Vier jaar na Ding Dong. You’re Dead komt het Noorse jazzrock ensemble Hedvig Mollestad Trio weer met een nieuwe plaat. Het werd tijd, zou je dan kunnen zeggen, maar de band is in die jaren best actief geweest met optredens en samenwerkingsverbanden, zoals met onze geliefde psychrockers Kanaan.
Wie weet heeft ze dat ook wel aangezet tot het maken van iets stevigere kost. Iets meer fuzz en dikkere (stoner)riffs, voor mijn gevoel dan, en dat levert het nodige headbangwerk op. Met name op “Itta” valt het staccato en proggy riffwerk op, denk “Deliverance” van Opeth in een wat lichtere vorm. Lekker. Maar ook het flexibele en melodieuze gitaarwerk van Mollestad wordt natuurlijk niet vergeten, zoals op het heerlijke “Golden Griffin”, een typische track voor het trio denk ik. Op de opwindende afsluiter “Apocalypse Slow” laat Mollestad haar gitaar weer heerlijk janken over een fijne funky basis, waarin de bas van Ellen Brekken goed bijt en gromt, en drummer Ivar Loe Bjørnstad alles flexibel aan elkaar mept. Maar ik hou dan ook wel van wat pittig funk-werk, zonder te overdrijven. Dan valt een nummer als “Lamament” wel op, dat erg rustig is. Denk aan de jazzclubpsych van Dans Dans, maar dan nog twee tandjes lomer. Mooi als afwisseling, maar ik val ineens in slaap. De intro van “Bob’s Your Giddy Aunt” is ook erg lang, maar voldoet juist als spannende intro tot een wilde achtervolging. Het besluipt omzichtig de prooi, waarna die uiteindelijk aan stukken wordt gescheurd. Met wat afwisseling gaat het trio gaat dus goed los in het wild. Prima en erg degelijk album.