
Ik hou best veel van heavy bands met zwaar gitaargeluid, maar zoals we laatst op Soulcrusher ook weer veel zagen, wordt het vaak gepresenteerd met lelijke schreeuwzang. Meestal voegt het weinig of te weinig toe in mijn beleving, uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Kwestie van smaak ook, maar ik zie zang als een extra instrument en dat moet je alleen inzetten als dat je muziek verrijkt. Geef mij maar mooie prachtzang als verlichtende tegenhanger van zware kost, ik vind dat een mooie tegenstelling.
A.A. Williams is een goed voorbeeld, met haar zalvende donkere engelenstem brengt ze een prachtige laag emotie aan op de zwaarder aangezette muziek, dat je kunt grofweg omschrijven als donkere folk, post-rock/metal, singer-song, droompop, gothic folk/rock. Denk ook Chelsea Wolfe, Marissa Nadler of Emma Ruth Rundle, maar Williams heeft echt wel een eigen signatuur. Ook op eerder werk maakt ze van die wat donkere, depressieve muziek met veel mineur-akkoorden, maar dit album bevat net iets meer optimisme en hoop, al blijft het grotendeels loom en doorspekt met weemoed. Veel ingehouden donkere pracht hier, maar zo af en toe wordt het wat grootser afgewerkt met violen en cello’s en/of zwaardere post-metal. Dat ruige karakter met dikke gitaren had nog best wat vaker mogen worden opgezocht wat mij betreft, maar het album is wel goed in balans. Grappig trouwens, “Golden” heeft een themaatje in zich dat me doet denken aan S10’s “De Diepte”, maar dat als opmerking tussendoor. Conclusie is dat As The Moon Rests een plaat is die je goed tijdens de herfst op kunt zetten. Vallende bladeren en miezerregen. Een straaltje zon in een donker bos, dat valt op een prachtige paddenstoel. Meeslepende pracht om je rustig mee te laten voeren naar een donkere wereld van weemoed en hoop. Ik hoop haar nu eindelijk eens live te kunnen zien, samen met Karin Park op 28 november in Tilburg in Paradox.
Check alle weekplaten van 2022 op Spotify
Pingback: Gezien: A.A. Williams + Karin Park, Paradox, Tilburg – t-beest
Pingback: De 40 beste albums van 2022 – t-beest