Aha, een nieuwe Wilson. Die hoort natuurlijk altijd album van de week te worden, al was die vorige behoorlijk slapjes. Naar mijn bescheiden mening dan. Meer pop en synthesizer-werk uit de eighties of zo, ik werd er niet zo warm van. Meer prog en gitaren graag! Meer ballen! Daar ben je ook goed in.
Weekplaat 23-46: Steven Wilson – The Harmony Codex Lees bericht »
Het is weer donker, nat, koud en herfstachtige weer. Als soundtrack kun je best deze vierde plaat van BRIQUEVILLE (of B R I Q U E V I L L E) opzetten, om je nog verder het inktzwarte moeras in te trekken. Soms is het ook gewoon fijn om je over te geven aan duistere
Weekplaat 23-45: BRIQUEVILLE – IIII Lees bericht »
Krautrock kan verrassend dansbaar zijn, zo bleek laatst in De Onderbroek tijdens het optreden van Verstärker. Een Duitse band zou je gelijk denken, maar het trio komt uit Kentucky, USA en is actief sinds 2012. Jenseits is het tweede album, uitgebracht via Fuzz Club Records, en bevat vijf lange composities.
Weekplaat 23-44: Verstärker – Jenseits Lees bericht »
Ik hou best veel van het post-rock-genre, al zijn er veel bands die op elkaar lijken en ongeveer hetzelfde doen. Soms voelt dat als een wat makkelijk en kopieerbaar trucje. Spurv kan het genre wel degelijk naar een ander niveau tillen door een orkestrale aanpak en met eigenwijze elementen. Een stuk meer afwisseling dan het
Weekplaat 23-41: Spurv – Brefjære Lees bericht »
Ik vind het wel mooi hoe Föllakzoid zich ontwikkelt richting de trance, waarbij de beleving steeds meer centraal staat, in plaats van het maken van een afgemeten song. Nog steeds hoor je de motorik-ritmes (kraut) en werkt het hallucinerend (psych), maar met het vijfde album V (what’s in a name) gaan we nog een stapje
Weekplaat 23-40: Föllakzoid – V Lees bericht »
De tijd gaat snel. Over dik een week of drie begint Desertfest Antwerp, waarvoor ik Lowlands laat schieten dit jaar. Het gras is groener bij onze zuiderburen. De line-up is altijd om van te smullen en ik verwacht er ook de nodige bands te ontdekken. Uit België zelf komt Apex Ten, niet te verwarren met
Weekplaat 23-39: Apex Ten – Aashray Lees bericht »
Ik hou wel van de bijzondere kleur waarmee Wende haar muziek en teksten schildert. Na Mens uit 2018 hoor ik het ook weer in haar nieuwe album Sterrenlopen. Ik schreef het al eens over haar optreden in 2018 in Doornroosje: de muziek van Wende vind ik op haar best als het wat eigenwijs wordt gebracht,
Weekplaat 23-38: Wende – Sterrenlopen Lees bericht »
Binnenkort voor het eerst naar Italië, ik ben razend benieuwd. Sporadisch komt er een band uit dat land in het vizier, zo ook GIÖBIA uit Milaan, dat al langer bezig is en in 2010 debuteerde met Hard Stories. Nou goed, het nummer “Canyon Moon” zie ik staan in mijn beste nummers van 2021 als onderdeel
Weekplaat 23-36: GIÖBIA – Acid Disorder Lees bericht »
Het kwam me niet zo goed uit om op 4 mei naar het kosmische collectief HENGE te gaan in Merleyn, maar daar heb ik ondertussen wel een beetje spijt van, al zag ik ze wel eerder op Down the Rabbit Hole 2019. Op een afstandje dan.De elektronische avant-garde poprockband werd opgericht in 2015 in Manchester
Weekplaat 23-35: HENGE – Alpha Test 4 Lees bericht »
Mja, die hele line-up van Lowlands kon me niet heel erg bekoren dit jaar, maar er waren een paar uitzonderingen. Het Australische gezelschap van King Gizzard & The Lizard Wizard bijvoorbeeld, al stond die in 2018 ook al in dezelfde Bravo-tent. En in de Charlie-tent in 2016. En ik zag ze voor het eerst op
Weekplaat 23-34: King Gizzard & The Lizard Wizard – PetroDragonic Apocalypse Lees bericht »