Het was een mooi muzikaal jaar. Dat zei ik vorig jaar ook al en dat zeg ik nu weer.
Hieronder veertig albums die de moeite waard zijn om mee te nemen naar een onbewoond eiland. Mits je daar stroom hebt. Een persoonlijk keuzelijstje. Doe er mee wat je wil. Draaien bijvoorbeeld. Neem de Spotify-lijst.
En dan zijn er nog de kliekjes. Albums die net buiten deze lijst vielen, maar wel het beluisteren waard zijn, of albums die ik nog niet genoeg heb kunnen beluisteren. En die zitten dan in de kliekjes-lijst van 2021. En daar staan dan nog albums in van artiesten als: NOÊTA, Schreel Van De Velde, Hooveriii, Portico Quartet, LLNN, red kite, Kadavar/Elder, Orsak:Oslo, King Buffalo, Nils Frahm, Weedpecker, Maybeshewill, Bossk, Wodorost, Mastodon, Andre Manuel, HippoTraktor, Wowod, Camera, BADBADNOTGOOD, Domingæ, Villagers, Odd Circus, Acid Rooster, Lingua Ignota, King Gizzard & The Lizard Wizard, Sebastian Plano, Lustmord/Karin Park, The Holydrug Couple, John Grant, Amenra, Bo Ningen, Steve Von Till, Fly Pan Am, Wolvennest, Zombi, STUFF., Luwten, Papir, Johan G Winther, Mythic Sunship, Tomahawk, a/lpaca, A Winged Victory for the Sullen, Alinda, Spoiwo, Walfang, Steven Wilson…. en-ga-zo-maar-door. Die zijn (soms) echt de moeite waard.
Nou goed, hieronder de veertig lekkerste op een rijtje dus. Het is allemaal maar een mening.
Alvast een fijne jaarwisseling en een supertof en muzikaal prachtig 2022.
Tot volgend jaar!
1. Squid – Bright Green Field
Squid is net zoals Black Country, New Road en Black Midi uit de lichting jonge nieuwe veelbelovende Britse rockbands, die in de basis misschien post-punk spelen, maar daar een hele interessante en eigentijdse draai aan geven. Ze gooien eigenlijk meer door elkaar, met ook flarden psych, krautpop, elektronica en jazz. Dat levert een unieke sound op door opvallend gebruik van de instrumenten, waarbij het experiment ook niet wordt geschuwd in zowel korte sfeerschetsen als lange songs. Dat maakt de band uniek, onvoorspelbaar en verfrissend anders. (Album van de week 20)
2. Electric Eye – Horizons
Met From The Poisonous Tree uit 2017 trokken ze goed door op de ingeslagen weg. Met meer zang, (pop)melodie en elektronica. Met Horizons lijken ze definitief het juiste format gevonden te hebben. Dat leverde naar eigen zeggen een draaikolk op van hypnotische space-rock, kosmische garage-blues, dystopische acid-prog en experimentele elektronica. Beter kan ik dat zelf niet verwoorden. In mijn oren klinkt het vooral als jazzy krautpysch met referenties naar Can en spannende jaren zeventig jeugdseries, denk ook aan het Franse Forever Pavot. Het album is een fijn avontuur op en rond zee. Er valt dus genoeg te ontdekken op Horizons, dat avontuurlijk, fris, optimistisch en krachtig is en mooi in balans. (Album van de week 45)
3. God Is An Astronaut – Ghost Tapes #10
Ghost Tapes #10 (het negende studioalbum overigens) klinkt toch weer meer als standaard post-rock, met invloeden van stoner/sludge en psych. Veel optimistischer ook, alsof de lucht is geklaard. Met een extra portie energie, alsof de levenslust weer volledig terug is. De band excelleert op Ghost Tapes #10. Het is regelmatig stevig doorscheurend en -schurend, met extra pakkende en/of bijtende riffs. Natuurlijk is er ook wat ruimte voor sfeer en melancholie, waarbij je kunt genieten van het lentezonnetje en mijmerend voor je uit kan staren. Een uitstekende en in het genre toonaangevende plaat. (Album van de week 8)
4. Mogwai – As the Love Continues
As the Love Continues lijkt een sterker album over de gehele linie van studioalbums van pak ‘m beet het laatste decennium. Er zit meer dynamiek en variatie in, de productie is goed verzorgd en de composities mooi gelaagd. Het voelt iets minder gelaten, alsof er meer energie en aandacht in is gestopt. Neem “Midnight Flit” dat spannend opgebouwd wordt met extra strijkwerk en gitaareffecten. Hier zie je als vanzelf beelden bij en dát wil je dus. Opgetild worden. Meegevoerd worden. Geraakt worden. Mogwai doet eindelijk weer eens wat met me en dan durf ik wel te beweren dat As the Love Continues de beste plaat van Mogwai sinds tijden is. (Album van de week 9)
