Ik kan maar geen genoeg krijgen van dit soort bands. Karkara is een uiterst smakelijk hapje psychrock en space, met een een gezonde dosis garage/fuzz… Lees meer: Weekplaat 24-40: Karkara – All Is Dust
Voor een uitstekende portie hedendaagse kraut kun je prima bij Motor!k terecht. Het Belgische trio levert vrijwel jaarlijks een nieuwe plaat af. Na het vorig… Lees meer: Weekplaat 24-39: Motor!k – 5
De jaarlijkse Popronde is weer van start gegaan. Het grootste rondreizende muziekfestival in Nederland vindt elk najaar van half september tot en met eind november… Lees meer: Gezien: Popronde 2024, Nijmegen
Hier deel 28 van een setje toffe muziekvideo’s van YouTube. Deze zijn onderdeel geweest van de nog regelmatig terugkerende online vrijdagnachtvideoborrels, ooit ontstaan tijdens de… Lees meer: Beestvideos (deel 28)
Het Australische Pond, actief sinds 2008, blijft regelmatig albums uitbrengen die regelmatig in onze (vinyl)platenkast belanden. Opvolger van 9 heet niet 10, maar Stung! en… Lees meer: Weekplaat 24-34: Pond – Stung!
Een persoonlijke bonus op de kalender: Pelagic Fest, georganiseerd door het gelijknamige Berlijnse label. Zes jaar geleden was de laatste editie van het festival in… Lees meer: Gezien: Pelagic Fest 2024
Een lastige keuze tussen Baroness en Dopethrone vanavond voor liefhebbers van gruizig gitaarwerk. Ik had al een virtueel kaartje voor die laatste in Merleyn op… Lees meer: Gezien: Dopethrone, Merleyn, Nijmegen
Ah kijk. Het Zweedse Opeth komt weer eens een keer langs in eigen land en dat is voor een fan natuurlijk een must see, of… Lees meer: Gezien: Opeth, 013, Tilburg
Tegenwoordig zijn het vooral de postpunk-bands die de festivals voorzien van een fijn potje gitaarmuziek en opwinding. Font uit Austin, Texas zou toch ook geboekt mogen worden. Thuis hebben ze al een aardige live-reputatie, zo begreep ik, met hun lichtelijk chaotische artpop of industriële postpunk.
Op het Valkhof Festival (waar ze in 2019 ook al eens stonden) mocht Mt. Echo dit jaar de maandagavond extra kleur gaven op het wat weggestopte Poort-podium als lokale afsluiter in samenwerking met Poppunt Gelderland. In de basis speelt het Nijmeegse trio een puik potje iinstrumentale en progressieve post-rock, niet vies van een vuig stukje riffwerk op z’n tijd, maar op het derde studioalbum Cometh. ontwikkelen ze zich verder.
Het Valkhof Festival, daar kun je best de vruchten van plukken. Het blijft nog steeds het fijnste gerecht tussen de simpele snacks in de rest van de stad tijdens de Vierdaagsefeesten, maar muzikaal gezien is het dit jaar soms goed zoeken naar de welbekende krenten in de pap, zo lijkt het. Natuurlijk zijn veel bands onbekend en valt er zoals altijd veel te ontdekken, maar het is iets meer sprokkelen om de betere bands te vinden dit jaar. Voor mijn smaak dan.
Causa Sui had maandenlange sessies in hun eigen studio om dit nieuwe studioalbum op te nemen, de eerste sinds Szabodelico uit 2020. Ze zochten daarbij bewust de ruimte voor improvisatie, met meer focus op ‘magie’ dan om het klinisch perfect te krijgen. Dat vind ik knap, het lijkt me lastig om een stukje spontaniteit en vrijheid te blijven vinden als je zo lang aan muziekstukken werkt.
Na het Sonic Whip-festival in 2019 had ik REZN nog wel een keer ergens willen zien, maar het kwam er niet van. Vorig jaar werd de Europese tour gecanceld, waaronder Desertfest Antwerp 2023. Bummer! Gelukkig is er een herkansing in Antwerpen dit jaar en de band heeft ook weer nieuw materiaal uit.
Met een schuin oog keek (of luisterde) ik nog wel eens naar DIIV, maar op de een of andere manier ben ik er nooit echt goed ingedoken of zo. Ja, in 2019 stond “Skin Game” (van Deceiver) het nog in de lijst van lekkerste nummers van het jaar, en volgens Last.fm scrobble ik de band toch al regelmatig sinds 2012.
