Week 41. Deze week is Car Seat Headrest in de aanbieding met Teens of Denial.
Vorig jaar op Le Guess Who? gezien en dit jaar op Down the Rabbit Hole. Fijn rommelige indierock op de plaat, maar live strakker, met in elk geval een aantal prima songs. Categorie The Fall, Pavement, Ought, …? In elk geval bleef het geweldige “Vincent” me steeds maar weer opvallen, elke keer dat ie voorbij kwam op Pinguin radio.
‘Blessed with a rare talent for brazen lo-fi indie rock anthems, Will Toledo’s brilliant Car Seat Headrest shares its spirit animal with the likes of Deerhunter, Guided By Voices and Silver Jews’, aldus het programmaboekje. Ik heb niet altijd kijk op de nieuwste indie-bandjes, veel vind ik ook niet echt heel bijzonder (dat ligt ook aan mijn smaak), maar dit is toch wel een leuke tip. De Amerikaanse band is voor het eerst in Europa begreep ik ergens van de wat wazige of relaxte frontman, en hij heeft wel last van heimwee. Daar gaat het volgende liedje over. Over Europa. Nee, niet echt. En dan horen we dat het nummer een refreintje heeft dat uitgebreid Amerika bezingt. Grappig vind ik dat de band vier hele verschillende persoonlijkheden herbergt. Naast een wat quasi-nonchalante zanger blijft de bassist in z’n rol als coole dude met strakke scheiding in zijn vettige haar, is de drummer echt een meer getrainde en stoere precisiebeuker en de gitarist op rechts een harde werker met passie. Zoveel passie zelfs dat op de helft zijn snaar breekt en hij het de rest van het optreden moet doen met vijf snaren. De band is blij met zoveel publiek, dat hadden ze niet verwacht, maar het is wel terecht. De nummers komen veel minder lo-fi op me over dan ik (achteraf) hoor op de plaat, maar wel helder, vol, puntig en aanstekelijk. Ook hier is de zang niet super, maar in een wat rammelend indierockbandje past het hier wel goed. Leuke band. Leuke tip. – tbeest @ Le Guess Who? 2015
Geen slechte start. De Amerikaanse indieband heeft ook al zo’n prettige soort losheid die live spatzuiver wordt gebracht, met een stiekeme hoofdrol voor bassist Seth Dalby vind ik, die geen hele ingewikkelde baslijntjes afwerkt maar wel heel strak speelt (en cool oogt). Zanger/gitarist Will Toledo (de band was eerst een soloproject van hem) is zo’n lekkere droogkloot in het midden, terwijl op links je nog de soms fijn excellerende gitarist Ethan Ives hebt. De band heeft goede liedjes, al wil hier niet alles blijven hangen ook, dat heb ik ook met hun albums, maar je merkt dat het een band is die we nog vaker zouden kunnen tegenkomen in de toekomst. – tbeest @ Down the Rabbit Hole 2015
… Je zou kunnen zeggen dat je Car Seat Headrest krijgt wanneer je de korte indierockprojectielen van Guided By Voices kruist met de lange en lethargische stukken van Kurt Vile. Ze gáán ook ongeveer over hetzelfde: verveling, niksigheid en je een enorme sukkel voelen. Dinosaur Jr, Pavement, The Strokes en The Thermals gluren af en toe om de hoek. Van al die invloeden heeft Toledo een 70 minuten durend album gesmeed dat duidelijk uit innerlijke noodzaak werd geboren en zo ongeveer naar de hele rockhistorie verwijst, maar toch een geheel blijft. … – Volkskrant
… Het Amerikaanse Rolling Stone Magazine noemde dat album “Het beste classic rock-album dat iemand onder de 50 dit jaar zal maken”. Live overtuigde Car Seat Headrest op Down The Rabbit Hole en London Calling na het uitkomen van succesplaat ‘Teens Of Denial’ afgelopen mei. Voor de liefhebbers van de vroegere Beck, Weezer en Guided by Voices. – Paradiso
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=bEsItsZphwQ&w=400]
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=ccztRby3FAk&w=400]
[spotify id=”spotify:album:26DseQO366JfXwIP7dIgQj” width=”300″ height=”380″ /]
Check de hele lijst van 2016 hier op Spotify 