Week 22. Deze week was Sólstafir in de aanbieding met Berdreyminn.
Uitgestrekte vlaktes en donkere sferen. Bands uit IJsland weten toch altijd een goede snaar te raken. Sólstafir heeft inmiddels weer een nieuwe en het lijkt me na wat draaibeurten toch een heel aardig plaatje. Sfeervol dus. Nog steeds ook met die rauwe en onvaste zang ook, het is niet direct een glad gevooisd genot om er naar te luisteren, maar de emotie die er achter lijkt te zitten maakt het aanvaardbaar. Je weet het niet, je verstaat er nog geen klap van, maar je voelt het. Een kleine stoorfactor is de nogal standaard akkoordenreeksen die wat saai dreigen te worden in (steeds dezelfde) herhaling, dat lijkt per album toch wat meer van hetzelfde te worden, maar er zit dan toch ook wel weer hele gave wol omheen. En okay, hier en daar ook wat te simpele drums voor mijn gevoel, daar hadden ze meer uit kunnen halen (de met ruzie vertrokken drummer zou het misschien ook niet vele beter hebben gedaan overigens, je weet het niet), maar als het eenmaal op gang komt wil de band nog heerlijk uitpakken dus. Sfeervol en gruizig doorhalen met wol dus. Als een schuurspons met glansmiddel.
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=QX0UaXd4Yis&w=450]
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=KQtDr7TRoOA&w=450]
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=L3o5RcU5Ds0&w=450]
[spotify id=”spotify:album:4cqfGHAIQmrjLoN3FxK73t” width=”300″ height=”380″ /]
Check de hele lijst van 2017 hier op Spotify
Pingback: De 40 beste albums van 2017 | t-beest's blog
Pingback: Gezien: Sólstafir, TivoliVredenburg, Utrecht | t-beest's blog