Het komt niet heel vaak voor dat ik bands zonder gitaar bespreek, maar hier heb je er weer eentje. Het Franse Zombie Zombie ontdekte ik op Roadburn dit jaar, een gitaarfestival bij uitstek, maar ook die bewegen steeds ruimer in het gebied rondom heavy muziek, met (ook) meer aandacht voor puur elektronische acts. Zo heavy […]
Weekplaat 25-27: Zombie Zombie – Funk Kraut Lees bericht »
Michael Gira hint op het nieuwe album Birthing van het Amerikaanse Swans naar een afgeslankte vorm van de band in de toekomst, naar eigen zeggen overigens. Nog een laatste tournee in deze modus in 2025 en dan is het klaar. Will it end? Will it end?Will it end? Will it end?To begin at the endWill
Weekplaat 25-25: Swans – Birthing Lees bericht »
‘Gösta Berlings Saga komt uit Stockholm, Zweden en staat bekend om hun duistere en unieke instrumentale progressieve rock die niet leunt op clichés of opschepperij. Sfeer en dichte melodieën > gepruttel.’ Geinige korte beschrijving van de band zelf en het dekt ook wel weer de lading van het zevende album Forever Now. De tijd vliegt,
Weekplaat 25-24: Gösta Berlings Saga – Forever Now Lees bericht »
Vier jaar na Ding Dong. You’re Dead komt het Noorse jazzrock ensemble Hedvig Mollestad Trio weer met een nieuwe plaat. Het werd tijd, zou je dan kunnen zeggen, maar de band is in die jaren best actief geweest met optredens en samenwerkingsverbanden, zoals met onze geliefde psychrockers Kanaan. Wie weet heeft ze dat ook wel
Weekplaat 25-23: Hedvig Mollestad Trio – Bees In The Bonnet Lees bericht »
Snel en kort tussendoortje. Twaalf nummers in 21 minuten en 29 seconden. Was getekend: Traps PS uit Los Angeles. Aanleiding is met name opener “Glass Atlas”, met die fijne speelse funky post-punk, dat me ook even deed denken aan GEO uit ons eigen land. Bands als Minutemen en The Contortions worden wel genoemd als referenties,
Weekplaat 25-20: Traps PS – Abstractor Lees bericht »
Op het eerste gedeelte van The Age Of Ephemerality klinkt BRUIT ≤ verrekte eigenwijs en schiet het alle kanten op. Het kwartet uit Toulouse, Frankrijk, plakt allerlei fragmenten direct aan elkaar tot een spannende, filmische collage en je vraagt je af waar dat uiteindelijk heen gaat. Naar kunst van het hoogste niveau dus. Daarna komt
Weekplaat 25-19: BRUIT ≤ – The Age Of Ephemerality Lees bericht »
Op de een of andere manier viel de muziek van The Infinity Ring mij op in de verschillende muzieklijstjes die ik volg. Pas een tijd nadat ik wat nummers bij mijn favorieten had geplaatst, kwam ik erachter dat ik die band vorig jaar gewoon al live had gezien, op Roadburn 2024. Precies de reden dus
Weekplaat 25-18: The Infinity Ring – Ataraxia Lees bericht »
Okay, weer eens wat anders, dit Circuit des Yeux, dat op Roadburn 2023 al behoorlijk indruk maakte met een sterke, zelfverzekerde en tikkeltje eigenzinnige performance van Haley Fohr. Haar muziek is wat lastig in een hokje te stoppen, denk richting elektronische pop/folk of (soms doomy) avant-garde, hier omschreven als: “Bezwerende, emotioneel complexe muziek die betrekking
Weekplaat 25-15: Circuit des Yeux – Halo On The Inside Lees bericht »
“Voor mij is het enige wat het allemaal echt gemeen heeft… En ik heb het over het hele spectrum van progressieve rock: van Pink Floyd tot Frank Zappa, Rush, Mogwai en Radiohead. Het enige wat het eigenlijk gemeen heeft, is de wil om af te wijken van de standaard popmuziek. Het is een soort idee
Weekplaat 25-11: Steven Wilson – The Overview Lees bericht »
Band to watch. Je kunt ook met de conclusie beginnen natuurlijk. Deze Griekse band draai ik sinds 2018 ten tijden van III, maar ondertussen zitten we aan V en wordt het wel tijd om deze band eens in de etalage te zetten, ook al komen ze af en toe langs (neem de top 100 van
Weekplaat 25-10: Naxatras – V Lees bericht »