Het Pelagic-label heeft een hoop fijne bands in de collectie, zo bleek al tijdens de online versie van het Roadburn festival in 2021 (Roadburn Redux) en de daadwerkelijke live showcase tijdens Roadburn 2022. Een label dat de duistere, donkere, gruizige gitaren met een groot gebaar omarmt. Het Franse WuW is ook weer een mooie aanwinst en zou op Roadburn ook niet misstaan.
De band bestaat uit de twee broers Benjamin en Guillaume Colin, waarbij Benjamin te horen is op drums en keyboard en broer Guillaume pakt de gitaren voor zijn rekening, naast ook wat werk op de keyboard. Het levert een lekker massief geluid op wat die twee doen, denk vooral post-metal en doom. De band zelf verwijst ter vergelijking naar bands als Year of No Light, Dirge and Omega Massif, maar denk ook aan Pg.lost met een vleugje MONO. Hier en daar moest ik even denken aan Russian Circles, zoals op het fijne “Orchaostre 5” met van die lekkere headbang-riffs. Die zitten ook wel op “Orchaostre 2”, een andere lekkere uitschieter op het album. Zelf zegt de band ook geïnspireerd te zijn door klassieke muziek, freejazz en drone, al haal ik dat er niet echt duidelijk uit moet ik zeggen. Het is toch voornamelijk lome, duistere en gruizige post-metal met wolken van shreddende gitaren, af en toe dus afgetopt met hakkende riffs, en soms aangevuld met synthesizers, zoals wat duidelijker te horen is op “Orchaostre 4”. Misschien hadden ze nog wat meer ingehouden passages en sfeer kunnen aanbrengen voor wat extra verdieping en iets meer tempowisselingen voor nog meer dynamiek, maar het is een fijn en krachtig geheel met dit soort langzame post-apocalyptische verwoesting. Dat kun je ongetwijfeld het beste live ervaren, maar dan ben ik benieuwd of de broers dit met echt z’n tweetjes zouden kunnen brengen.
Check alle weekplaten van 2023 op Spotify 
Pingback: De 30 beste albums van 2023 – t-beest