Het stond al een eeuwigheid op mijn verlanglijstje: Mr. Bungle een keer live zien. Eigenlijk kende ik de band pas redelijk laat, ingegeven door mijn adoratie voor Mike Patton bij Faith No More, toch de beste zanger die ik ken (en ook een goeie schreeuwlelijk, als het zo uitkomt). Met name het California-album uit 1999 was een relikwie in mijn collectie.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet precies meer wist waarom ik dit concert had aangekruist. Nog maar eens inluisteren van tevoren dan. Ja, het is meer punk en hardcore dan me misschien lief is, deze Amerikaanse formatie Teen Mortgage, maar het wordt wel opgeleukt met een snufje garage, grunge & surf-sleaze, aldus de beschrijving.
The Cosmic Dead stond in 2014 op het Eindhoven Psych Lab met een machtig dik optreden en in 2015 deden ze dat dunnetjes over in een epische jamsessie met Radar Men From The Moon. Genoeg reden om ze beter in de gaten te houden, al ben ik ze daarna een beetje uit het oog en oor verloren.
Inmiddels is het een traditie om een blokkenschema van Rock Werchter te maken. En jawel, ook dit jaar stel ik het weer geheel gratis en vrijblijvend… Lees meer: Rock Werchter 2024: blokkenschema
Nicholas (Nick) DiSalvo en zijn kornuiten zijn drukke baasjes. In mei zagen we de Amerikaan (woonachtig in Berlijn) nog met Delving (het solo-project van DiSalvo)… Lees meer: Gezien: Weite, De Onderbroek, Nijmegen
Bert Dockx duikt meerdere keren per jaar in een andere band op, uiting gevend aan zijn oneindige creativiteit. Het was fascinerend om hem op een… Lees meer: Weekplaat 24-18: Ottla – Vogel
Vaste prik in de agenda en misschien ook wel het leukste festival in ons eigen Nijmegen (naast het Valkhof Festival natuurlijk): Sonic Whip. In 2018… Lees meer: Gezien: Sonic Whip 2024
Roadburn in Tilburg is misschien wel gevarieerder dan ooit, nog steeds ‘redefining heaviness’, met wat oude bekenden, maar vooral veel underground acts die we nog… Lees meer: Gezien: Roadburn 2024
Oei, dat voorspelt niet veel goeds, de review van OOR over Yard Act, gisteravond in Paradiso. Met opmerkingen als “nodeloze opsmuk en kluchtkolder” en “kolderieke… Lees meer: Gezien: Yard Act, Doornroosje, Nijmegen
Holy Ship is het solo-vehicle van Jonatan Westh uit Stockholm, Zweden. Een ruimteship, zou je ook wel kunnen zeggen, met space-achtige (neo)psychedelische rock of indiepop… Lees meer: Weekplaat 24-14: Holy Ship – Beyond Frames
Morgen reizen we naar Tilburg voor het Roadburn-festival. Geen tijd meer om lange stukken te typen, wel nog even kort over een band die er… Lees meer: Weekplaat 24-13: Habitants – Alma
Ik kan maar geen genoeg krijgen van dit soort bands. Karkara is een uiterst smakelijk hapje psychrock en space, met een een gezonde dosis garage/fuzz… Lees meer: Weekplaat 24-40: Karkara – All Is Dust
Voor een uitstekende portie hedendaagse kraut kun je prima bij Motor!k terecht. Het Belgische trio levert vrijwel jaarlijks een nieuwe plaat af. Na het vorig… Lees meer: Weekplaat 24-39: Motor!k – 5
Inmiddels is het herfst en beginnen de bladeren weer goudbruinkleurig van de bomen te vallen. Ideaal moment om een nieuwe plaat van de post-rock klasbakken… Lees meer: Weekplaat 24-38: God Is An Astronaut – Embers
‘Leuke muziek luister je maar thuis!’, staat ergens op een sticker boven het kleine podium in de kelder van De Onderbroek. Ik vind het wel… Lees meer: Gezien: Maragda, De Onderbroek, Nijmegen
