Ik ging altijd graag naar het Eindhoven Psych Lab, maar sinds dat er niet meer is, staat het logischerwijs ook niet meer op het programma. Maar goed, je zou kunnen zeggen dat Fuzz Club Eindhoven een vergelijkbaar evenement is, alleen vindt het nu een week na Lowlands plaats en dat is zelfs voor mij onhaalbaar (wat gaat dat programma ook gruwelijk lang door ’s nachts). Je kan niet alles. Jammer eigenlijk, want muzikaal biedt Fuzz Club veel meer van mijn gading dan Lowlands. Wat een toffe line-up weer. Maar goed, dan heb je het wel over een niche-festival waar je logischerwijs makkelijker aan je trekken kan komen, net zoals op Roadburn of Sonic Whip bijvoorbeeld. Een tikkie jaloers ben ik dan wel, je zou Lowlands er bijna voor inruilen, maar gelukkig staan twee van die bands deze week ook in Merleyn in Nijmegen. Het Japanse Minami Deutsch werd later aangevuld met het Amerikaanse The Myrrors, dus dat is dubbel genieten. En dan heb ik ook nog een Merleyn Pas waarmee ik direct naar binnen kan, maar hier had ik graag apart voor betaald.
Over die pas gesproken: ik heb ‘m maar verlengd, want volgens mij heb ik dat geld er wel uit met iets van twaalf optredens afgelopen seizoen. Normaal kom ik er niet zo vaak, maar zo’n pas verlaagt een drempel; je kan makkelijker eens een gokje wagen. Het blijft een leuk concept ook, het voelt een beetje alsof je een festivalkaartje koopt (van 70 euro) en dan mag je een heel jaar je snoep uit een fruitautomaat kiezen. Doornroosje verkoopt 150 van die passen. In een nieuwsbrief kunnen we lezen dat afgelopen seizoen 1230 keer gebruik werd gemaakt van pas (stand op 6 augustus) en dat er bij dertig van de afgelopen 100 shows meer dan 20% van de bezoekers met de pas binnen waren gekomen. In vier keer gevallen was dat meer dan 40%. Iets van 96 van de 150 pashouders hadden op 20 augustus de pas verlengd. De rest ging in de verkoop aan vrienden en belangstellenden en een dag later waren er al 140 verkocht. De laatste tien gingen toen ook snel neem ik aan. Hebben meer poppodia zoiets trouwens? In elk geval bewijst het z’n succes en nut. Ik neem aan dat de zaal nu wat vlotter vol zal raken en soms kan een artiest dat zelf ook wel gebruiken, in Merleyn staan toch de kleinere acts die nog niet zijn doorgebroken, maar vaak leveren ze wel kwaliteit.
Soms staan er van die meer obscure acts die wellicht nooit de massa zullen vinden, maar daarom is het des te leuker dat ze dan wel een plekje krijgen in dit muziekcafé. Geldt misschien ook wel voor beide bands van vanavond, die ik eerder had gezien. The Myrrors op Le Guess Who 2015 in de Pandora-zaal als ik het me goed herinner, maar daarna ben ik ze een beetje uit het oog verloren. Ik bedoel, na het album Arena Negra heeft de band uit Tucson, Arizona nog meer albums gemaakt, maar ik vraag me af of ik die nu echt heb beluisterd. De band brengt wat langdradige psych, die ‘enigszins doet denken aan het obscure werk van Pink Floyd en Grateful Dead‘, aldus de aankondiging. Vanavond nemen ze lange aanlopen in hun nummers, naar grotere psychedelische wolken en hypnose. Meer sfeer. En eigenlijk niet zo dansbaar als de hoofdact. Een opvallende rol hier voor de viool en ook dat de dwarsfluit door de drummer wordt gebruikt vind ik geinig. Zo’n euforische psychedelische ontbranding als op Le Guess Who wordt het niet helemaal, hoewel ik er toch wel weer aardig in meegetrokken wordt. Het vloeit vandaag misschien niet zo lekker zoals het zou moeten, maar ik geloof dat dit ook het eerste optreden was sinds enige tijd.
Het contrast met Minami Deutsch is daarna wel opvallend. Die nemen veel minder de tijd om iets op te bouwen en gooien hun kraut en psych direct in een swingende, funky vorm. Bovendien wordt het kristalhelder geserveerd, de geluidsmix staat heerlijk en de band speelt achteloos strak. Gek genoeg komt het veel beter bij me binnen dan op Roadburn vorig jaar (waar ze overigens ook een optreden hadden met Damo Suzuki, ooit in Can), maar daar zijn we altijd al wel een beetje verwend. Het sprankelt een stuk meer in elk geval. Het is vanavond in Merleyn even heerlijk terugkeren naar die toffe Japanese Pysch Experience van Roadburn vorig jaar. Verdorie, wat staan er toch veel fijne dingen in Merleyn/Doornoosje. En wat mag Nijmegen überhaupt in z’n handjes knijpen met zo’n programmering. Daar kan Lowlands nog wat van leren.
