Ik kan maar geen genoeg krijgen van dit soort bands. Karkara is een uiterst smakelijk hapje psychrock en space, met een een gezonde dosis garage/fuzz en krautrock. Denk King Gizzard & The Lizard Wizard en Osees, maar ik gooi er graag zelf nog bands bij als Slift en minder bekende nieuwkomers als Maragda, Travo, Apex […]
Weekplaat 24-40: Karkara – All Is Dust Lees bericht »
Voor een uitstekende portie hedendaagse kraut kun je prima bij Motor!k terecht. Het Belgische trio levert vrijwel jaarlijks een nieuwe plaat af. Na het vorig jaar verschenen 4 ligt de vijfde ook alweer op de plank en natuurlijk noemen ze die dan 5. Denk aan NEU! meets WIRE aldus hun eigen Bandcamp-pagina of neem bands
Weekplaat 24-39: Motor!k – 5 Lees bericht »
Inmiddels is het herfst en beginnen de bladeren weer goudbruinkleurig van de bomen te vallen. Ideaal moment om een nieuwe plaat van de post-rock klasbakken van God Is An Astronaut uit te brengen. Embers zit weer vol dromerige melancholie en somberheid, dat zo goed past bij dit jaargetijde, maar een stevig stukje slagregen met westerstorm
Weekplaat 24-38: God Is An Astronaut – Embers Lees bericht »
Het uit Zweden afkomstige A Swarm Of The Sun bestaat al een hele tijd, maar leerde ik pas kennen via het Pelagic Fest dit jaar. De band rondom het duo Erik Nilsson en Jakob Berglund heeft met An Empire een heel fijn nieuw album uit in de categorie post-rock en post-metal, doom en electronica. Het
Weekplaat 24-37: A Swarm Of The Sun – An Empire Lees bericht »
Nick DiSalvo is een veelzijdige en creatieve multi-instrumentalist, maar dat wisten we al. Elke dag werkt hij wel aan muziek en verzamelt hij een hoop songfragmenten en ideeën. Hij is vanaf jongs af aan geobsedeerd door thuisopnames; hij maakt al vanaf zijn 12e albums, lees hier. Delving is een voortzetting van deze creatieve geest, door
Weekplaat 24-35: delving – All Paths Diverge Lees bericht »
Hier deel 28 van een setje toffe muziekvideo’s van YouTube. Deze zijn onderdeel geweest van de nog regelmatig terugkerende online vrijdagnachtvideoborrels, ooit ontstaan tijdens de lockdown. Veel nieuwe, maar ook oudere concerten en videoclips. Gewoon lekker, zeker in combinatie met bier en borrelnoten. En soms met een knipoog. De hele reeks verzamelde beestvideo’s kun je
Beestvideos (deel 28) Lees bericht »
Het Australische Pond, actief sinds 2008, blijft regelmatig albums uitbrengen die regelmatig in onze (vinyl)platenkast belanden. Opvolger van 9 heet niet 10, maar Stung! en biedt ongeveer hetzelfde waar voor je geld. Het vroegere broertje van Tame Impala blijft lekker eigenwijs bewegen tussen melodieus en toegankelijke poppy psych en wat meer eigenwijs in elkaar geknutselde
Weekplaat 24-34: Pond – Stung! Lees bericht »
Tegenwoordig zijn het vooral de postpunk-bands die de festivals voorzien van een fijn potje gitaarmuziek en opwinding. Font uit Austin, Texas zou toch ook geboekt mogen worden. Thuis hebben ze al een aardige live-reputatie, zo begreep ik, met hun lichtelijk chaotische artpop of industriële postpunk.
Weekplaat 24-30: Font – Strange Burden Lees bericht »
Op het Valkhof Festival (waar ze in 2019 ook al eens stonden) mocht Mt. Echo dit jaar de maandagavond extra kleur gaven op het wat weggestopte Poort-podium als lokale afsluiter in samenwerking met Poppunt Gelderland. In de basis speelt het Nijmeegse trio een puik potje iinstrumentale en progressieve post-rock, niet vies van een vuig stukje riffwerk op z’n tijd, maar op het derde studioalbum Cometh. ontwikkelen ze zich verder.
Weekplaat 24-28: Mt. Echo – Cometh. Lees bericht »
Causa Sui had maandenlange sessies in hun eigen studio om dit nieuwe studioalbum op te nemen, de eerste sinds Szabodelico uit 2020. Ze zochten daarbij bewust de ruimte voor improvisatie, met meer focus op ‘magie’ dan om het klinisch perfect te krijgen. Dat vind ik knap, het lijkt me lastig om een stukje spontaniteit en vrijheid te blijven vinden als je zo lang aan muziekstukken werkt.
Weekplaat 24-27: Causa Sui – From The Source Lees bericht »