Zaterdag
Zaterdag is het misschien wel lekker wakker worden met Tim Knol, timmert goed aan de weg deze Nederlandse jongen met bolle rode wangetjes. Singer-songwriter met band – best aardig. Daily Bread is ook niet verkeerd om wakker te worden met hun energieke, opzwepende, electroclash en punky garage rock. Vrolijk en goed dansbaar. Het drietal uit Leeuwarden raast voort op de uptempo klappen van de energieke drummer aangevuld met dikke synthgeluiden en/of basgitaar met gruize of gelikte distortion, en zangeres. And So I Watch You From Afar is dan next.
And So I Watch You From Afar, 13:10 (MySpace)
Ook wel ASIWYFA genoemd. Kon niet missen dat ze op Lowlands zouden staan. In een jaar tijd hebben ze heel Nederland van onder tot boven plat gespeeld waarbij ze even hebben laten zien hoe een energiek optreden er uit hoort te zien. Van Eurosonic tot de-Affaire, langs diverse kleine zalen, en nu – terecht – op een groot festival als Lowlands. Met een beweeglijkheid en inzet die te vergelijken valt met live optredens van The Dillinger Escape Plan. Ze maken een soort van instrumentale math postrock. Voornamelijk lekker opzwepend met een experimenteel karakter door de breaks en tempowisselingen. En met die gitaren die ritmisch en funky in elkaar grijpen. Door de OOR genoemd als de missing link tussen Mogwai, Battles en Dillinger Escape Plan. En daar voeg ik voor het gemak nog even God Is An Astronaut en 65daysofstatic toe. Deze band klinkt op de plaat bij vlagen behoorlijk imposant – precies volgens een recept waar mijn hoofd vanzelf naar voren en achteren beweegt. En instrumentaal, want zo’n band heeft helemaal geen schreeuwerige zanger nodig. De gitaren doen het werk.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=8N_QEOGs37w]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=SzQRavwY82Q]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=7EOi91-Ge6c]
Daarna waarschijnlijk Finntrol. Maar Airship klinkt ook aardig. Toegankelijke en tikkie eenvoudige britrock met toekomst. Simpel maar doeltreffend, maar het ligt erg onhandig in de route die ik wil lopen.
Finntrol, 13:50 (MySpace)
Het Finse Finntroll is één van de grote folkmetal bands. De combinatie met finse polka wordt ook wel humppa genoemd. Goed voor een feestje. En vergis je niet, het lijkt misschien een gimmick – metal met een knipoog – maar ze spelen al jaren een behoorlijk degelijk portie metal. En hoeveel metalbands zijn er nu op Lowlands? Even een zijspoortje, maar ik pleit eigenlijk ook voor een metalpodium – zeker na het wegvallen van een hoop metal festivals in Nederland. En als dat op Paaspop en Zwarte Cross kan, waarom niet op Lowlands?
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=yGywo81G6lk]
En dan? Indiefolk-singer/songwriter Laura Marling misschien? (Haha. Van metal naar dit genre. I like it). Een Engels talent van 20 jaar oud, misschien even de moeite waard dus. En dan Foals of The Soft Pack? Foals ligt meer in de lijn van Franz Ferdinand, Bloc Party, Battles. Of zoiets. De indiepop overstijgt de middelmaat – voor mij – echter niet helemaal. The Soft Pack heeft van die korte pakkende rammelende post-punk / garagerock. Leuk en ongecompliceerd dus. Dan weer twee tippers: Diablo Swing Orchestra en Blood Red Shoes.
