Play: album van de week (34, 2017): Steven Wilson – To the Bone

Week 34. Deze week was Steven Wilson in de aanbieding met To the Bone.

Een nieuwe plaat van deze progrockicoon van de moderne tijd (de vijfde solo alweer) is een no-brainer voor plaat van de week natuurlijk. De lat ligt dan wel hoog. Het album vind ik (wellicht daarom) niet direct een hoogvlieger op het eerste gehoor, hoewel weer prachtig geproduceerd. Wilson glijdt hier wat te vaak naar mijn smaak naar de symfonische, softe, en/of poppy kant, en zoekt daarmee wat grenzen op. Alleen de verkeerde richting op. Neem de vele zoete refreintjes, het mag allemaal wel wat donkerder of wat meer sinister. Neem “Permanenting” ook als eighties discopop of zoiets. Tja. Bij vlagen is het album wel mooi, maar ik hoor nog liever het stevigere progwerk van de man. Echt slecht wordt het ook weer niet; bij momenten komt wel lekker los en sommige stukken zijn het wel mooi gedaan. Met name “People Who Eat Darkness”, “Detonation” en ook wel “To the Bone” zelf bevallen dan erg goed, maar daar zit dan ook (gedeeltelijk) meer tempo, gitaren, en/of dynamiek in. Maar de echte euforie voor het album als geheel is er (nog) niet zoals bij sommige eerdere solo-albums of met Porcupine Tree wel het geval was. Lekkere krenten in een papje. Dat wel.

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=T0dLypToLzE&w=450]

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=x4LfUDV1x5s&w=450]

[spotify id=”spotify:album:37lL4QxxvHJ3SxFH2KtkDD” width=”300″ height=”380″ /]

Check de hele lijst van 2017 hier op Spotify