5. Godspeed You! Black Emperor – G_d’s Pee AT STATE’S END!
De Canadese band heeft weer een uitstekende post-rockplaat gemaakt met een eigen signatuur. Als je goed luistert is de opbouw mooi subtiel. Natuurlijk, Godspeed You! Black Emperor is soms van de lange adem, maar het (cliché alert) gaat ook om de reis naar de bestemming en ik vind het heerlijk om daarin meegenomen en meegesleept te worden. Instant krachtvoer bestaat er al genoeg. G_d’s Pee AT STATE’S END! is een plaat om aandachtig in je op te nemen en het trekt je even naar een andere werkelijkheid. En dat is heel fijn. (Album van de week 15)
6. Black Country, New Road – For the first time
Op het Valkhof Festival was ik toch aardig onder de indruk geraakt van deze frisse en voor mij vernieuwende stijl. Het zevental kleurde niet zo langs de lijntjes en wist het publiek regelmatig op het verkeerde been te zetten. Was het nu post-punk, post-rock, prog-rock of free-jazz? En had ik het na afloop nu goed onthouden dat ze ook nog ergens tussendoor een potje feestelijke klezmer er in hadden gegooid? Black Country, New Road balanceert op het koord, maar valt er niet van af. Muzikaal met referenties naar acts als Slint, Robocobra Quartet, Tortoise of het verwante Black Midi. We moesten er een tijdje op wachten, maar met dit afwisselende debuut lost deze jonge band alle verwachtingen ruimschoots in. (Album van de week 6)
7. BRUIT ≤ – The Machine is burning and now everyone knows it could happen again.
Op de eerste langspeler wordt het Franse kwartet aangevuld door een viertal spelers op klarinet, Franse hoorn, bastrombone en vibrafoon. Dat levert een vrij uniek geluid op dat je kunt omschrijven als een mix van moderne klassieke muziek en post-rock of rock met invloeden van klassiek, elektronica, folk en ambient. Bij vlagen levert dat een orkestraal geluid op dat doet denken aan Godspeed You! Black Emperor en mij schoot ook even MONO te binnen. De band houdt zich gelukkig niet vast aan een standaard stramien en schildert met diverse kleuren een plaat vol waarop ze trots mogen zijn. Een van de mooiste ontdekkingen van het jaar. (Album van de week 22)
8. The Limiñanas / Laurent Garnier – De Película
De Película is gemaakt door het Franse echtpaar Lio en Marie Limiñana met de Franse techno pionier DJ/producer Laurent Garnier. Een bijzondere samenwerking, waarbij de artiesten elkaar duidelijk versterken. Het levert vooral kraut/psych op in mijn oren, een beetje mysterieus en uiterst sensueel of domweg erotisch. Een film noir waar je makkelijk op kunt wegdrijven door de herhalende structuren. Als geheel een geslaagd, fantasievol en broeierig avontuur. (Album van de week 40)
9. Kanaan – Earthbound
Earthbound is wel gelijk andere koek van het Noorse drietal dan eerder werk, dat vooral in de hoek zat van jazz/kraut/psych. Kanaan heeft de fuzz-knop volledig open gegooid op dit album waardoor het geluid veel meer verschuift naar het zwaardere stoner/sludge/doom/heavy psych-werk, naar eigen zeggen geïnspireerd door bands als Colour Haze, Hawkwind, Elder, Motorpsycho en Acid Mothers Temple. Wat een creatief trio om ineens met zo’n plaat te komen. Met open mond het jaar uit gaan, het beste vuurwerk voor de jaarwisseling. (Album van de week 46)
10. Trialogos – Stroh zu Gold
In eerste instantie hoorde ik hier wat donkere post-rock/folk in zoals Godspeed! You Black Emperor en hier en daar leek het op een soort hypnotiserende bezwering van een band als Swans. Maar misschien wordt het beter getypeerd als experimentele drones en soundscapes, met invloeden van doom, kraut, elektronica en folk. Het zorgt voor een magische sfeer in elk geval, met doorgaans een doorlopende onderhuidse spanning en hier en daar aangevuld met wat ontspanning door de akoestische gitaar en folk. Trialogos neemt je mee op een reis langs duistere en bizarre sprookjes voor volwassenen. Een intrigerende plaat, die je fijn bij de keel grijpt. (Album van de week 25)
11. Oslo Tapes – ØR (Album van de week 32)
12. Year Of No Light – Consolamentum (Album van de week 30)
13. Mario Batkovic – INTROSPECTIO (Album van de week 50)
14. Genghis Tron – Dream Weapon (Album van de week 14)
15. Stearica – Golem 202020 (Album van de week 17)
16. Pond – 9 (Album van de week 43)
17. Low – HEY WHAT (Album van de week 38)
18. Shy, Low – Snake Behind the Sun (Album van de week 42)
19. Dans Dans – Zink (Album van de week 18)
20. black midi – Cavalcade (Album van de week 23)
21. Go March – III (Album van de week 21)
22. MONO – Pilgrimage of the Soul (Album van de week 41)
23. Endlingr – From the Molten Vaults (Album van de week 5)
24. Psychedelic Porn Crumpets – Shyga! The Sunlight Mound (Album van de week 7)
25. Five The Hierophant – Through Aureate Void (Album van de week 13)
26. Addertongue – Far Is Near. (Album van de week 29)
27. Yoo Doo Right – Don’t Think You Can Escape Your Purpose (Album van de week 27)
28. delving – Hirschbrunnen (Album van de week 33)
29. ZEMENT – Rohstoff (Album van de week 37)
30. Mt. Mountain – Centre (Album van de week 11)
31. Rival Consoles – Overflow (Album van de week 51)
32. Diablo Swing Orchestra – Swagger & Stroll Down The Rabbit Hole (Album van de week 48)
33. Trees Speak – Emancipation of the Dissonance and Temperaments in Irrational Waveforms
34. Pilot Voyager – Nuclear Candy Bar (Album van de week 24)
35. Hedvig Mollestad Trio – Ding Dong. You’re Dead. (Album van de week 26)
36. Motorpsycho – Kingdom of Oblivion (Album van de week 19)
37. W424 – Alandlord (Album van de week 4)
38. Elephant9 – Arrival of the New Elder (Album van de week 10)
39. Weedpecker – IV: The Stream Of Forgotten Thoughts
40. Spoiwo – Martial Hearts
Pingback: Gezien: Down the Rabbit Hole 2022 – t-beest