Diablo Swing Orchestra, 16:30 (MySpace)
Staat zeker in mijn top drie van bands die ik heel graag wil zien op Lowlands. Op de plaat ontdekt, en ik herinner me dat dit was naar aanleiding van een recensie in de OOR. En gelijk een brede glimlach, dansen op de banken, en stevig headbangen. En ze schopten het tot band van de week op deze blog. Nu ben ik sowieso niet zo vies van het mengen van diverse stijlen, maar dit slaat alles. Een Zweedse avant-garde metal band, die een onmogelijke mix maakt van metal met polka, punk, jazz, rock, jaren twintig, de middeleeuwen, mariachi, klassiek en balkan. En dat alles aan elkaar gezongen door… een operazangeres. Dat klinkt regelmatig als een zeer aanstekelijk, vreugdevol drinkgelag. En ik kan er weinig aan doen zowel geïmponeerd te zijn, als er soms erg om te moeten lachen. Dit kán gewoonweg niet. Het doet me ergens denken aan geniale composities a la Mr. Bungle, maar het heeft soms ook wel wat weg van Gogol Bordello, System of a Down, of Finntroll. En dan allemaal door elkaar. Het contrast geeft een indrukwekkend effect maar zal vast niet voor iedereen te pruimen zijn. Ik geloof zelf in elk geval wel dat het de ideale band is om op Lowlands een feestje te bouwen. Ik zie een dansende meute al helemaal losgaan op een nummer als Vodka Inferno. Trek die fles Wodka maar open! Dit wordt gewoon dé band van het weekend. Punt.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=-hTrgZfw8io]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=osTu38yuuHo]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=TW0SvpI_SII]
Blood Red Shoes, 17:15 (MySpace)
Omgekeerde White Stripes. Grunge, punkrock & roll. Maar dan een stuk betere drummer. En een hele koele, mooie vrouw op gitaar. Prima uptempo en tikkie eenvoudige rock, doch bij vlagen lekker aanstekelijk . Speelden op Lowlands 2008 in een overvolle India tent, en vorig jaar waren ze gewoon nog op de Nijmeegse Affaire. Neiging tot wat op elkaar lijkende nummers hoewel op de laatste plaat net iets meer variatie is aangebracht. Maar niet teveel. Dit tweede album wordt redelijk goed ontvangen en de tour van dit jaar zou een definitieve doorbraak kunnen betekenen. Of niet natuurlijk (zie ook OOR | Alternative.blog.nl).
[vimeo http://vimeo.com/8572689]
Dan zit er op de route misschien nog even Marina & The Diamonds, die mij ergens deed denken aan Amanda Palmer (de zang bijvoorbeeld) met mooie en wat minder opzienbarende nummers. Op tijd naar Villagers in elk geval.
Villagers, 19:10 (MySpace)
Goed. Soms wordt ik een beetje slaperig van singer-songwriters (of dergelijke rustige folkpop), maar het Ierse Villagers weet me bij vlagen aardig wakker te houden. Ik roep wel vaker dat het tussen saai en mooi zit, maar deze knul – Conor J. O’Brien – weet mij zo af en toe knap te raken. Zeker met die indrukwekkende stem uit dat kleine strotje. En – vooruit – ook hij produceert af en toe van die twijfelgevalletjes. Gelukkig speelt hij met volledige band, want alleen zang met gitaar, tsja dat vind ik altijd zo kaal. Dan lijkt voor mij vaak alsof je een beetje rond een kampvuur op een gitaar loopt te pielen. Die eerste YouTube hieronder bewijst overigens mijn ongelijk. Maar dan toch. Liever met band. Typisch geval van: zien doet geloven, maar het lijkt me toch een groot talent. Al is het alleen maar omdat iedereen dat roept en hij dik indruk maakte op London Calling en Eurosonic dit jaar. Zie ook: OOR (live) | OOR (album) | alternative.blog.nl | File Under | 3voor12 (London Calling)
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=S3sBblnrGik]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=FPa1IMp7GlA]
Dan nog een stukje Bloody Beetroots Death Crew 77 of Local Natives? Misschien een kwestie van waar je zin in hebt. Dansbaar of rustige indiepop (denk aan Fleet Foxes, Vampire Weekend)? Later in elk geval Holy Fuck om daarna het nachtleven in te duiken. Misschien om 23:30 een filmpje pakken in de Alpha?
Holy Fuck, 22:00 (MySpace)
U zegt? Holy Fuck? Ja. Na het optreden van deze band in 2008 op Lowlands spookte die naam door mijn hoofd. Wat een goed optreden. En ze kregen dan ook (terecht) een 9 van de 3voor12 site. En ze verdienen eigenlijk een beter plekje dan de Charlie. Nu in de X-Ray, maar ze horen eigenlijk gewoon in de Bravo tent natuurlijk. Live begeleid door drums en bas, maar het zijn voornamelijk de noisy electroklanken en -effecten die het geheel zowel chaotisch als energiek en dansbaar laat zijn. Geen laptops, maar wel allerlei effectenapparatuur, filmprojector / bandrecorder, vage keyboards en veel ander spul. En geen zang nee, dat is echt niet altijd nodig. Het laatste album (Latin) is wat gepolijster dan LP, en minder chaotisch lijkt het. Wat sfeervoller. En ik ben benieuwd of dat live nog steeds – ehm – zo recht in je bek is zoals ik ze zag op Lowlands en Doornroosje. Ik denk het wel. Holy Fuck man!
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=qTk9VPY_664]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=hrtQEaeGaZY]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=JH2291KGr3Y]