Vrijdagavond is altijd een goede avond voor een fijn concert, de perfecte manier om je weekend in te luiden. Brown Note Booking heeft weer een… Lees meer: Gezien: Bees Made Honey In the Vein Tree, De Onderbroek, Nijmegen
Het uit Zweden afkomstige A Swarm Of The Sun bestaat al een hele tijd, maar leerde ik pas kennen via het Pelagic Fest dit jaar.… Lees meer: Weekplaat 24-37: A Swarm Of The Sun – An Empire
De jaarlijkse Popronde is weer van start gegaan. Het grootste rondreizende muziekfestival in Nederland vindt elk najaar van half september tot en met eind november… Lees meer: Gezien: Popronde 2024, Nijmegen
Nick DiSalvo is een veelzijdige en creatieve multi-instrumentalist, maar dat wisten we al. Elke dag werkt hij wel aan muziek en verzamelt hij een hoop… Lees meer: Weekplaat 24-35: delving – All Paths Diverge
Hier deel 28 van een setje toffe muziekvideo’s van YouTube. Deze zijn onderdeel geweest van de nog regelmatig terugkerende online vrijdagnachtvideoborrels, ooit ontstaan tijdens de… Lees meer: Beestvideos (deel 28)
Het Australische Pond, actief sinds 2008, blijft regelmatig albums uitbrengen die regelmatig in onze (vinyl)platenkast belanden. Opvolger van 9 heet niet 10, maar Stung! en… Lees meer: Weekplaat 24-34: Pond – Stung!
Een persoonlijke bonus op de kalender: Pelagic Fest, georganiseerd door het gelijknamige Berlijnse label. Zes jaar geleden was de laatste editie van het festival in… Lees meer: Gezien: Pelagic Fest 2024
Een lastige keuze tussen Baroness en Dopethrone vanavond voor liefhebbers van gruizig gitaarwerk. Ik had al een virtueel kaartje voor die laatste in Merleyn op… Lees meer: Gezien: Dopethrone, Merleyn, Nijmegen
Ah kijk. Het Zweedse Opeth komt weer eens een keer langs in eigen land en dat is voor een fan natuurlijk een must see, of… Lees meer: Gezien: Opeth, 013, Tilburg
Ik moet bekennen dat ik nooit een echte kenner van de Amerikaanse alternatieve rockband Pixies ben geweest. De groep uit Boston moet ook een beetje… Lees meer: Gezien: Pixies, Openluchttheater de Goffert, Nijmegen
Tegenwoordig zijn het vooral de postpunk-bands die de festivals voorzien van een fijn potje gitaarmuziek en opwinding. Font uit Austin, Texas zou toch ook geboekt mogen worden. Thuis hebben ze al een aardige live-reputatie, zo begreep ik, met hun lichtelijk chaotische artpop of industriële postpunk.
Op het Valkhof Festival (waar ze in 2019 ook al eens stonden) mocht Mt. Echo dit jaar de maandagavond extra kleur gaven op het wat weggestopte Poort-podium als lokale afsluiter in samenwerking met Poppunt Gelderland. In de basis speelt het Nijmeegse trio een puik potje iinstrumentale en progressieve post-rock, niet vies van een vuig stukje riffwerk op z’n tijd, maar op het derde studioalbum Cometh. ontwikkelen ze zich verder.
Het Valkhof Festival, daar kun je best de vruchten van plukken. Het blijft nog steeds het fijnste gerecht tussen de simpele snacks in de rest van de stad tijdens de Vierdaagsefeesten, maar muzikaal gezien is het dit jaar soms goed zoeken naar de welbekende krenten in de pap, zo lijkt het. Natuurlijk zijn veel bands onbekend en valt er zoals altijd veel te ontdekken, maar het is iets meer sprokkelen om de betere bands te vinden dit jaar. Voor mijn smaak dan.
Causa Sui had maandenlange sessies in hun eigen studio om dit nieuwe studioalbum op te nemen, de eerste sinds Szabodelico uit 2020. Ze zochten daarbij bewust de ruimte voor improvisatie, met meer focus op ‘magie’ dan om het klinisch perfect te krijgen. Dat vind ik knap, het lijkt me lastig om een stukje spontaniteit en vrijheid te blijven vinden als je zo lang aan muziekstukken werkt.
