Het eerste concert van het jaar is lekker modder gooien in een goed gevuld Merleyn, altijd gezellig. Even een potje doom en sludge om je oren mee af te vegen. Bulderende bassen. Zwaar fuzzende gitaren. Twee bands die in dit genre gemeen hebben om er een portie synths/elektronica in te gooien. Eigenwijs en lekker. Je kunt maar beter knallend het jaar beginnen.
Ik ben wat later en Onhou (uit Groningen) is al begonnen, wat weer een uitzondering is op de gewoonte hier om vaak tien minuten later te beginnen. De band stond al eens op Soulcrusher 2022 waar ze toen de zaterdag mochten openen in de kleine paarse zaal. Hier in Merleyn komt de band misschien nog iets beter uit de verf, met ook de de synths wat beter in de mix voor mijn gevoel en dat brengt een extra sfeervolle laag aan op de lekker lomp slepende muziek. Doom en lome sludge van het mooi meeslepende soort dus, met naar eigen zeggen ook een post-metal atmosfeer. Met de nodige schreeuwzang, prima strot op rechts (voor de kijkers) maar zoals eerder geconstateerd ook wat monotoon in dezelfde toonsoort, maar oerkreten horen misschien ook zo te zijn. Ook de toetsenist pakt hier en daar een duivels schreeuwmomentje mee. Het wordt prachtig de zaal in geslingerd, met lompe bassen en krachtige riffs, goed om er even lekker in te komen.
Modder heeft vanaf het begin gelijk meer tempo met een bak meer smerige sludge. Wat een strakke orkaankracht komt er hier vanaf de eerste seconde over ons heen. Indrukwekkend dus, met heerlijke prog-achtige sludge en thrashy bij momenten. Wat een power! De bassist – die het publiek al mooi bij de soundcheck opzweept – komt blijkbaar net als Onhou uit Groningen, maar verder wordt Modder uit de Belgische Gentse klei getrokken. Voor liefhebbers van bands als Bongripper en Pelican, lees ik nog ergens bij ZwareMetalen. Dikke sludge en machtig riffwerk, omgeven met wat postmetal, stoner of doom. Dat werk. Hakken in het zand en verpletteren, de band weet de aandacht goed vast te houden, met zo af en toe een adempauze, waarin je die vette synths/elektronica beter hoort. Ergens wel jammer dat dat soms een beetje verzuipt in het machtige geluid van de rest van de band, want dit voegt echt wat extra’s toe aan de band. Aan de andere kant is het al – eh – moddertje vet genoeg misschien. Zo lijken de vijf heren te vechten om de aandacht, standje beukmans in het kwadraat. Het publiek lust er wel pap van, gezien ook de lange rij richting de merchandise na afloop. Drie kwartier voelt dan wat kort, maar de energietank wordt wel snel gevuld. Niet lullen maar modder vullen! Goede genade, dat is nog eens een goede opener van het jachtseizoen.
