Gezien: Monkey3, Doornroosje, Nijmegen

Het Duitse Samsara Blues Experiment zou naar Doornroosje komen en dat is een fijn buitenkansje op fietsafstand, een band die ik nog op mijn bucketlist had staan. Een lekker portie stonerpsych. Met wat blues uiteraard. Het zou een avondje worden samen met het Zwitserse Monkey3, dat ik in deze kleine zaal zag in 2018. Er zijn minder leuke dingen om naar te luisteren. Helaas werd het optreden van Samsara Blues Experiment afgelast wegens ziekte van zanger / gitarist Chris. Volgens zijn eigen statement: ‘I am seriously ill and in hospital treatment. As it looks there is no chance for a speedy recovery so we could play the coming shows‘. Spijtig dus, maar gezondheid boven alles. Vorig jaar werden er overigens ook nog optredens verplaatst omdat hij een dubbele handbreuk had. Als vervanger wist Doornroosje het Nederlandse (omgeving Rotterdam) The Machine te strikken. En dan ben ik de beroerdste niet om dan toch nog te gaan.
The Machine, da’s een beetje onhandige naam als je daar op moet zoeken, en er zijn meer bands die zo heren. Enfin, ik kende deze band nog niet. Ze krijgen een fatsoenlijk uurtje speeltijd. Laatste wapenfeit is het album Faceshift uit 2018, waar ze ongetwijfeld materiaal van spelen. Volgens hun bio speelden ze vroeger meer 90’s/00’s stonerrock en 70’s psych en langere instrumentale stukken, tegenwoordig zijn het meer puntige en ingedikte songs, met massieve riffs, bulderende beukbassen en nu dus ook met zang, met wat hol effect. Goede drummer ook. Het stampt aardig door en er wordt een aanslag gepleegd op mijn oordoppen, die de boel maar net kunnen tegenhouden, maar het klinkt door die dingen wel enorm helder. Hard en strak. Hier en daar voelt het net een beetje te punk-achtig voor mijn gevoel, maar de toon is gezet. Niet lullen maar doorbeuken.

Monkey3 zet veel meer in op sfeer, al kunnen die natuurlijk ook nog wel stevig spelen. Melodieuzer. Meer uitgestrekte landschappen. Gewoon anders dan de eerste band. Gek genoeg is de geluidsmix wat breierig (de spellingchecker geeft aan dat dit broeierig zou moeten zijn, dat kan ook), ondanks dat ik perfect in het midden sta. Ik hoor niet alle instrumenten even lekker, de synths lijken ook wat te verzuipen in het totaalbeeld, maar als geheel komt het dan wel weer vrij goed over. De vorige keer hadden de Zwitsers net Astra Symmetry uit, waarop ook nog wel eens een zangpartijtje zat. Binnenkort komt de nieuwe plaat van Monkey3, toepasselijk genaamd Sphere, als we het toch over sfeer hebben, al betekent het meer ‘bol’, net zoals ‘sferisch’ ook niks met sfeer te maken heeft. Bolvormig. Dat wel. Affijn. “Mass” en “Prism” waren al vrijgegeven van die nieuwe plaat, en die worden ook gespeeld vanavond. Zonder zang dus, blijkbaar vond hij dat zelf ook net iets minder geslaagd. Deed me ook even denken aan Long Distance Calling die ook steeds vaker zang hadden op hun bedje van post-rock en daar vond ik dat helemaal niks, maar ook die band kwam daarop terug op de laatste plaat. Instrumentaal is soms echt goed genoeg. Verder meen ik “Birth of Venus” , “Jack” en “Icarus” te herkennen, maar verder ken ik de muziek van de band niet goed genoeg. Het valt en bevalt toch wel weer behoorlijk goed hun psych/prog/space/stonerrock. Lang en meeslepend, lees ik ergens, en zo is het ook. De bekende Pink Floyd-achtige passages zijn er ook weer vanavond, maar soms zijn er dus ook de heavy donderwolken om op weg te dromen. Het blijft een onderhoudende band Monkey3, met ook weer aardige visuals en een goedlachse frontman. Prima band dus, en ik ben benieuwd naar het nieuwe album. Toch maar eens vaker draaien ook. Of draaien…? Streamen.  Hoewel het zo een behoorlijk geslaagd avondje is geworden had ik toch liever ook Samsara Blues Experiment gezien en gehoord vanavond in Doornroosje, maar dan hou je tenminste ook nog wat te wensen over.