Na het Sonic Whip-festival in 2019 had ik REZN nog wel een keer ergens willen zien, maar het kwam er niet van. Vorig jaar werd de Europese tour gecanceld, waaronder Desertfest Antwerp 2023. Bummer! Gelukkig is er een herkansing in Antwerpen dit jaar en de band heeft ook weer nieuw materiaal uit.
Met een schuin oog keek (of luisterde) ik nog wel eens naar DIIV, maar op de een of andere manier ben ik er nooit echt goed ingedoken of zo. Ja, in 2019 stond “Skin Game” (van Deceiver) het nog in de lijst van lekkerste nummers van het jaar, en volgens Last.fm scrobble ik de band toch al regelmatig sinds 2012.
Het stond al een eeuwigheid op mijn verlanglijstje: Mr. Bungle een keer live zien. Eigenlijk kende ik de band pas redelijk laat, ingegeven door mijn adoratie voor Mike Patton bij Faith No More, toch de beste zanger die ik ken (en ook een goeie schreeuwlelijk, als het zo uitkomt). Met name het California-album uit 1999 was een relikwie in mijn collectie.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet precies meer wist waarom ik dit concert had aangekruist. Nog maar eens inluisteren van tevoren dan. Ja, het is meer punk en hardcore dan me misschien lief is, deze Amerikaanse formatie Teen Mortgage, maar het wordt wel opgeleukt met een snufje garage, grunge & surf-sleaze, aldus de beschrijving.
The Cosmic Dead stond in 2014 op het Eindhoven Psych Lab met een machtig dik optreden en in 2015 deden ze dat dunnetjes over in een epische jamsessie met Radar Men From The Moon. Genoeg reden om ze beter in de gaten te houden, al ben ik ze daarna een beetje uit het oog en oor verloren.
Inmiddels is het een traditie om een blokkenschema van Rock Werchter te maken. En jawel, ook dit jaar stel ik het weer geheel gratis en vrijblijvend… Lees meer: Rock Werchter 2024: blokkenschema
Het was wel weer eens tijd voor een partijtje dikke en smerige gitaren. Ranzige stoner. Bloed uit de oren. Woensdagavond in Doornroosje. High On Fire… Lees meer: Gezien: High On Fire, Doornroosje, Nijmegen
Nicholas (Nick) DiSalvo en zijn kornuiten zijn drukke baasjes. In mei zagen we de Amerikaan (woonachtig in Berlijn) nog met Delving (het solo-project van DiSalvo)… Lees meer: Gezien: Weite, De Onderbroek, Nijmegen
Nou, ik was wel even toe aan wat rust, dus een aantal concerten overgeslagen. Maar uiteindelijk kruipt het bloed waar het niet gaan kan, dus… Lees meer: Gezien: Kælan Mikla, Merleyn, Nijmegen
Bert Dockx duikt meerdere keren per jaar in een andere band op, uiting gevend aan zijn oneindige creativiteit. Het was fascinerend om hem op een… Lees meer: Weekplaat 24-18: Ottla – Vogel
Vaste prik in de agenda en misschien ook wel het leukste festival in ons eigen Nijmegen (naast het Valkhof Festival natuurlijk): Sonic Whip. In 2018… Lees meer: Gezien: Sonic Whip 2024
Roadburn in Tilburg is misschien wel gevarieerder dan ooit, nog steeds ‘redefining heaviness’, met wat oude bekenden, maar vooral veel underground acts die we nog… Lees meer: Gezien: Roadburn 2024
Oei, dat voorspelt niet veel goeds, de review van OOR over Yard Act, gisteravond in Paradiso. Met opmerkingen als “nodeloze opsmuk en kluchtkolder” en “kolderieke… Lees meer: Gezien: Yard Act, Doornroosje, Nijmegen
Even een kort bezoekje aan Merleyn na het geweldige en slopende Roadburn (ja ja, dat verslag komt er nog wel een keer). Folly Group is… Lees meer: Gezien: Folly Group, Merleyn, Nijmegen
Holy Ship is het solo-vehicle van Jonatan Westh uit Stockholm, Zweden. Een ruimteship, zou je ook wel kunnen zeggen, met space-achtige (neo)psychedelische rock of indiepop… Lees meer: Weekplaat 24-14: Holy Ship – Beyond Frames
Morgen reizen we naar Tilburg voor het Roadburn-festival. Geen tijd meer om lange stukken te typen, wel nog even kort over een band die er… Lees meer: Weekplaat 24-13: Habitants – Alma