“Wat stelt het voor?”. Mijn oude moedertje bekeek het schilderij, dat we eindelijk hadden gekocht voor boven de bank. “Het is abstract, ma. Je kunt er in zien wat je wil”. “Oh, als jullie het maar mooi vinden”. De derde studioplaat van Squid is ook wat abstract, het laat wat meer tot je verbeelding over. […]
Weekplaat 25-9: Squid – Cowards Lees bericht »
Als ik een band beschrijf heb ik nogal de neiging om vooral feitelijkheden te noteren, misschien heb ik wel wat autistische trekjes, zeg ik wel eens. Tegenwoordig kun je dat (in plaats van zelf zoeken of op Wikipedia of Bandcamp te kijken) met AI ook wel snel opvragen. Pothamus is een sludge/post/doom-metal band uit Mechelen,
Weekplaat 25-8: Pothamus – Abur Lees bericht »
Het blijft een beetje haat/liefde met de postrock-pioniers van Mogwai. Het materiaal doet me soms bijzonder weinig, maar het vorige As the Love Continues uit 2021 was dan wel ineens weer een flink schot in de roos. The Bad Fire, het elfde studioalbum van de Schotten, lijkt een soort verzameling met van alles wat en
Weekplaat 25-7: Mogwai – The Bad Fire Lees bericht »
Voor een goed potje progressieve jazzrock kun je het beste in Noorwegen zijn, denk ik. Krokofant, ik kende de band nog niet, bestaat uit Tom Hasslan (gitaar), Axel Skalstad (drums) en Jørgen Mathisen (saxofoon) en hun geluid is ‘diepgeworteld in de jaren 70, met subtiele knipogen naar King Crimson, Soft Machine, gecombineerd met een sterke
Weekplaat 25-6: Krokofant – 6 Lees bericht »
Het eerste album dat werd uitgebracht in 2025 en dat me echt goed beviel is die van Wyatt E., een Belgische drone/doom metalband, opgericht in 2015 door gitaristen Sébastien von Landau en Stéphane Rondia. Zamāru Ultu Qereb Ziqquratu, Pt. 1 (Music from inside the Ziggurat) is het eerste album uitgebracht door Heavy Psych Sounds en
Weekplaat 25-5: Wyatt E. – Zamāru Ultu Qereb Ziqquratu, Pt. 1 Lees bericht »
Nog even een laatste keer terugkijken naar 2024. Neem die albums waar ik uiteindelijk geen uitgebreidere beschrijving heb gemaakt hier, maar wel het noemen waard zijn en uiteindelijk nog in de top 30 belandden: Oranssi Pazuzu met Muuntautuja (album van de week 51), GEO met Out of Body (album van de week 52) en Blood
Weekplaat 25-1: Dead Neanderthals – Other Worlds Lees bericht »
Het was een mooi muzikaal jaar. Dat zei ik vorig jaar ook al en dat zeg ik nu weer. Hieronder dertig albums, die de moeite waard zijn om mee te nemen naar een onbewoond eiland. Mits je daar stroom hebt. Een persoonlijk keuzelijstje. Doe er mee wat je wil. Draaien bijvoorbeeld. Neem de Spotify-lijst. En
De 30 beste albums van 2024 Lees bericht »
De lekkerste nummers van het jaar. Een overzichtje. En ook dit jaar is het weer behoorlijk zorgvuldig geselecteerd moet ik zeggen, maar neem de volgorde gerust met een klontje zout. En vraag me ook niet waarom precies. Dat is gevoel. En smaak. Zoals altijd gaat het van frisse of dromerige pop of piano tot extreem
De 100 beste nummers van 2024 Lees bericht »
Ik zette laatst de nieuwe van Electric Eye op, direct na die nieuwe van Weite en dat paste wel erg goed bij elkaar zeg! Beetje psych, kraut en space-rock van het mellow en ruimtelijke soort, soms met een lichte groove door de omzichtige percussie. De Noorse band stond tien jaar terug wat meer in de
Weekplaat 24-50: Electric Eye – Dyp Tid Lees bericht »
Weite uit Hamburg/Berlijn is in de winter van 2022 ontstaan uit een initiatief van gitarist/bassist Ingwer Boysen, die (live) bas speelt bij Delving en ook in High Fighter zit. In dit project verder Michael Risberg (gitarist in Elder en Delving), Nick DiSalvo (gitaar/toetsen in Elder en Delving) op drums (want hij kan toch alles) en
Weekplaat 24-49: Weite – Oase Lees bericht »