Opus Kink uit Brighton (UK) maakt zoiets als (post)punk en funk, al dan niet met een snufje jazz, een likje country en een druppeltje folk. Het sextet kreeg eerder dit jaar op Oranjepop te maken met een algehele stroomstoring, maar in Merleyn mogen ze glorieus in de herkansing.
Geen voorprogramma in de aardig goed gevulde achterzaal van het muziekcafé en we beginnen maar eens op tijd. Het gebeurt vaak hier dat de (eerste) band pas tien tot vijftien minuten later start dan aangekondigd en het begint hier al vaak zo laat. Enfin, de zaal heeft er zin in en danst en host gelijk flink mee vanaf het eerste nummer. Eerst zien we nog een viertal, naar ik aanneem zanger/gitarist Angus Rogers (met hagelwitte nieuwe cowboyhoed en shirt van The Pogues), drummer Fin Abbo, broertje (neem ik aan) Sam Abbo op bas en Jazz Pope op toetsen. Maar goed, deze band krijgt extra schwung met de vette jus van de koperblazers; Jed Morgans op sax en Jack Banjo Courtney op trompet/trombone (blijkbaar een nieuwe aanwinst in plaats van Johnny Giles), ook wel lollig ‘The Horny Boys’ genoemd. In het begin klinkt het geluid wat dofjes door mijn oordoppen, maar de (met name jongeren) springen er niet minder om. Er zitten wel rustpunten in om bij te komen, een enkel langzaam nummer waar niet op valt te springen, en tussendoor is Rogers opvallend vaak bezig met zijn gitaar te stemmen (die staat wat zachtjes in de mix helaas) en lekker vaag te praten met de zaal. Goede uitspraak van ‘Nijmegen’ en ‘dank je wel’ trouwens. Ergens komt ie nog de zaal in en dan gaat iedereen ineens zitten. Als een dirigent bespeelt hij het publiek. Fijne gekkigheid dus, met ook een leuke rol voor de bassist, die niet alleen meezingt maar ook guitig en enthousiast de bas bespeelt. En funky uiteraard. De toetsenist, die net als de drummer zijn shirt maar eens uittrekt, gooit er nog wat fijne laagjes orgel of synths doorheen, maar uiteraard zijn het de koperblazers met het feestelijke sausje. En een strakke drummer, die de boel goed in het gareel houdt. Wat nieuwe nummers komen langs geloof ik, maar ook het heerlijke “St. Paul of the Tarantulas” dat ik vorig jaar in mijn lijstje had gezet. En dat lekkere niveau halen ze vaker vanavond. Leuk en lichtelijk eigenzinnig bandje, voor al uw feesten en partijen.
