Gezien: Rammstein, Goffertpark, Nijmegen

Rammstein in het Goffertpark. De Duitse band was er in 2013 ook al eens, toen als onderdeel en uitsmijter van FortaRock, maar nu dus met een eigen optreden en immens groot en indrukwekkend podium. Met een geweldige show natuurlijk, met veel vuurwerk uiteraard en muzikaal zit het ook wel redelijk snor. De kaartjes waren al sinds 2019 in de pocket en nu kon het eindelijk doorgaan. Een sfeerverslagje met wat foto’s, alhoewel zo’n spectaculaire show als dit vooral zelf gezien moet worden.

Er werden iets van 65.000 bezoekers verwacht op deze eerste avond geloof ik (dinsdag speelt de band nog een keer), het is ram(mstein) uitverkocht natuurlijk. Vanwege verwachte trekkerterrorisme en eerdere chaos bij de Red Hot Chili Peppers waren veel mensen zo verstandig om op tijd te vertrekken. Het loopt lekker door bij de ingang (lekker met het fietsje gegaan, dat scheelt ook) en ook na afloop zijn we nog redelijk snel van het terrein. Vooral bij het vertrek van de auto’s ontstonden flinke vertragingen begreep ik, maar dat is altijd wel zo hier. Het is een massa-evenement, dat merk je wel op het terrein. Het is druk, zeker bij de muntenautomaten waar lange rijen staan (kwartiertje wachten) en bij de bars staat het tien rijen dik. Muntje 3,50 euro. Biertje 35 ml kost je 1.5 muntje. Weizen of Affligem blond 2 muntjes. Het mag wat kosten allemaal, maar de sfeer is er niet minder om. Het loopt lekker door met een ‘feuerzone’-kaartje en bijbehorend geel bandje waarmee je het voorvak in mag. Kost wat extra’s, maar je hebt er waanzinnig zicht op de show. In het begin is het daar nog redelijk rustig, maar dat loopt ook aardig vol. Vooraf horen we zachtjes Rammstein zelf door de speakers en de kleine videoschermen, die verder niet gebruikt worden tijdens het optreden. Zonde misschien voor de mensen die achteraan staan, het verticale videoscherm dat soms achter de heren wordt opgetrokken laat soms wat videobeelden zien, maar vaak ook niet. Gek is ook dat je rondom het optreden de muziek en video’s van de groep zelf ziet en hoort, en ook het voorprogramma (oh was dat er dan? – ja dus) speelt Rammstein covers op de piano (het duo van -eh – Duo Abélard, uit Frankrijk) op het kleine podium bovenop een hok tussen het voorvak en rest van het veld. Er mag meegezongen worden en dat is aardig, maar we missen natuurlijk de gitaren, bas en drums. En het vuurwerk. Na iets van veertig minuten is het ook wel welletjes. Nog een minuutje of 20-25 wachten en Rammstein begint zelf eindelijk (om 20:35) met een luide knal met “Armee der Tristen” van het nieuwe album Zeit. En dan gaat het goed los. De subwoofers staan op volle kracht (gitaren hadden daar vooraan iets harder in de mix mogen staan) en tot kilometers ver zal Nijmegen en omgeving het moeten horen. Rammstein is er. Konnt ihr mich horen?

Over Rammstein is wel genoeg gezegd en geschreven. Nieuw materiaal wordt nog steeds gemaakt en ligt meestal wel in het verlengde van ouder werk. Het is een goede gimmick natuurlijk en alles wordt goed uitgespeeld in de video’s en de live shows. Tanzmetal is nog steeds wel een aardig benaming, je kunt zowel springen en headbangen. Ze spelen dit natuurlijk goed uit, al ontbreekt de duistere rand niet, maar dat is al heel lang niet echt meer een ‘unique selling point’. Beetje gimmick, beetje schockeren, het randje opzoeken, maar vooral vermaak bieden. Een aantal elementen zijn nog steeds hetzelfde van eerdere shows, zoals het gebruik van het rubberbootje, de spuitende dildo, de kookpot, de verschillende vuurspugende attributen. Het vuurwerk wordt mooi verdeeld over de avond, maar ziet er het mooiste uit als de avond valt. De lichtshow is dan ook echt prachtig, met zeer veel lampen wordt alles geweldig mooi verlicht. De grote toren midden op het podium is misschien wel honderd meter hoog, indrukwekkend gewoon. De nodige geheime in- en uitgangen en verborgen lift-constructies zorgen voor de nodige verrassingen.

Bij de toegift verschijnen de bandleden ineens op dat andere podium (hoe kwamen ze daar eigenlijk?) met de pianistes voor een piano-versie (duh) van “Engel” gezongen door de bandleden. Handig om dan met bootjes over het publiek terug te gaan naar het grote podium. Ander opvallend moment is “Deutschland” dat als DJ-act begint op het opgetrokken kleine podium in de toren. “Pussy” met spuitend schuim zagen we destijds ook al in het goffertpark en was die brandende grote kinderwagen ook al niet eerder te zien? Wat geeft het, het is allemaal extra spectaculair daar zo in dat voorvak, waar we op het latere tijdstip ook dankbaar gebruik maken van de verwarming van de spuitende fakkels. Hoe warm moet dat helemaal vooraan zijn en hoe houden de bandleden dat uit eigenlijk? Wat een spektakel. Toch verzaakt de band zelf ook niet, speelt strak en ook Till Lindemann is nog redelijk in vorm, we hebben hem wel eens meer zien zwoegen, maar hij is aardig goed bij stem en lijkt zich ook wel echt te vermaken. Het beeld van de groep is in al die jaren wel iets veranderd natuurlijk. “Rammstein” vind ik wel een lekker oudje in de tweede toegift, die eerste albums waren toch erg fijn en zitten nog goed in mijn geheugen. Van Herzeleid en Sehnsucht komen elk drie nummers. Rammstein beperkt het aantal nieuwe nummers van Zeit tot vier. “Dicke Titten” ontbreekt gek genoeg, stiekem een toffe clip en ja, best vrouwonvriendelijk, maar Rammstein legt de knipoog er ook duimendik op, serieus moet je ze niet nemen. Enfin, zo is het een avond met van alle albums wel wat.

Met “Adieu” wordt letterlijk het publiek uitgezwaaid na twee uur en een kwartier en verdwijnt de groep met een knal uit de toren. Wat een show! Muzikaal verrassend is het niet echt, veel van hetzelfde stoemp- en feestmetal met enkele ballads als afwisseling, maar wat kan ons het schelen. Nijmegen dreunde hard en stevig en we hadden het enorm naar ons zin. Wat was er veel te zien en te genieten. Zo’n enorm massaal evenement is aan ons steeds minder besteed, maar voor deze keer was het wel toch enorm gaaf om mee te maken. Of zoals een fan een paar keer zei achter “Ich Will”…. ‘Ja, nog een keer morgenavond!’. Miljoenenindustrie of niet, dit is en blijft topvermaak.