Het is gelukkig elk jaar raak met het Noorse Motorpsycho. Nieuw materiaal, en altijd wel een nieuwe tour, waarbij ze Nederland nooit overslaan. Ik probeer het kort te houden dit keer, want ik heb al veel over ze geschreven. Bovendien heb ik het gewoon druk met van alles. Dat was ook een van de redenen dat ik wat vermoeid naar 013 in Tilburg ging voor het optreden van de band in de kleine zaal. Normaal komt een concert van Motorpsycho wel in mijn lijstje van beste drie concerten van het jaar, maar die eerste avond heb ik er moeite mee. Een aantal nummers voelen wat te lang en zelfs soms een tikkeltje saai, er wordt te hard geluld om me heen, en waar ik sta is het propje druk. En het geluid bevalt me daar ook al niet helemaal. En ik ben gewoon niet zo in de stemming dus. Nu leg ik de lat ook wel erg hoog, maar dat ik mijn draai niet kan vinden bij de heren had ik nog niet meegemaakt. Dat lag grotendeels ook aan mezelf dus, maar gelukkig won ik kaartjes via festivalinfo.nl en mocht een dag later op herhaling gaan naar Hedon, Zwolle. Hoe was die revanche in Zwolle? En was dat optreden in 013 toch bijzonder?
Motorpsycho werd opgericht in Trondheim in oktober 1989 door Bent Sæther (bas/zang), Hans Magnus ‘Snah’ Ryan (gitaar) en Kjell Runar ‘Killer’ Jenssen (drums). Bent en Snah zijn door de jaren heen de ‘motor’ van de band die goed geolied door blijft draaien, maar de drummer is nog wel eens gewisseld. Na de origine drummer nam Håkon Gebhardt het al snel over (1991–2005) en sinds 2007 speelde Kenneth Kapstad drums met het duo, en die deed dat fantastisch in mijn ogen. Toen zijn vertrek vorig jaar bekend werd (hij speelt nu vooral bij Spidergawd), leek dat een fikse aderlating, maar met Tomas Järmyr (bekend ook van Zu en Yodok III) hebben ze snel een goede vervanger gevonden. Het is de eerste keer dat we Motorpsycho zien met Järmyr en kort gezegd doet hij dat fantastisch. Hij weet de nummers waarin Kapstad drumde prima te spelen met een zelfde flair en schwung. Het valt me vooral op aan “August”, als derde gespeeld in Zwolle. En toch speelt Järmyr ook wat meer in dienst van het liedje in andere nummers zeg maar, wat meer recht toe recht aan, het hoeft ook niet altijd ingewikkeld natuurlijk. Een domme dikke riff op de gitaar is soms ook wel eens even lekker. Sowieso knap dat Järmyr al zoveel nummers onder de knie heeft, op dit moment zijn er al zo’n verschillende 50 nummers gespeeld als ik de setlist statistieken mag geloven. Echt goed gedaan, want Järmyr speelt origineel natuurlijk alleen mee op de nieuwe plaat.
De eerste serie optredens van deze tour speelde de band nog als Motorpsycho-trio, maar later kwam daar Kristoffer Lo (Yodok III, Highasakite) bij als vierde speler. Dat hebben ze wel vaker overigens, zo zagen we ze in de voorbije jaren nog wel met Reine Fiske en Ståle Størlokken als vierde man. Ik vind het een hele goede aanvulling. Lo speelt in 013 al direct prachtig tuba op “Stained Glass” (oudje van Let Them Eat Cake) en ook in Zwolle gebruikt hij dat instrument prachtig, zoals op het waanzinnig mooie en sfeervolle, deels ambient-achtig gespeelde, “Taifun” (Trust Us, 1998), de bijzonder mooie afsluiter in Zwolle. Verder vult Lo vooral aan op toetsen en gitaar. Zo kan de band ook uit wat breder repertoire kiezen neem ik aan, maar sowieso voegt Lo veel toe aan het bandgeluid, hij mag blijven.
Basisst Bent is beide avonden weer bijzonder goedgeluimd en zingt voor zijn doen prima (smeert zijn stem een keer met een flesje kruidenbitter of zo), Snah doet zoals altijd geloof ik lekker stoïcijns zijn ding, zingt hier en daar lekker rauw maar laat vooral zijn gitaar graag spreken. Lacht ie wel eens op het podium, vraag ik me in Zwolle even af, maar toch loopt de band gewoon gesmeerd te spelen, goed op elkaar ingespeeld, al is de helft nog niet lang met elkaar bezig. Bent introduceert Snah in 013 al grappend: “After many years with us on tour: Håkon Gebhardt” en “…and I am Kenneth“. Haha.
