Het is wat hè. Met dat virus. Als concert- en festivalfanaat plan ik mijn vakanties voornamelijk rondom de festivals en die verdwenen ineens als sneeuw voor de zon. Is dat echt zo’n ramp? Och tja, ik weet het niet. Het valt me wel mee, moet ik zeggen.
Ik zat ook al langer te denken aan een sabbatical voor deze site. Of er gewoon maar eens mee stoppen. Ik wilde het in elk geval veel simpeler houden. Al een aantal jaar ben ik wat schrijf-moe en wil ik meer genieten van optredens, zonder er nu zoveel van te moeten vinden en achteraf hele verhalen in te moeten tikken. Ja, het is leuk om allemaal na te lezen, maar ik heb er veel minder zin in. Misschien moet ik weer terug naar het kort noteren van wat gedachtespinsels. Een dagboek als geheugensteuntje, zoals het ooit begonnen is. Meer niet. Korte quotes. Kleine feitjes. Flauwe grapjes. Voor je lol. Vooral voor mezelf eigenlijk. En niet zozeer met het doel influencer of zoiets te worden dus, of als serieus muziekjournalist/-criticus. Ben je mal!
Een tijd terug kreeg ik daarbij ook te maken met een soort metaalmoeheid voor live optredens. Het vaak gaan naar concerten levert ook een soort gewenning en gelatenheid op. Is het dan nog leuk of wordt het bijna een gedwongen uitje? Het werd misschien ook wel te veel van het goede in mijn agenda. Of in mijn hoofd. Dan komt zo’n virus nog wel van pas. Even rust. Een pas op de plaats. Zelfreflectie. En dat voelt dus niet eens zo heel erg, moet ik zeggen.
Het glas is op dit moment ook niet helemaal leeg. Ook niet half vol, maar toch. We zijn in deze tijd creatief en ontdekken andere manieren van samenzijn en samen genieten van muziek. Met veel meer streaming dan ooit, via Facebook, Instagram, Twitch, YouTube. Zowel live als eerder opgenomen. Mijn concert/festival-maat en ik houden regelmatig spontane YouTube party’s en ontdekken daarbij steeds weer meer mooie pareltjes op het Internet. Beeld en geluid versterken elkaar ook. Toch even het gevoel proeven van optredens. En samen genieten door tegelijk te kijken. Op afstand.
Hier een eerste overzichtje van video’s die we geheel of gedeeltelijk hebben bekeken en die we tof vonden. Opdat we het zelf weer makkelijk terug kunnen vinden. En delen met anderen. Omdat het kan. Omdat het leuker is dan niks doen en stilletjes af te wachten tot we echt weer die wei in mogen…
De hele reeks beestvideo’s: hier.
Vlak voor de Corona-crisis, het laatste optreden dat ik zag, drie maanden terug alweer. Patrick Watson in TivoliVredenburg. Ook gelijk het bewijs dat ik niet alleen van ruige gitaren hou. Hier een verslagje overigens. Hier een videootje dat ik daar schoot:
Ik had wel eens gehoord van het Duitse Freak Valley-festival, maar wist niet dat daar zoveel toffe acts staan elk jaar. Een soort Desertfest (denk stoner, psych) zoals ze dat in Berlijn, Londen en Antwerpen ook wel kennen, net zoals in eigen land (een aantal jaar terug) het Eindhoven Psych Lab in de Effenaar, tegenwoordig Fuzz Club, en in eigen dorp: Sonic Whip in Doornroosje. Of neem Into the Void, en natuurlijk Roadburn, waar dit soort bands ook wel staan. Freak Valley dus. Waarom waren we daar nog nooit geweest eigenlijk? Dit is was wel zo’n beetje de eerste jaw-dropper van een video, een supercut van het festival, elf-en-een-half uur (!) aan materiaal in één grote YouTube. Smullen met de bek open.
De vrijdag van het festival in 2019 in de re-stream, recent uitgezonden, met o.a. A Place to bury Strangers en Yob.
De zaterdag van het festival in 2019 in de re-stream, recent uitgezonden, met o.a. The Vintage Caravan, Monolord, Minami Deutsch en God is an Astronaut.
Dit jaar geen editie? Toch wel, een speciale Freak Valley Corona Edition 2020, uitgezonden op 14 juni. Met hele optredens van Colour Haze, Kosmodrom en Green Orbit. Zonder publiek.
Niet alleen opnames van optredens, ook video’s kunnen heel tof zijn. Het Zweedse Gösta Berlings Saga, dat zoiets maakt als prog/kraut en vorig jaar nog goed voor het concert van het jaar (Roadburn) was, heeft een video bij het nieuwe nummer “Basement Traps”. Wat een geweldige band.
Doet me gelijk denken aan Maserati, dat ook meer de elektronische kant op is gegaan op het dit jaar uitgebrachte Into The Mirror, maar dit is nog een video van een optreden uit 2011 van het toffe KEXP-kanaal. Hier maakt de band nog vooral post-rock-met-gitaren. Ook vet. En nog nooit gezien.
Nog verder weg van de rock met Holy Fuck (nog wel eens in het oude Doornroosje gezien en op Lowlands), hier afgekort tot Holy F, met een erg toffe nieuwe plaat dit jaar en een tof nummer “Free Gloss”, met Nick Allbrook van Pond op zang (niet op de video overigens).
En dan kunnen we het meer elektronisch georiënteerde Nederlands/Noorse gezelschap Klangstof ook wel gelijk noemen. Weer een fijne plaat uitgebracht dit jaar ook. Helaas net voor de crisis moeten missen in mijn eigen Doornroosje.
Maar dan in de herkansing in TivoliVredenburg op 13 juni 2020 tijdens de reeks Op een Kier-concerten, waarbij er weer 30 man naar binnen mochten. Klangstof stond hier drie keer die dag, de laatste werd uitgezonden. Fijn. Heel fijn.
Te weinig brute gitaren? Kan geregeld worden. De sloophamers van Bongripper maakten ooit al indruk op Roadburn met hun massieve doom. VoidManiac, toch al een YouTube-kanaal dat heel veel fijne live video’s maakt van obscure harde bands, maakte een fijne opname van de Amerikaanse band op Into the Void 2019.
Laten we dan deze aflevering afsluiten met een fijn stevig maar sfeervol muziekje en dito videootje van recente ontdekking NAAT: post/doom/sludgemetal uit Italië.
t-beest 