Weekplaat 23-41: Spurv – Brefjære

Ik hou best veel van het post-rock-genre, al zijn er veel bands die op elkaar lijken en ongeveer hetzelfde doen. Soms voelt dat als een wat makkelijk en kopieerbaar trucje. Spurv kan het genre wel degelijk naar een ander niveau tillen door een orkestrale aanpak en met eigenwijze elementen. Een stuk meer afwisseling dan het standaard hard en zacht op- en afbouwen.

De zeskoppige band uit Oslo, Noorwegen, opgericht door gitarist Gustav Jørgen Pedersen, brengt sinds 2012 platen uit. In 2018 haalde Myra mijn verschillende jaarlijstjes en dit is ook weer een prachtige worp, uitgebracht via Pelagic Records. ‘Brefjære combines the orchestral grandeur of MONO with the wistful textures of This Will Destroy You and the Scandinavian mysticism of Sigur Rós’, aldus de band zelf op Bandcamp, maar denk ook aan bands als God Is An Astronaut, Godspeed You! Black Emperor of Explosions in the Sky. Op een van de prijsnummers “En Brennende Vogn Over Jordet” klinkt orkestrale sierlijke melodie met zware drukpunten, dat me ergens even doet denken aan Russian Circles of een melodieus uitgewerkte BRUIT ≤. Ander hoogtepunt is absoluut “Urdråpene”, een stevige maaltijd, maar mooi uitgewerkt, met koperwerk en alles. Even headbangen met orkest. Het is ook wat de band of schrijver Gustav Jørgen Pedersen voor ogen had; klassiekere composities en daarmee een harmonieuze verdieping. Bijzonder dat sommige ideeën van hem al meer dan tien jaar oud waren. Gedurfd is het mooie donkere folk-achtige koorwerk op het introductienummer en afsluiter. Ook bijzonder is het kortere “Å Vente Er å Endre”, dat na een rustig begin ineens verwoestend beukt en daarna zalvend wordt overgenomen door een serene vrouwenzang, waarna het eerder genoemde “Urdråpene” overigens prachtig invalt op het album. “Som Skyer” is verder nog een heel aardig MONO-achtig nummer, met ineens een mooi koortje met trompet rond minuut vier. Het door sommigen erg gewaardeerde “Til en NY Vår” vind ik juist wat te zoetig qua melodie en de (niet zo geweldige) zang op “Under Himmelhvelvingen” voegt ook weinig toe, maar alles bij elkaar is er genoeg brandstof voor een vurig pleidooi voor deze band. Graag nog een keertje boeken in de buurt , alvast dank.

Check alle weekplaten van 2023 op Spotify