Het is bijzonder om de band twee avonden achter elkaar te zien, ik heb een keer eerder gedaan met Primus. Motorpsycho speelt toch elke avond een andere setlist, dus je weet toch nooit wat je te wachten staat. In 013 ligt de eerste helft nog erg de focus op het laatste album The Tower. Ik vind het een geweldige plaat, maar in dat eerste deel verwacht ik wat meer van de band, het lijkt of het zwakke van die plaat ook wat boven komt drijven, de setlist lijkt in eerste instantie niet helemaal aan mij besteedt. Natuurlijk is het wel uitstekend gespeeld en zijn de lange jams die avond niet van de lucht, natuurlijk is het een uitstekende live-band, maar ik kom zelf moeilijk in een flow, zoals eerder aangegeven ook door mijn eigen gemoedstoestand, de drukte in de zaal, het gelul, geen perfect geluid waar ik sta… De eerste drie nummers heb ik geen oordopppen in, en als ik het wel nodig vind om ze in te doen, vinden mijn oren het wat doffig in het begin. Dat had ik in Zwolle ook vanaf het begin, maar na twee nummers klinkt het daar vervolgens wel enorm goed, maar ik sta in Zwolle dan ook wel beter. Midden voor het podium, niet al te vol daar, veel minder gelul. Ik kom daar dus veel makkelijker in een echte Motorpsycho-flow, en bovendien is de setlist daar ook echt heel fijn. Zwolle krijgt een set met veel oude en vaak kortere nummers voorgeschoteld, terwijl in Tilburg meer lang uitgesponnen werk voorbij komt.
Toch is het tweede deel in 013 fijn en kom ik er langzaam in, mede ook omdat ik een keer ergens anders ga staan waar het wat minder druk is en het geluid beter is. Maar ook “A.S.F.E.” van de nieuwe plaat is erg lekker, en met een uitstekende “The Wheel” en met een ronduit ontroerend mooie “The Golden Core” beleven we een bijzondere laatste toegift (enCore haha). Beide nummers zijn van Timothy’s Monster (1994) en dat die allebei worden gespeeld is een bijzonderheidje voor de oude verstokte Motorpsycho-fan (dat ben ik overigens niet, ik haakte veel later aan). Dat maakt het optreden in 013 goed, maar voor mij niet legendarisch, mede door de omstandigheden dus, hoewel de band zelf wel gewoon in vorm is.
Datzelfde zien we uiteraard een dag later in Zwolle, waarbij ik ook wel vind dat daar de tweede helft ook het beste is, met als hoogtepunten “High Time”, “Cloudwalker”, “A.S.F.E.”, een geweldige uitgerekt en opvallend funky rockende “Spin Spin Spin” (met stukje “Halleluwa” van Can) en een waanzinnig prachtig “Plan #1”. In de encore (de heren gaan opnieuw maar een minuutje af overigens) “Ship of Fools” van het nieuwe album, dat ik nu ineens heerlijk vind in deze live-uitvoering (het viel minder op in 013), gevolgd door het eerder genoemde prachtige “Taifun”, echt anders gespeeld dan op de plaat. Voor de oudere Motorpsycho-fan kun je dan nog “Kill Some Day” noemen, dat ook maar af en toe wordt gespeeld, maar ik heb er niet zo super veel mee. Slechts vijf nummers zijn hetzelfde op de setlist in Zwolle in vergelijking met een avond eerder: “In Every Dream Home”, “Ship of Fools”, “The Cuckoo”, “A.S.F.E.” en “Bartok of the Universe”, niet geheel toevallig allemaal nummers van het nieuwe album. De variatie zit ‘m dus in die oude nummers, maar die nieuwe nummers bevallen me toch ook goed in Zwolle, beter dan in 013.
De band is dus na al die jaren nog steeds in vorm, doet elke avond weer verrassende dingen en blijft zich maar ontwikkelen. Twee avonden achter elkaar kwam dit keer bijzonder goed uit. Zwolle bleek een betere setting voor mij persoonlijk en ook de setlist aldaar was erg fijn. Het blijft toch een wereldband (vooral ook live) die je elk jaar gewoon weer wilt zien. Of zelfs twee keer achter elkaar. Vijf uur in twee dagen. Daar is dus compleet niks mis mee. Integendeel.
Andere getuigenverklaringen: Written in Music (Zwolle)
Setlist Tilburg
Stained Glass
In Every Dream Home
Heartattack Mac
Lacuna Sunrise
Ship of Füüls
Pacific Sonata
The Cuckoo
ASFE
Bartok
The Wheel
—–
The Tower
Golden Core
Setlist Zwolle
In Every Dream Home
Starmelt Lovelight
Augusto –>
Critical Mass
Upstairs Downstairs
Hightime
Kill Some Day
Wolkengänger
Manmower
Thr Cuckoo –>
ASFE
You lied –>
Spin –> Halleluwa
No Evil –>
Hey Jane
Bartok
Plan No1
—-
Ship of Füüls
Taifun
Pingback: De 50 beste concerten van 2017 | t-beest's blog
Pingback: Gezien: Motorpsycho, Metropool, Hengelo | t-beest's blog