Je kunt het je bijna niet meer voorstellen, maar een jaar geleden zaten de popzalen nog dicht. In coronatijd keken we daarom regelmatig op vrijdagavond/-nacht op afstand gezamenlijk naar YouTube-filmpjes. Daar ontdekten we een hele hoop leuke nieuwe bands, die we ook wel eens live zouden willen zien, denk aan Slift en Kanaan. Gelukkig hebben we een goed jaar achter de rug en mogen we in onze handjes knijpen met Doornroosje hier in Nijmegen, die veel van die bands op het programma wisten te zetten. L’Éclair was er ook zo een (zie deze KEXP opname bijvoorbeeld) om op het lijstje te zetten.
De band uit Zwitserland werd geboekt voor het knusse Merleyn. Een beetje twijfel was er nog wel bij ondergetekende, zeker omdat de band op de plaat nog best wel een beetje belegen kan overkomen. Een beetje liftmuziek of een leuk deuntje als je in de wacht staat op je telefoon, grappen we nog voor aanvang. Er zijn nog 100 wachtenden voor u! Maar goed, die YouTube-filmpjes gaven een iets ander beeld van een gedreven band, jazzy en groovy met een flinke dosis elektronica. En bongo’s en conga’s en zo. In de verschillende beschrijvingen die ik kan vinden worden diverse stijlen aangehaald, zoals afro-disco, kosmische jazz, nu-jazz, vroege house, dub, G-funk, boogie, seventies krautrock, psych en zelfs post-punk. Zelf heeft de band het over de house grooves van Madchester uit de jaren 80 en Aphex twin , evenals de texturen en sfeer van Boards of Canada. Met knipogen naar CAN, Piero Umiliani en Tangerine Dream. Vergeef me als ik niet zo thuis ben in al die stijlen. Merleyn is opvallend gevuld voor zo’n onbekende band, in mijn beleving dan. Wat dat betreft is het fijn om in Nijmegen te wonen, cultuur wordt hier erg gewaardeerd en goed bezocht. Er is genoeg belangstelling voor de underground, zeg maar. Ook genoeg jongeren vanavond, die van dit soort oude swing-muziek (in mijn beleving dus) houden. Het is vrijdagavond, misschien een goede gelegenheid om je weekend in te dansen.
L’Éclair, ook wel als L’Eclair geschreven, is vandaag met vijf man in plaats van zes of zeven (zoals op de foto bij de website van Doornroosje), het is een beetje gissen waarom. Misschien mist er iemand extra op percussie of ‘space horns’. Geen idee. Het gebruik van bongo’s en conga’s geeft al wel wat weg van de stijl natuurlijk, er zit een lekkere groove en swing in het geluid, vooral ook aangejaagd door een uitstekende drummer en bassist, die me overigens aan Jasper Verhulst (Altın Gün) deed denken. Denk ook aan Mauskovic Dance Band, waarmee deze band in 2019 een EP mee heeft gemaakt. Welke nummers er vanavond worden gespeeld weet ik niet zo goed, ongetwijfeld het een en ander van de laatste plaat Confusions en in elk geval twee nieuwe nummers. Gelukkig is mijn vrees voor softe lounge-achtige muziek om bij in slaap te vallen ongegrond, ondanks dat er ergens in het midden van de set wat gas wordt teruggenomen. Nee, dit is muziek die je vooral goed live kunt en moet ondergaan. Het geluid staat uitstekend in Merleyn, we staan ook lekker in het midden voor een goed stereo-beeld, de bassen (met name de drums en de soms pompende synths) komen lekker vet over. Gitarist Stefan Lilov richtte de band op in 2015 met toetsenist Sebastien Bui toen ze in Londen studeerden. Lilov speelt op zo’n Fender Telecaster met zo’n typisch twang-geluid (ik doe even of ik er verstand van heb). Het gitaargeluid is lekker, maar behoudend zou je kunnen zeggen, maar dit is dan ook geen stoner of metal natuurlijk. Bui is vaak met beide handen tegelijk bezig met diverse keyboards en elektronica, soms wat dwingender (acid-grooves) en soms opvallend – eh – cheesy. In het laatste nummer van de reguliere set doet het mij zelfs denken aan het introotje van TV-programma Cijfers en Letters (luister hier), weet je gelijk hoe belegen oud we zelf zijn. Nou goed, wat maakt het uit, het bier smaakt goed, de zaal danst anderhalf uur lang door, de bandleden vermaken zich ook zo te zien en ze hebben er na afloop best lol in bij de merchandise-tafel. Hoewel ik meestal van een scherp en apart randje hou, is L’Éclair gewoon wat minder complex leuk en dansbaar en zeker aangenaam om toch eens live gezien te hebben.
