Play: album van de week (48, 2016): Trentemøller – Fixion

Okay, ik loop wat achter. Week 48. Deze week is Trentemøller in de aanbieding met Fixion.

De Deense producer Anders Trentemøller maakt toch stoempende techno? Niet op deze plaat. Fixion is wel elektronisch maar gaat duidelijk richting de jaren-tachtig post-punk/new wave (Joy Division, The Cure, Siouxie & The Banshee). Zwart omlijnd, donker en bedreigend, en toch dansbaar. Met een kleine rol voor Jehnny Beth van Savages, maar vooral ook de Deense Marie Fisker. Beide zangeressen haal je nauwelijks uit elkaar op de plaat.

… Op zijn vierde album Fixion heeft Anders Trentemøller de transitie van bejubelde Scandinavische technoprins tot koning van de neo-new wave voltooid. Lome plukbassen, slepende gortdroge tomdrums, mistige mineurakkoorden uit analoge machines, alle ingrediënten kloppen. … De liedjes … zijn goed, de verhouding elektronica-gitaren voelt niet geforceerd en de productie is werkelijk fenomenaal. – OOR

… aardedonkere muziek. Op Fixion hoor je de zware baslijnen van bands als Joy Division en New Order, de duistere klanken van een band als The Cure, de dromerige synths tapijten van Gary Numan’s Tubeway Army, de industriële klanken van Depeche Mode, de lichtvoetigheid van Orchestral Manoeuvres In The Dark en vocalen die herinneren aan de hoogtijdagen van Siouxsie Sioux en haar band The Banshees. … Fixion is een plaat die vermaakt en intrigeert. Het is aan de ene kant een trip door het verleden, maar Fixion staat ook met één been in het heden. – De krenten uit de pop

Check de hele lijst van 2016 hier op Spotify