Dit jaar gooi ik de lekkerste weekplaten zonder veel woorden online. Hopelijk ben ik straks ook weer meer bezig met concerten en festivals bezoeken dan schrijven. De eerste van het jaar (in week 3 dus) is van Anna von Haussswolff, die ik in 2013 leerde kennen door een boeking van Doornroosje in het kleine Merleyn.
Weekplaat 22-3: Anna von Hausswolff – Live at Montreux Jazz Festival Lees bericht »
Mythic Sunship had ik een dag eerder moeten missen, en dat doet zeer als de band vrijwel bovenaan je lijstje staat. Al jaren eigenlijk. Maar ze spelen nog twee keer. De set van vrijdag is de ‘normale’ set in Het Patronaat zullen we maar zeggen. We staan veel te vroeg in de rij (die mensen
Gezien: Roadburn 2019 – vrijdag Lees bericht »
Anna von Hausswolff blijft toch een eigenzinnige zangeres, soms omschreven als een singer-songwriter, maar dan wel eentje die veel meer zou passen op het Roadburn-festival (daar zou ze een keer met haar band geboekt moeten worden natuurlijk) dan op een doorsnee festival (ik noem geen namen). De Zweedse combineert dan ook wel gaaf haar kenmerkende, zuivere, hoge
Gezien: Anna von Hausswolff, Doornroosje, Nijmegen Lees bericht »
Anna Michaela Ebba Electra von Hausswolff, dochter van geluidskunstenaar Carl Michael von Hausswolff, noemde ik eerder een soort Kate Bush in kerkorgel-doom-stijl. En dan anders.
Geluisterd: Anna von Hausswolff – The Miraculous Lees bericht »
Week 49 is (allang) weer voorbij en in die week had ik Anna von Hausswolff in de aanbieding met The Miraculous.
Play: album van de week (49, 2015): Anna von Hausswolff – The Miraculous Lees bericht »
Het is te danken aan Doornroosje dat ik Anna von Hausswolff in mijn vizier kreeg, een aantal maanden terug gok ik. Het poppodium zette deze Zweedse zangeres/pianist/songwriter op het affiche en een draaibeurt later op Spotify was ik al aardig verkocht. Geen standaard ‘meisje met piano’ maar veel meer dan dat. Die donkere orkestrale (kerk)orgelklanken bijvoorbeeld.
Gezien: Anna von Hausswolff, Merleyn, Nijmegen Lees bericht »