Na de zwartgeblakerde zielenverpletterende bands van Soulcrusher en voor het woestijnzandvretende Desertfest, even een tussendoortje in Merleyn. Een last-minute beslissing, maar ik waag me toch maar even aan een bliksembezoek aan het gezellige muziekcafé. Mother’s Cake komt uit Oostenrijk en is hier neergezet door de Sonic Whip-organisatie van Doornroosje. Een band die ik door wat fijne singles voorbij zag komen op de stream. Leuk genoeg om te laten liggen.
Een aanrader voor liefhebbers van o.a. King Gizzard & The Lizard Wizar, Dÿse, Psychedelic Porn Crumpets en Coogans Bluff, volgens de beschrijving bij dit optreden.Die laatste twee hebben we ook al eens in deze zaal gezien (hier en hier), dus dat belooft wat. Maar de band beweegt tussen verschillende genres, zoals progrock, funk, psych, space en alt-rock in het algemeen, en daar voeg ik graag nog een dosis bluesrock aan toe, want een aantal songs lijken ook die kant op te gaan. In de beschrijving staan ook nog referenties naar disco, punk en garagerock. Toe maar. Van alles wat. Ze zouden zelf ook zijn beïnvloed door bands als The Mars Volta, Porcupine Tree, RHCP en Bootsy Collins en zelf hoor ik ook wel wat verbanden met bands als Turtle Skull, GUM (of Pond) en The Lazy Eyes. Maar goed, dat is allemaal voer voor hokjesdenkers. Vanavond in Merleyn is het gewoon een leuke, energieke rockband, met een gezonde dosis funk (met name het baswerk), psych en space, met ruimte voor fijne jams, maar ook meer afgemeten songs. Het trio is net begonnen aan de tour en spelen voor het eerst nummers live van het nieuwe album, zo horen we vanavond en de goed gevulde zaal slikt het (terecht) voor zoete koek. Goed, het wordt uiteindelijk niet zo’n stuiterende bende of stoomwals zoals je bij optredens van bands als King Gizzard en Psychedelic Porn Crumpets zag, maar het publiek gaat uiteindelijk wel los, al is dat vooral in de toegift als het tempo een stuk omhoog schiet. Gaaf vind ik ook juist het begin van het optreden, met een (bijna) instrumentaal nummer, met een lekkere dikke lik elektronica (mag de band veel vaker gebruiken), waarna ineens een lekker dik riffje wordt gespeeld (mag ook vaker), waarna wat jamwerk volgt met een dosis space-rock en een fijn geplaatste tempowisseling. En dat allemaal in het eerste nummer. Daarna glijdt de band direct over in een tweede uptempo rock ’n pysch nummer, waarbij we ook horen dat de zang nou niet echt geweldig is, maar wie maalt daar verder om. Catchy songs met funky snit, ze hebben er patent op. Nou goed, niet alles nummers zijn goud waard, maar het blijft interessant wat de band doet, met een aantal knappe composities en aanstekelijke songs. Tof bandje om even mee te pakken en ook prima geschikt voor al je feestjes en festivals.