Het was een mooi muzikaal jaar. Dat zei ik vorig jaar ook en dat zeg ik nu weer. Een top 40 is eigenlijk volstrekt belachelijk. Net of ik echt de tijd heb gehad om zoveel albums tot in de fijnste details te beluisteren en te beoordelen, maar wat maakt het uit. Ook de volgorde zegt niet zo heel veel, al is het allemaal wel een goede indicatie van wat ik dit jaar goed vond. En dat was dus best veel. Heel veel. Te veel bijna.
En veel vond ik ook niet veel. Als ik de lijstjes van anderen bekijk dan ontbreekt er blijkbaar een bepaald gen bij mij, een hoop albums vond ik gewoon wat – ehm – gewoontjes. Saai zelfs. Maar goed, dat vindt men ook soms van mijn geliefde genres. Saaie herhaling (space/kraut) en/of eindeloos gepiel en/of ondergesneeuwd door effecten (psychedelische rock) en/of altijd maar diezelfde riffs (metal/stoner) en/of nodeloos ingewikkeld (prog/math). Maar dat is nu net de lol van jaarlijstjes. Het is volstrekt persoonlijk. En dat maakt het op een hoop gooien van individuele lijstjes eigenlijk ook onzin zoals veel bladen en websites doen, want dan hou je per definitie het grijze gemiddelde over. Maar dat neemt niet weg dat lijstjes van bepaalde personen interessant kunnen zijn. Dan kun je ook zien of je nog wat belangrijks hebt gemist het afgelopen jaar.
Dus. Doe je voordeel met mijn lijstje. Of niet.
Veertig overgebleven platen dus. En dan mis ik ook vast wel weer wat. Je moet ergens een keer ophouden met schuiven en ergens een streep trekken. Luisteren? Check de grote Spotify lijst of scroll helemaal naar onderen. Voor de restjes: check deze leftover 2014 lijst, met alle platen die het net niet haalden, albums die ik nog eens beter wil gaan beluisteren, of interessant materiaal uit jaarlijstjes van anderen…
Tot volgend jaar!
1. Monomyth – Further
Deze Hagenezen gingen door (eh.. further) met waar ze goed in waren. Ben er verslaafd aan geraakt. Instrumentale space/kraut/stoner van ongekende klasse in een ultraheldere productie. “6EQUJ5” is ook domweg de meest epische track en uitsmijter van het jaar. Of millennium. Vorig jaar op de eerste plek, nu gewoon weer.
[recensie]
2. Opeth – Pale Communion
Favoriete band uit Zweden maakt nieuw album. Opnieuw zonder deathmetal, grunts of blastbeats, maar wel met het typische Opeth vernuft. Jaren zeventig progrock anno nu overgoten met een rijke Opeth saus. Nog steeds verdomde lekker. De 5.1 mix gemaakt door Steven Wilson op blu-ray is helemaal waanzinnig trouwens. En oh ja. Ik heb deze plaat in nog geen enkele andere jaarlijst gezien, dus ik heb vast geen smaak 🙂
[recensie]
3. Papir – IIII
Psychedelische rock met een vleugje stoner-, prog- en post-rock. Instrumentaal, want Nicklas Sørensen laat zijn gitaar wel spreken en zingen op dit album. Het trio legt hier een imposant en kleurrijk klanktapijt neer, voorzien van een grote dynamiek en uitstekend gevoel voor ritme en spanning.
[recensie]
4. Motorpsycho – Behind The Sun
Vaste prik in een jaarlijst inmiddels. Dit keer ook met een van de lelijkste hoesjes die ik ooit heb gezien, maar goed, het gaat om de inhoud. En voor het gemak kan ik herhalen wat ik vorig jaar over Still Life With Eggplant schreef: Motorpsycho lijkt het in deze bloedvorm met gemak uit de mouw te schudden. Prog/alt/psych/bluesrock met een jazzy inslag. Met wederom een prachtige rol voor drummer Kenneth Kapstad, verslavend gitaarwerk van Hans Magnus ‘Snah’ Ryan en het machtige basspel van Bent Sæther. Aangevuld op dit album met de Zweedse (gast)gitarist Reine Fiske (Dungen).
5. Swans – To Be Kind
En weer een imposant meesterwerk van Michael Gira. Indrukwekkend venijnig in woeste herhalingen. Beklemmend donker en grimmig. Intens tot op het bot.
6. Sólstafir – Ótta
Intense prachtplaat van deze mannen uit IJsland, met hun eigenzinnige melodieuze/weidse post-rock/metal en getergde (bijna valse) zang.
[recensie]
7. Dans Dans – 3
Belgische psychjazz – jawel, ook dit is instrumentaal – met ongekende dynamiek. Van klein en subtiel, naar groots een meeslepend. Fantastisch gitaargepiel eigenlijk, op een bedje van bezwerende bas en drums.. Jazzy, funky, scherp, rond, sfeervol, gevoelig, hard. Gewoon goed.
8. Temples – Sun Structures
Lekkerste retroplaat van het jaar? Ik denk het. Psychpopliedjes om je vingers bij af te likken. Guilty pleasures. Funky kapsels.
9. Radar Men From The Moon – Strange Wave Galore
De psychedelische stonerrock en post-rock van het vorige album Echo Forever is verder uitgebouwd tot een ruimtelijk monster met een groter accent op shoegaze en noise. Hierdoor klinkt het geluid ook meer dichtgesmeerd. Scherper. Als een kosmische stofzuiger. En dat is lekker man. Gewoon uit Eindhoven.
[recensie]
10. SOHN – Tremors
Kristalheldere elektronica-plaat met fantastische beats, knetterende synths, sprankelende samples en fabelachtige zang.
11. YOB – Clearing the Path to Ascend [plaat van de week]
12. Plank – Hivemind [plaat van de week]
13. Nick Mulvey – First Mind [plaat van de week]
14. Fratsen – CASPAR
15. Mountain Bike – Mountain Bike [plaat van de week]
16. King Gizzard & The Lizard Wizard – I’m in Your Mind Fuzz [plaat van de week]
17. Amplifier – Mystoria
18. Blueneck – King Nine
19. Timber Timbre – Hot Dreams
20. Museé Mecanique – From Shores of Sleep [plaat van de week]
21. Real Estate – Atlas
22. DNMF – DNMF [recensie]
23. Camera – Remember I Was Carbon Dioxide
24. Devin Townsend Project – Z² [plaat van de week]
25. Gruppo di Pawlowski – Neutral Village Massacre
26. BADBADNOTGOOD – III
27. Wovenhand – Refractory Obdurate
28. Les Claypool’s Duo De Twang – Four Foot Shack [recensie]
29. Fumaça Preta – Fumaça Preta
30. Nothing – Guilty of Everything
31. Anathema – Distant Satellites
32. Dead Neanderthals – Prime
33. Kong – Stern [plaat van de week]
34. Nouveau Vélo – Nouveau Vélo
35. Meatbodies – Meatbodies
36. The Pineapple Thief – Magnolia
37. …And You Will Know Us by the Trail of Dead – IX
38. Mogwai – Rave Tapes [recensie]
39. Birth of Joy – Prisoner
40. Shaking Godspeed – Welcome Back Wolf [plaat van de week]
Luisterrrrrrrrrrrr:
t-beest 
3 Reacties op “De 40 beste albums van 2014”