als toen op de-Affaire. Gitarist op links (met iets meer haar en een spijkerbroek in plaats van korte broek), staande drums in het midden en keyboards op rechts. Voor de kijker dan. Muzikaal is het vooral krautrock met psychedelische en progressieve elementen, beïnvloed door bands als Neu! en Can, grondleggers van het genre. Camera heeft ook wel gewerkt en opgetreden met de frontman van Neu!. ‘Het muzikale spectrum van Camera bestrijkt alles van motorische ritmes en serene soundscapes tot harde uithalen’, aldus een eerdere beschrijving van 3voor12. Vandaag beginnen ze en eindigen ze ook met een bak experimentele noise, overigens zeer secuur en langzaam opgebouwd. De drummer heeft een hoop speeltjes achter zich liggen, en gebruikt dat op de momenten dat de voortdrijvende drums even uit het beeld zijn gehaald. Zo gebruikt hij ergens het geluid van de ruis van een stokoude tv en heeft hij een of ander plankje met wat snaren aangesloten op zijn gitaarversterker of zo, om het vervolgens in dikke feedback-loops te gooien. Op dat soort momenten voelt Camera zeer experimenteel aan, maar op andere momenten is het juist een minutieuze exercitie wat de drie heren hier uitvoeren. Langzame opbouw, herhaling, verschuiving. Hoeveel nummers krijgen we nu te zien in dat uurtje (en tien minuten of zo)? Vijf? Da’s toch bijzonder, op de laatste plaat staan helemaal niet zulke lange nummers. Veel ruimte voor gefreak, zo lijkt het. Hoewel ook hier het geluid prima staat, zijn er vooral de drums te horen (wel fijn overigens – hij bespeelt de twee drums alsof hij achter een grotere drumkit zit) en de (o.a. bas-achtige ritmes bijvoorbeeld op de) onderste synthesizer. Ik had meer electronica willen horen in de mix, de bovenste synthesier had harder gemogen, en ook de gitaar had nog wat vetter kunnen staan. Maar goed, dat zijn details. Camera speelt hier in dit zaaltje wat omzichtiger dan toen op de-Affaire en neemt ons mee met een speelse trip waarin de climaxen als sluipmoordenaars op je afkomen. Hoewel ik niet zo overdonderd wordt als toen, was het toch wel weer een weldadige trip.

Toepasselijk ook, die middag had ik mijn camera weggebracht (focus-motortje maakt lawaai en zo), dus had ik mijn oude camera bij me. En die doet niet veel in het donker. Weinig fatsoenlijke pics dus, hier aangevuld door die van Hans (bedankt nog). En we moesten ook wel lachen om die enorme reclameborden van camera.nl bij de parkeergarage. Een passend einde voor een aangenaam bezoekje aan die gezellige stad met dat fijne podium, waarin doorgaans uitstekend wordt geprogrammeerd. Volgende keer kom ik weer met de trein. Of met een spaceship.

IMG_1900

2 gedachten over “Gezien: Radar Men from the Moon + Camera, EKKO, Utrecht”

  1. Pingback: Gezien: Eindhoven Psych Lab 2016 – vrijdag | t-beest's blog

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven