Tegenwoordig is het nogal onduidelijk waar ik mijn nieuwe muziek vandaan haal. Het kunnen tips zijn via twitter, allerlei lijstjes op Spotify, suggesties van Spotify zelf, bands die op festivals staan en ik niet ken, of ik grasduin eens door het enorme aanbod, al dan niet gebaseerd op een specifiek genre of via de ‘vergelijkbare artiesten’-optie. Het nummer “New Moon” van singer-songwriter Steve Gunn (woonachtig in New York) viel me vorig jaar op, maar ik heb geen idee meer waar ik het vandaan heb. Het nummer kwam terecht in mijn eindlijst lekkere nummers van dat jaar. Waarom is de vraag ook, want het zit niet direct in mijn comfortzone dit genre. Toch moet Gunn iets hebben, want zijn album The Unseen In Between heb ik ook al eens besproken.
Het is ook niet echt een hele onbekende artiest natuurlijk. Hij was al eens live-gitarist van Kurt Vile’s band The Violaters (in 2013 in elk geval) En hij is maatjes met Adam Granduciel van The War on Drugs, waar hij ook wel eens in het voorprogramma heeft gestaan. Verder heeft hij samengewerkt met Mike Cooper, Michael Chapman en Hiss Golden Messenger. Iets voor fans van dat soort acts misschien of artiesten als William Tyler of Ryley Walker (aldus hier, ik verzin niet alles zelf). Referenties genoeg dus, maar het is vooral dat ene nummer en dat laatste album dat nog ergens in mijn achterhoofd moest zitten om Gunn eens in Merleyn te gaan bekijken op fietsafstand op een fijne zaterdagavond. Al twijfel ik wel even. Het maakt het wat makkelijker met een Merleyn-pasje, dat helpt mij in dit geval over de drempel, want Steve Gunn heeft ook wel wat belegen deuntjes in zijn repertoire. To be honest. In mijn oren dan. Het trekt ook wel een wat ouder publiek dan gemiddeld hier in Merleyn, dat overigens nog best aardig gevuld staat. Hier een daar heeft iemand er maar een stoel bij gepakt. Nee, niet alles boeit me, daarvoor zit er ook wat net wat veel roots, Americana, country, blues of folk in naar mijn smaak. En wat zoetige melodietjes soms. Maar toch is de magie er vanavond af en toe, met name de psychedelische gitaren die er gedurende het optreden steeds meer doorheen klinken. Sowieso zijn de instrumentale tussenstukjes fraai, Gunn – met band – houdt het gelukkig niet alleen bij kampvuurliedjes. Nee, zeker niet. Sporadisch kan me de zang ook wel boeien, warmbloedig of weemoedig, omgeven door warme melodieën. Ja, dan is Gunn op z’n sterkst. Dan nemen we de wat vrijblijvende en ongecompliceerde coupletten en refreintjes maar voor lief.
Gunn begint best sterk met “Luciano” (van dat laatste album), een beetje een niemendalletje als je er kritisch naar luistert ook, maar toch met een zweem emotie in de verte. Het eerste gedeelte speelt Gunn op akoestisch gitaar. Hij staat ook wel bekend om zijn goede fingerpicking-techniek geloof ik. Het wisselt wat af tussen mooie en wat saaie stukken hier. “Among The Trees” is een cover van goede vriend Michael Chapman, die door Gunn ook wordt bewonderd, zo zegt Gunn zelf vanavond, die wat bedeesd maar sympathiek overkomt. Ik heb weinig met zo’n nummer dus. Nee, dan mijn favoriete “New Moon” daarna, in essentie ook een wat saai nummer, maar ik word hier toch weer geraakt door de instrumentale tussenstukjes, die ergens een mooie emotionele verdieping geven aan het geheel. Ik zie nu pas dat hij die stukjes op mondharmonica speelt, dat had ik op de plaat niet zo door. Mooi. Mijn missie om dat nummer eens live te horen is in elk geval geslaagd. Daarna glijden we wel weer wat richting middelmatigheid, maar steeds vaker wordt de elektrische gitaar prominenter in beeld gebracht en krijgen we Gunn op een gegeven moment zelfs noise-bakkend te zien achter op het podium met zijn gitaar tegen de versterker. Het blijft ergens nog wel binnen de lijntjes, maar iets vuiger past hier prima, waardoor de tweede helft van het optreden mij iets beter bevalt. Iets meer psychedelische herhaling en galm, iets meer spannende en langere uitspattingen. Steve Gunn gaat van belegen tot gerijpte kaas met een licht pittig smaakje en dat is als hapje tussendoor nog best smakelijk, al had ik er graag nog wat extra mosterd bij gekregen.
